Begrinp ik; 3 kleintjes is veel intensiever dan 1. Ik moet ook zeggen dat naarmate zoon ouder wordt het ook steeds makkelijker wordt. Hier zeker 5 weken per jaar weg hoor, waarvan 1 vliegvakantie.
Ik blijf dit een leuke discussie vinden.. Ik ben een bijna fulltime werkende mama. In januari weer helemaal fulltime. Ik werk omdat ik het leuk vind en omdat we mijn salaris nodig hebben. Ik verdien wat meer dan mijn man en dus hebben we besloten toen ik zwanger was van Nathan dat hij een dag minder ging werken. Misschien zouden wij nog wel wat salaris kunnen missen maar ik vind het zelf wel erg fijn dat we elke maand ook nog wat kunnen sparen en de dingen kunnen doen die we willen doen. En dan leven wij echt niet heel lux. Wij hebben een hele lieve go. (Go zijn vind ik trouwens ook echt wel een baan, als ik zie wat zij allemaal met onze jongens (en de andere kinderen) doet) Voel me ook niet bezwaard om de jongens daar heen te brengen. Onderwijs heeft als voordeel dat ik veel vakanties heb en dan dus lekker thuis ben met de jongens. Zelf vind ik de dagen thuis echt wel ontspannen. Ook met de jongens thuis.. Natuurlijk moet je je huishouden doen enzo maar zou niet weten hoe ik daar mijn hele dag mee moet vullen. Zegt misschien iets over mijn huishouden Ook in het weekend heb ik voor mij gevoel echt vrij. Vind het huishouden iets wat ik er gewoon bij doe en niet echt werk Dumpen vind ik een naar woord. Ik dump mijn kinderen niet, ik zorg dat ze een fijne plek hebben waar ze opgevangen worden als wij aan het werk zijn. Nathan en Matthijs gaan allebei heel graag naar onze go toe. Maar goed ik denk dat over dit onderwerp de meningen verdeeld blijven.. Ieders goed recht en ik vind dat je gewoon moet doen wat bij jou past.
He-le-maal mee eens. Nu lees ik in de reacties alsof werkende moeders het zoveel zwaarder hebben, tja tis een,keuze die je gemaakt hebt he, niet zo klagen. Er zijn er maar weinig die per se moeten werken, voor veel is het gewoon een drastische aanpak in de luxe uitgaven.
Precies wat is bedoel! Zou ik ook hebben! Dat soort opmerkingen vind ik altijd zo jammer. Ik wil niet ALTIJD dingen doen voor mezelf, alleen, maar af en toe eens een keertje zou wel fijn zijn, ja. Een keer een dagje sauna of zo... Man, dat is al denk ik 2 jaar geleden! Maar omdat ik af en toe dingen alleen wil doen, wil toch niet zeggen dat kinderen niet in mijn leven passen, of dat ze een last zijn? Nee, ik vind het heerlijk om dingen met mijn gezin te doen en ik geniet ervan om met mijn zoontje te spelen of te kijken naar hoe hij speelt. Maar het is toch niet of of? Dat heb ik ook bij veel dingen. Ze zijn wel leuk, maar niet ontspannend.
Ik zou ook weleens 1 keer pm even een dagje ofzo voor mezelf willen, zo raar is dat toch niet. Even niet constant op hoeven letten, eens winkelen zonder kinderen (en kinderwagen grr liften etc irritant).
Mee eens, Ik voel me geamputeerd zonder mijn kind. Al doen lief en ik weleens dingen apart, maar ik moet zeggen dat ik daar zelf weinig behoefte aan heb. Geef dat geld liever uit aan een dagje dierentuin nu.
