niet voor iedereen is het haalbaar ik.zou bv niet weten hoe ik rond moet komen van 1500 euro als ik al 1400 euro aan vaste lasten heb...
Ja Talia zo laat ik me erg kennen! Ik vind het niet oke dat iemand beweerd dat ik niet bij mijn kind wil zijn. Maar zoals ik al zei excuses voor dat!
Ik vind het persoonlijk ook teveel om een kind 5 dagen naar een gastouder/opvang te doen. Ik heb het geluk dat ik vanwege een eigen bedrijf heel flexibel ben. Momenteel werk ik drie dagen. Straks als de oudste naar school gaat, dan ga ik weer 5 dagen werken, maar dan tot een uur of 14:00 zodat ik thuis ben als hij uit school komt. Mijn moeder was er vroeger ook altijd als ik thuis kwam en dat vond ik altijd heel fijn en gezellig. Ieder moet het verder voor zich weten hoe ze het doen, maar ik vind dat ik teveel zou missen van ze als ze 5 dagen naar opvang zouden gaan.
Maar dan nog een vraag... Fulltime is ook maar net hoe de uren ed worden ingedeeld toch? Wat ik bedoel; ik begrijp de bezwaren of vraagtekens bij 5 dagen opvang (ik veroordeel het niet hoor, maar snap wel dat men hier bezwaren tegen maakt), maar ik ga straks 32 uur werken (wat waarschijnlijk wel op 36 uitdraait), man ook. Hij 1 dag thuis, ik 1 dag, 1 dag oma en 1 dag tante (met alle neefjes en nichtjes). Maar ik kan vrij eenvoudig thuiswerken, waardoor ik bij ziekte of vakanties ed gewoon thuis kan zijn. Ook heb ik geen moeite met 's avonds of in het weekend een paar uurtjes te werken... Ken zat mensen die min 32 uur werken, maar niet perse in 4 dagen. Wel verspreid over de hele week.. En dat werkt ook... Hoef je toch niet perse 20 uur ofzo voor te gaan werken? Bij mijn werk kan ik het in elk geval zo wel plannen... En nogmaals: ik vind werken erg leuk dus ook blij dat ik het zo kan combineren... Off topic: ik vind het ook gewoon leuk om te discussiëren hierover en wil niemand aanvallen hoor. Discussie is en blijft gewoon interessant
Nee, de dingen die IK bedoel, passen alleen in een werkomgeving. Ik sta open voor suggesties. Ik heb mijn hoofd er al over gebroken. Dat is niet wat ik bedoel. Ik bedoel dus mensen die 8 uur op een dag schrijven, en claimen dat ze tussen 8.00 en 16.30 uur beschikbaar zijn en aan het werk zijn. Met kinderen thuis dus. En geen partner die dan voor de kinderen zorgt. Maar dat WAS dus niet. Dat je de volgende dag er achter komt, dat er bijna niks gedaan is. En dan met een smoes komen dat het stukje waar ze me bezig waren toch wat lastiger was dan gedacht. Pfff, een algemene definitie weet ik zo niet te benoemen, maar wat voor MIJ een intellectuele uitdaging is, is als ik ergens echt mijn hersenen over moet breken om er uit te komen. En niet alleen de moeilijkheidsgraad is bepalend voor hoe uitdagend het is, maar ook de afwisseling. Net als dat ik vroeger Sudoku's erg leuk vond, nu heb ik het wel gezien. Het is steeds hetzelfde soort probleem, maar dan met een andere uitgangssituatie. Verder ook wat Rosao zegt. Mijn beroep is systeemtest analist. Wat ik doe, is binnen een bedrijf, waar een wens is voor een bepaald softwareproduct, of een wijziging op bestaande software, in teamverband (samen met business analisten en ontwikkelaars) te achterhalen wat de klant precies wil, hoe het dan zou moeten werken, hoe getest kan worden of het product daadwerkelijk aan deze wensen en eisen voldoet, het opzetten van een test analyse, waarbij verschillende technieken toegepast kunnen worden om de gewenste dekkingsgraad te bereiken, het opstellen van testgevallen