Ja, ik dump mijn kinderen

Ja, dat inderdaad ook. Nee sorry lieve dochter, ik weet dat je heel slim bent, maar je kunt niet naar de universiteit, omdat papa en mama het collegegeld niet kunnen betalen, want mama is gestopt met werken om voor jou thuis te blijven en met alleen papa's inkomen, konden we zelf net alle vaste en variabele lasten dragen en af en toe ook nog wat leuks voor jou kopen. Zelf een bijbaantje nemen? Met de studierichting die jij op wil, en een langstudeerboete boven je hoofd, heb jij echt geen tijd voor een bijbaantje. En daarnaast, als je tijdens of na je studie een leuke knul vind en je wil met hem kinderen krijgen, dan wordt je geacht om die zelf op te voeden, net zoals je moeder heeft gedaan. En dan heb je al helemaal niks meer aan die studie van je. Dus ga jij maar lekker naar de huishoudschool of zo. Oh wacht, die bestaat niet meer. Nou ja, ga dan maar achter de kassa zitten bij de supermarkt, tot je een vent tegen komt die je wil hebben.

 

Ik blijf ook werken. Momenteel een 27 uurs contract in de zorg. Met veel wisseldiensten. Mijn man is binnenslaper en krijgt 1 pappadag mits de dienst het toe laat.
Over een half jaar ga ik wel naar een contractvermindering van 12 uur. Ik kan mijn uren blijven draaien zoals nu, maar als mijn man op uitzending moet, dan is er iets meer ruimte om zelf mijn uren te bepalen.
Ik denk dat kinderen er niet slechter van worden, mits als de ouders echt thuis zijn, dat ze er ook echt voor de kinderen zijn.
Hiernaast een huismoeder 24 uur per dag thuis, kind naar gastouder en als kind thuis is moet het niet zeuren want ma zit aan de telefoon of achter de computer een spelletje te spelen.
Het gaat er om hoe je de tijd in deelt met je kinderen denk ik.
Maar dat is mijn mening. Het gaat nou eenmaal niet altijd om 1 van de 2 thuis te hebben en de ander aan het werk.
Wij komen nu goed rond, maar het is inderdaad niet de bedoeling om stress in het huis te hebben en alle eindjes aan elkaar te knopen en het idee dat je er financieel nooit meer uit komt.

Je moet doen waar je je zelf het beste bij voelt en de ene is door toch te blijven werken en de ander is het om minder te gaan werken. Ieder zijn ding toch Ik snap trouwens wel als je net zoveel net zoveel binnenkrijg als dat je naar de opvang moet brengen dat je dan minder gaat werken als moeder (of vader) zijnde, want dan heeft het werken financieel geen meerwaarde, sociaal trouwens wel

 

Ik heb ook respect voor de thuisblijfmoeders hier. IK kan het niet. IK heb behoefte aan werk en alles wat er bij komt kijken. Maar als het thuis financieel haalbaar is en één van de twee (kan ook de man zijn!) blijft thuis, prima. Hartstikke leuk!

 

Daar sluit ik me bij aan!!!

 

Ik snap best dat vrouwen wíllen werken. Maar wat ik niet begrijp is dat je je er goed bij voelt om een baby/heel jong kind 5 dagen per week naar een ander te brengen. Voor jezelf niet, maar ook zeker voor het kind niet. Ook al lijkt het zich daar prima te voelen. Ik kan me persoonlijk gewoon niet voorstellen dat je dat wílt doen.

Ook begrijp ik dat je aan de toekomst wilt of zelfs moet denken en dat je je financiele zaken veilig wilt kunnen blijven stellen, onafhankelijk wit blijven, geen gat in je CV wilt krijgen, genoeg voldoening wilt blijven halen uit je werk, daarom niet parttime etc etc. Ja, dat kan ik me best voorstellen.

Maar daar offer je wel (iig) het eerste jaar met je kind mee op. Ik snap de afweging, maar ik geloof niet dat het 'net zo goed' is, dan wanneer je er iig dat eerste jaar (het overgrote deel) van je tijd voor je kind bent.. En die tijd is zó belangrijk!

 

Ja, ik vind dat heel suf. Voor MIJ. Maar ik snap dat jij het leuk en belangrijk vindt. Mooi toch voor jou? Maar begrijp je dan ook, dat niet iedereen op zo'n leven zit te wachten?

Hou er rekening mee, dat je bij hen en hun partner dan wel overkomt als 'zo'n schoonmoeder' en er hier dan topics over jou geopend gaan worden.

 

Ik heb niet alles gelezen hoor dus kom gewoon even binnenvallen.

Ik werk 32 uur nu en mijn man 40. Na de bevalling blijven we dit ook doen.
Sowieso financieel gezien, we hebben moeilijke tijden gehad en dat was met z'n tweetjes al naar, wil niet in de zorgen zitten met een kleine erbij.
Daarnaast vind ik mijn werk te leuk, heb het naar mijn zin en vind het ook belangrijk dat ik mezelf blijf ontwikkelen.
Ons kind gaat naar mijn moeder en schoonmoeder, dit is een oplossing die iedereen prettig vind én het scheelt veel geld.

Ik moet er niet aan denken om vanaf december fulltime thuis te zitten. Natuurlijk heb je je handen vol aan een kind maar ik zou me rot vervelen, mijn werk missen, de contacten.

Ieder z'n ding hoor.

 

ooit gehoord van gewoon zelf je pensioen regelen? dat kan ook gewoon als je thuis bent hoor.

