Ja. En sinds wanneer moeten reacties onbeleefd en veroordelend zijn? Het is mogelijk om je mening te geven zonder dat je kwetsend en onfatsoelijk bent hoor. Trouwens Kippiekip, ik bedoel hier niet mee dat ik jou specifiek kwetsend of onfatsoenlijk vind hoor maar het gaat me om de teneur in het algemeen. Zoals NooNoo het ook al zo goed verwoordde.
Wie zegt dat ts zelf niet lekker in dr maag zit met haar situatie?? Meschien is ze het gewoon zat om telkens die eeuwige opmerkingen als "dumpen en waarom heb je voor kinderen gekozen" te lezen. Ik vindt die opmerkingen ook nergens op slaan,en nee mijn kind gaat niet na een oppas of opvang. Wij moeders moeten eens een keertje ophouden met elkaar afkraken. Maakt niet uit waar het over gaat (voeding,huilen,opvang) er wordt vaak zat met een ondertoon gereageerd. Alsof iemand die anders dan de ander doet gelijk een slechte moeder is of niet veel om haar kinderen geeft.
Mijn vader werkte ook dik 70 uur in de week, hij was alleen op zondag thuis (dat moest hij van mijn moeder) en dan gingen we vaak met ons gezin wandelen in de bossen. Maar ik heb dat nooit een probleem gevonden, dat ik hem haast nooit zag. Van kleins af aan wist ik, dit is wat hij wil, hij wil zijn bedrijf groot maken. Nu, 30 jaar later, ben ik nog steeds vreselijk trots op hem dat hij heeft waargemaakt wat hij wilde. Alleen nu hij kleinkinderen heeft, weet hij wat hij allemaal heeft gemist. De eerste stapjes, woordjes, een fles geven, achter een kinderwagen lopen. Dit had hij nooit bij zijn eigen kinderen gedaan. Zelfs een luier verschonen heeft hij nooit gedaan (ook niet bij zijn kleinkinderen maar goed..). Nu zegt hij ook tegen iedereen, dat hij nu pas merkt hoe erg het is dat hij onze kindertijd heeft gemist. Maar ik kan hem niet vaak genoeg zeggen hoe trots ik op hem ben en dat ik hem helemaal niet zag als: 'wie is toch die man die elke zondag het vlees komt snijden' Komt misschien ook omdat we geregeld naar zijn werk toe gingen. Mijn moeder begon er met werken toen ik een jaar of 14 was, vanaf toen deed ik heel veel in het huishouden. Ik ben heel blij dat mijn moeder tot die tijd thuis was, maar vanaf toen vond ik het heerlijk om alleen thuis te zijn haha ow, en de eerste jaren toen mijn vader zijn bedrijf probeerde op te starten, moest mijn moeder echt elk dubbeltje omdraaien. We hadden het niet breed, maar ook dat heb ik nooit gemerkt.
Oke prima, ik vind het niet juist om een kind fulltime naar de oppas te brengen. Dat lijkt mij niet de reden van het hebben van kinderen. De verhouding tussen je kind zien/ niet zien vind ik dan niet in balans. Beter zo?
Ik ben welliswaar niet TS, maar kan mij heel goed vinden in haar reacties. Als fulltime werkende moeder, met in mijn geval 4 kinderen, wordt je soms zo ontzettend moe en kwaad om de reacties die je krijgt op de keuze die je hebt gemaakt. Je wijkt af van wat in de ogen van de grote massa als 'correcte keuze' wordt gezien en krijgt dus van alle kanten een lading kritiek over je heen. Wat je ook doet, het is nooit goed. Stel je zegt dat je baalt omdat je moet overwerken, de standaard reactie hierop is: je hebt toch zelf gekozen voor een fulltime baan.............., maar daar had ik het toch helemaal niet over. En zo blijven de opmerkingen en steken onder water maar doorgaan........, bv inderdaad termen als 'dumpen van kinderen op kdv' e.d. Uit dit soort opmerkingen klinkt zo'n arrogantie en zelfvoldaanheid, daar wordt je inderdaad ontzettend pissig over. In dit geval gaat het om fulltime werken, maar thuisblijfmoeders krijgen natuurlijk ook het nodige over zich heen, alhoewel dat over het algemeen beter geaccepteerd lijkt te worden dan fulltime werken en 4 kinderen. En ja ik krijg door al deze vooroordelen een hoop frustraties, maar nee, ik ben niet ongelukkig met mijn keuze en zou ten allen tijde deze keuze weer maken. Maar waarom kunnen mensen niet gewoon respect opbrengen voor andermans keuzes en meningen.
Iedereen moet de opvoeding en haar thuissituatie indelen zoals het goed voelt voor het gezin. Op welke wijze dan ook! Wat een vind of doet is voor mij totaal niet relevant! Ik word gelukkig van werken maar ook van thuis zijn dus werk ik 2,5 dag. Mijn ideale combo! Maar voor een ander kan dit een vreselijke situatie zijn. Prima! Mijn leven, mijn gezin, mijn beslissingen. Dus laat iedereen lekker kletsen!
It all comes down to this: is je kindje gelukkig? Ben jij gelukkig? Dan is er niets aan de hand toch?
Uuh.. vind dit een beetje heel erg lullig overkomen op de moeders hier die WEL de touwtjes aanmekaar moeten binden op het einde van de maand en WEL werken!