Soms denk ik inderdaad dat de combi werken en moeder zijn zwaarder is dan tbm. M.u.v. grote gezinnen dan. En ja, dat is een keuze. Maar er wordt ook gedaan, alsof we het alleen voor het geld doen en dat is dus echt niet zo. Daarnaast heeft iedereen het recht om te klagen. Zou wat zijn als ik jouw berichten er op na ging zoeken en overal bij zou zetten: "Die keuze heb je zelf gemaakt, niet zo klagen." Ga ik niet doen hoor, maar je snapt me wel. Ik zit hier trouwens ook niet te klagen, maar probeer een goed beeld te geven. Het is niet zo, dat ik het zo ontzettend vervelend vind, dat ik het er zo druk mee heb, want ik krijg er ook veel voor terug. En ja, dat is een keuze. En wij zijn blij met die keuze. Verder heb ik wel het idee, dat ik moet werken. Niet voor het geld, maar voor mijn eigen geluk. Ik denk dat ik heel snel een gevoel van sleur zou krijgen als tbm en me niet echt op mijn plek zou voelen. En daarmee wil ik ook niets negatiefs zeggen over tbms, want ik heb al vaker gezegd: Respect voor tbms, vooral met grote gezinnen, maar het is niks voor MIJ. Net zoals het beroep van timmerman, of hartchirurg niets voor mij zou zijn (als ik het zou kunnen ).
Ik vind de combi ook echt zwaarder duswerken en moeder te zijn, ik vind tbm niet zwaar, en ben volledig relaxed sinds ik thuis ben, maar ik vind het bij tijd en wijle te beperkt. En nee dat heeft niks met de liefde voor mijn kind te maken, want ons zoontje is het licht in mijn leven. Kan me echter voorstellen met bv 3 kinderen dat het zwaar kan zijn om tbm te zijn
Mee eens. Als we in de luxe positie zouden verkeren dat we het zouden redden met het salaris van mijn man weet ik niet of ik zou stoppen met werken. Geniet er van om meer dan alleen mama van Nathan en Matthijs te zijn en het contact met collega's.
Ik zeg ook niet zomaar op een bericht niet klagen, maar nu leek het erom te gaan wat zwaarder is. Ik denk als iemand vindt dat tbm makkelijker is..nou das makkelijk, dan zeg je je baan op, aanvaard de consequenties en blijft lekker thuis. Ik denk dat heel veel hun mening dan meteen bijstellen.
Oorspronkelijk geplaatst door zogelukkig Vakantie met kinderen geen vakantie?? Hoezo dat dan weer niet? Ja, je doet andere dingen, maar toch niet minder leuke?? Ik vind het geweldig om met z'n drieën een zandkasteel te bouwen, te lunchen, in een achtbaar te zitten of een museum te bezoeken. Héérlijk! Ik krijg ook echt jeuk van het woord 'mamatijd'. Ik bén mama, 24/7. Mijn kind beperkt mij niet, maar verrijkt mij. Als je zonodig allemaal dingen alleen wilt doen, die je met kinderen niet kan, waarom wil je dan kinderen vraag ik mij altijd af. Ik weet wel dat ik de afgelopen 3 jaar enorm genoten heb en heel veel dingen heb gezien en gedaan die ik zonder kind niet had gezien en gedaan. ik ben het deels met je eens maar een ander deel vind ik echt pure onzin! waarom zou een moeder geen tijd voor zichzelf mogen..of dat niet mogen zeggen? dat is toch de grootste onzin? ik ben de hele dag met de kindjes en ja hoor ik houd van ze en geniet ook van ze maar hallo af en toe wil ik ook iets zonder de kinderen doen. wat is daar nou zo raar aan dan? en omdat ik dat zo nu en dan wil had ik maar niet aan kinderen moeten beginnen???? juist van dat soort uitspraken gaan mijn nekharen overeind staan. ik wil ook zo nu en dan met een vriendin avonds lekker op het terras een wijntje doen en bijkletsen, ben ik dan een slechte moeder omdat ik het leuk vind eens een keer zonder de kinderen iets te doen? want als ik ze had meegenomen lekker laat avonds....dan zou men ook kijken van jee wat een slechte moeder ben jij. tsajh het is nooit goed he
Ja, dat blijf je zeggen, maar ik denk dat er maar weinig vrouwen of mannen puur voor de luxe werken en ik denk dat die luxe ook zeer betrekkelijk is. Het leven is gewoon vrij duur. En tuurlijk is het in essentie een keuze, maar dat maakt niet dat het soms niet gewoon zwaar is. Net als thuis blijven bij de kids soms ook zijn nadelen heeft.