Verder was het MIJN keuze niet dat die zogenaamde "vooruitgang" door mijn strot word geduwd door die dolle minaa's kunnen nu vrouwen niet meer thuisblijven omdat het geld nu nodig is (dus ik weet niet of je dat wel vooruitgang kan noemen als het nu inmiddels geen keuze meer is) de vrouwen voor ons hebben dus ervoor gezorgd dat er amper een keuze meer is behalve als je een man hebt die genoeg verdiend.

Ik vind keuze vooruitgang, nu inmiddels is er voor veel vrouwen geen keuze meer omdat ervan uit word gegaan dat er gewerkt moet worden door vrouwen en dat iedereen carriere wil maken e.d.

 

Ik had al gereageerd.. Maar vind sommige opmerkingen wel kwetsend en lullig hoor, zowel van de thuisblijfmoeders als van de werkende mamma's.. Ondertussen zeggen dat als het goed voelt, je het moet doen, maar elkaar wel blijven afsnauwen!

Hier een thuisblijfmamma van 22 jaar, dochtertje is 3.
Vriend is internationaal vrachtwagenchauffeur.
Van alleen zijn salaris kunnen we alles, sparen, vakanties, luxe dingen, verbouwen, komen niks tekort.
Omdat ik nog zo jong ben, heb ik niet het gevoel dat ik mezelf tekort doe. Volgend jaar, dan ben ik 23 en wil ik weer een studie gaan volgen. Misschien een thuisstudie of avondopleiding, ik weet het nog niet. Maar ik vind dat ik nog jong genoeg ben om mijn eigen pensioen en cv op te vullen zeg maar of hoe je dat ook zegt.
Daarom wou ik ook bewust jong moeder worden... Straks ben ik nog halverwege de 20.. Vind ik prima!

 

je hebt nog school e.d. maar goed online zijn betekend niet zoveel natuurlijk (de helft van de tijd staat ZP bij mij online maar doe ik er niets mee) als ik bij mijn dochter in de speeltuin zit en ze laat me links liggen doordat ze met vriendjes speelt ga ik even lekker i-netten op mijn telefoon.

Vandaag is mijn man thuis vanwege verjaardag e.d. er zijn altijd momenten natuurlijk dat je kan internetten zonder meteen je kind zonder toezicht te stellen, ik bedoel op KDV lopen ze de helft van de tijd ook zonder aandacht hoor daar is echt niemand 1 op 1 steeds met ze bezig.

 

Waarom zou dat in vredesnaam daar aan liggen? De hele economie stort zo'n beetje in, financiele crisis etc en dat ligt aan de emancipatie?? Right...

 

wat denk je dat de mannen vroeger deden, op het land werken? Dat was vroeger veel normaler hoor, nu zijn we verwend met kantoorbanen e.d. maar dat betekend niet dat het niet gewoon kan, en juist doordat andere mensen niet willen maken wij ons brood dus laat ze maar lekker zitten dan.

Maar dan ook niet zeuren dat "wij" 2 lonen innemen

 

Ja want als je thuis zit, heb je geen contacten .

 

Pfoe gewetensvraagje....heel eerlijk: ik zou er wel moeite mee hebben als mijn kleinkinderen door keuze van hun ouders ( dus niet in een armoedegrens geval) 4 of 5 dagen per week weggebracht zouden worden....ik zou natuurlijk wel proberen mijn mening voor mij te houden, maar zou dat heel moeilijk vinden.

 

Nu spreek ik voor mezelf.
Sinds mijn zoontje is geboren ben ik van fulltime na 2 dagen in weken gaan werken.
En ja ik mis zeker de contacten.
De meeste die ik ken werken of wonen verder weg.
Geld voor een 2e auto is er niet dus moet alles te voet of op de fiets doen.
En sommige afstanden zijn echt te ver om te gaaan fietsen.

Dus prima als jij wel (want zo komt het over) allerlei contacten om je heen hebt waar je na toe kan gaan.
Maar dat betekend niet dat dit voor iedereen geld.

 

Ik denk trouwens dat onze kinderen straks wel beide fulltime moeten blijven werken omdat alles nog duurder word en onbetaalbaar.

Het is nu voor heel veel mensen al lastig laat staan over 20 of 30 jaar.

 

Ik heb niet alles gelezen want het nogal wat lappen tekst. Ik respecteer beiden moeders. Ik heb ook fulltime gewerkt toen mijn zoon geboren was, het was zwaar en beviel me voor geen meter, 3 dagen kdv en de rest deed oma oppassen. Toen ben ik naar 32 uur gegaan en na de geboorte van onze dochter 16 uur. Helaas werd mijn contract niet verlengd en ben ik sinds 8 maanden thuisblijf mama. Ook dat is aanpoten hoor. (ze zitten niet meer op de creche) dus ik kan echt niet zeggen dat de hardwerkende mama beter is dan de thuisblijf mama want ze werken beiden keihard. Voor de periode dat ze nog niet op school zitten ga ik ook niet fulltime werken. In feb begin ik met de verpleegkundige opleiding 4 jaar en daarna wil ik wel fulltime werken omdat ze dan op school zitten. ( ja nachtdiensten zitten er ook bij) maar tegen die tijd snappen ze beter dat ik soms snachts niet thuis ben omdat ik moet werken. Op mn 30ste ga ik "carriere" maken. Vindt het een mooie leeftijd. Kids zijn dan 5 en 7