Ik werk part time ik zou zelf never nooit fulltime willen werken. Ik ben van mening dat mijn kinds ook hun mama nodig hebben en dan bedoel ik niet 1-2uur s avonds en in het weekend. Ik wil zelf mijn kids ook naar school brengen en halen. Dus nee ik doe het niet, zou het niet kunnen en niet willen. MAAR ik heb begrip en respect voor de dames die dit wel doen en kunnen, als zou het niet mijn keuze zijn.
Dank u. ik werk 3 dagen en het loont niet om 5 dagen te werken omdat de opvang dan domweg meer kost dan dat ik verdien. Nu gaat ze 2dagen naar kdv en 1 dag naar oma. en wij kunnen er goed van leven maar moeten wel opletten. ik vind dit een zinloos topic. je kunt bij niemand naar binnen kijken. en het heeft ook niks met toekomst te maken. ik geniet llever nu. je weet niet wat de toekomst brengt. dan maar wat minder inkomen. natuurlijk spaar ik wel voor mn dochter, zoveel als we kunnen missen.
Zou je denken van wel he? Toch moet ik mezelf ALTIJD verdedigen over het feit dat ik thuisblijfmoeder ben. Laatst op het CB kreeg ik door de arts de opmerking "thuisblijfmoeder, bestaat dat nog?!" met zo'n zurige blik. "U heeft toch gestudeerd?" Uhm ja, en nu ben ik moeder. Ik vind een kind hebben en alles wat daarbij komt kijken 10 x moeilijker dan de 5 jaar studie die ik gevolgd heb. TS, persoonlijk ben ik van mening dat wanneer je kinderen hebt je ze ook zelf zult moeten opvoeden. Niet dat je direct 100% thuismama moet worden, maar je kind alleen s'avonds en in het weekend zien zou mijn keuze niet zijn. Maar het is jouw keuze WEL, en als je er 100 % achter staat zou ik me lekker helemaal niks aantrekken van de vervelende opmerkingen. Want echt, het maakt niet uit wat je doet, het is toch nooit goed..
Maar stel je voor; Je hebt een leuke relatie/bent getrouwd. Je werkt samen en je wilt heel graag kinderen, en dat geluk is je ook nog eens gegund. Je denkt; ik ga een dag minder werken en dat doe je ook, maar je komt er achter dat je dan toch huis aan het werk moet, wat best een optie is het eerste jaar ivm de slaapjes, maar daarna niet meer en je werk biedt geen andere mogelijkheden? Moet je dan maar je huis te koop zetten en gaan huren zoals mensen zeggen?! Voor een sociale huurwoning kom je niet in aanmerking hoor. Dus dan particulier en betaal je misschien nog meer dan je hypotheek? Is dat slim? Deze mensen zorgen ook voor een gezonde economie. Ik zou dan kijken hoe het komt, ik werk minder dus hopelijk iets minder werk, maar wanneer dit niet het geval (ivm functie) is moet je een keuze maken. In een ander topic geeft ze aan dat haar man dat ook niet kan ivm zijn functie. Hoewel mijn kind naar de creche gaat en ik daar achter sta en niet anders zou kiezen, heeft zij gekozen voor een gastouder wat in deze situatie het beste is. I.v.m. patronen regelmaat enz. in de eerste jaren. Dus echt een hechtingsfiguur is er. Namelijk zij en haar partner! ritueel in de ochtend en avond, de eventuele onderbroken nachten, ziek zijn en de weekenden en daarnaast is er ook 1 vast hechtingsfiguur gedurende de dag, namelijk de gastouder. Dus hier gaat het niet mis hoor qua hechting....... (vroeger gebeurde dit heel veel bij oma en trouwens nog steeds). En dan maar een keuze maken voor een andere baan waar het wel kan. in deze tijd ook niet echt heel slim. Wanneer je jaar contract afloopt ben je waarschijnlijk je baan kwijt. Kan iedereen het hebben over keuzes, maar financiele zekerheid is toch echt wel belangrijk voor je gezin momenteel en als je het goed geregeld hebt en er echt bent wanneer je er bent is dit niet perse schadelijk. Want dan kan iedereen zeggen dan doe je maar met wat minder, wanneer je baan verliest en je huis niet kan verkopen en het niet kan opbrengen kom je in de schulden, ook fijn voor je gezin en de maatschappij.... Dus wanneer zij een vrolijk kindje ziet en er een goede band is, waarom dan zo respectloos reageren over dumpen enz. Er zijn er zoveel die meteen van het negatieve willen uitgaan, als dat zij geen leuke moeder is wanneer zij niet zoveel werkt en meer luxe wil dan tijd met haar kind en het heeft over dumpen.... Echt niet dat dit haar gevoel is wanneer je oprecht haar verhaal leest of eerdere berichten terug leest. Misschien is het wel veel belangrijker dat zij er straks wel kan zijn wanneer de kinderen wat ouder zijn. Mijn moeder was er in het begin, ik kan het me niet herinneren. In mijn basisschooljaren was het fijn, maar ook wel eens fijn wanneer ze er niet was en ik mocht overblijven, enne ik verkoos toen een groter huis waardoor een grotere kamer boven de aanwezigheid van mijn moeder. Toen ze echt aan de slag ging was ik een puber en ja toen heb ik haar juist wel af en toe eens gemist!
Dat is volledig jullie keuze, persoonlijk zou ik dit echt niet willen. Vind dan gewoon dat je als ouder je kindje te weinig ziet. Maar nogmaals.... Dat is mijn mening.