Je zegt het zelf al: zo nu en dan, af en toe! Dat is iets anders dan dagelijks, en ik denk dat ZG dat bedoelde De kinderen van familielid van mij zitten dagelijks bij de oppas, moeder moet werken. Geen problemen mee, ze hebben het geld hard nodig. Maar in het weekend worden de kinderen dan vervolgens bij oma gebracht, want ze willen uit en er wordt zwart gewerkt op zaterdagen. Dus worden de kinderen zondagavond weer opgehaald, om vervolgens de maandag erop weer naar de oppas gebracht te worden... Dan zie ik het "nut" van kinderen hebben eigenlijk niet zo...
En hier krijg ik dan weer de kriebels van Ik ben nu sinds januari dit jaar gestopt met werken ( bewust ) en vind TBM niet zwaarder maar ik vond het met werken ook niet zwaarder.. Nu als tbm word er de hele dag geleefd, iedere dag moet er schoongemaakt worden, toen ik nog werkte kwam ik thuis en had ik gewoon nog een schoon huis, hoefde ik dus niet nog even schoon te gaan staan maken, kinderen werden verzorgd dus had ik geen omkijken naar. Als je dus op je werk bent hoef je je voor deze dingen geen zorgen te maken, dat doe je dus wel als je TBM bent. Ik ben het dus niet eens met het feit dat het zwaarder als je wel werkt, vind het beide even zwaar.
ah kijk dan heb ik het verkeerd begrepen (sorry zogelukkig) ja ok dat vind ik weer niet kunnen inderdaad.
en wat nou zwaarder is: tbm of werkende moeder ja daar kom je echt niet uit want het werken is meestal mentaal zwaarder dus een werkende moeder zal zeggen ik heb het zwaarder want... een tbm zal zeggen dat zij het zwaarder heeft omdat dat mentaal (vind ik) zwaarder is. dus een discussie over wie het nou zwaarder heeft is echt zinloos
Denk dat het uitmaakt wat voor soort werk iemand doet en hoeveel kinderen iemand thuis heeft en welke zaken er naast voor de kids zorgen of werken nog meer worden gedaan, zoals vrijwilligerswerk of helpen op school of zo. En ook hoeveel de partner doet.
Waar zeg ik dat je als moeder geen tijd voor jezelf mag hebben? Ik heb zat tijd voor mijzelf! Ik drink weleens een cappuccino'tje in het ochtendzonnetje op het terras voordat ik mijn kind van de psz pluk, ik fitness 2x per week. Ik lees 's avonds een boek, kijk een film, ga langs bij een vriendin of kruip met mijn lief lekker vroeg onder de wol. Zaterdagochtend maak ik een lange wandeling met mijn honden, ga 's middags nog even alleen naar de stad. Zondag kan ik naar hartelust fotograferen of koken en eten met vrienden. Maar ik heb dan ook een topperdetopvent hier rondlopen die naast zijn 60urige werkweek het leuk vindt om met zijn zoon op pad te gaan en mij wat tijd voor mezelf te gunnen. Vaak besteed ik die uurtjes overigens aan het huishouden, want ik doe door de week als mijn zoontje thuis is slechts het broodnodige en zo stapelt de boel wel op. De reactie van Xochi kwam mij wat zuur over, alsof ze zelfs op vakantie gesn tijd voor zichzelf had. Hier doen we in de vakantie en dingen met zijn drieen, tweeen of apart. En ik geniet van allemaal evenveel hoor; dus met of zonder kind of met of zonder man. Bovendien heb je geen huishouden op vakantie, tenzij je een handwasje of een appel schillen ook als zodanig ervaart.