en het uitvoeren van deze testgevallen, veel in nauwe samenwerking met de overige functies in het team en het uiteindelijk rapporteren over de bevonden kwaliteit van het product. En dat is nog de simpele samenvatting. Oh en ook doordat wij in het team dus continu moeten kunnen overleggen, is het ook retevervelend wanneer een 'thuiswerkende' collega 2 uur lang niet reageert op mail, msn of telefoon. Nogmaals dan, dat is niet voor iedere functie mogelijk. Dus dan is het OF 32 of 40 uur werken OF dus helemaal niet, met als gevolg dat zo iemand doodongelukkig thuis komt te zitten. Da's fijn, een depri moeder! En ja, ik zou van 6 maanden thuis zitten al depri worden. Maar dus ook van 6 maanden een baan, die ik niet leuk vind. Tot 5 jaar dus. Ik heb zelf juist meer het gevoel, dat ik er voor mijn zoontje wil zijn als hij naar school gaat. Ik ga dan ook heel hard mijn best doen, om mijn werktijden zo te regelen, dat hij zo weinig mogelijk naar de BSO hoeft. Maar da's ook persoonlijk. Uhhh en het weekend dan, hè? En de vakanties. En niet te vergeten de slapeloze nachten of de dagen dat ze ziek thuis zijn. Dan ben je óók moeder. En opa en oma dan? Mag dat dan wel? Als je in de wereld rondkijkt, is het ook doodnormaal om je kinderen samen met je omgeving op te voeden. Denk aan stammen, waarbij er vrouwen zijn speciaal met de taak om voor de kinderen te zorgen, omdat de daadwerkelijk moeder een andere taak binnen de stam heeft. Of de 'minnen', ook een eeuwenoude functie. Zolang het kind maar niks tekort komt. En ik heb niet het idee, dat een kind wat tekort komt als het goed verzorgd en opgevoed wordt, of die persoon er nu voor betaald krijgt of niet. Mooi gezegd.
Heel leuk verstandig allemaal.. Nadenken over basisschool over puberteit over studeren over uitzet over trouwen bladiebla Maar uiteindelijk kijk en leef j altijd in het hier en nu Je moet naar je kind kijken daar wordt je toe gedwongen . En doms heeft het kind je Nu nodig, of morgenochtend volgende week, en natuurlijk willen we de Hele jeugd er zijn voor onze kinderen en natuurlijk wilt niemand een puber die geen aanspraak heeft omdat de ouders zoveel werken. Ik vind t dan ook iets te ver gaan om Nu voordat j kinderen hbt of als ze zo jong zijn al te gaan bedenken of j tegen die tijd wel de gelegenheid hbt om minder te gaan werken Je past je leven ten alle tijden aan, aan de behoeftes van je kind. Als mijn zoontjes straks in dr puberteit zitten en ik helemasl hoog in een functie zit waar ik moeilijk uitkom hb ik dus een probleem? Ik zal dus Ook dan me aanpassen desnoods ga ik achter de kassa bij de Albert Heijn .. Als ik daar mee zorg dat ik genoeg bij de kinderen kan zijn. Maar hoeveel ouders werken juist zo ontzettend veel wanneer de kinderen in de puberteit komen omdat ze ook qua luxe met de jaren mee gaan, want je kind 'moet' op 3 soorten hobby's of 'moet' een scooter en rijbewijs en auto en vette spaarrekening Tja dsn kom j er dus ook niet vanaf, carrière willen en hebben blijft gedurende het opgroeien van je kinderen iets wat je moet Willen blijven aanpassen Zou rot zijn als ze eind van de weg pech hebben toch
Ik kan me heel erg vinden in de posts van kippiekip en bosi. Kan me er best iets bij voorstellen dat je parttime(!!) buitenhuis wilt werken, maar fulltime en vooral de eerste 1-2 jaar écht niet. En 1eXMom, jeetje.. 1 dag je man, 1 dag jij, 1 dag oma, 1 dag tante en 1 dag kdv... Ik hoop dat je een kindje krijgt die geen regelmaat nodig heeft
Uhhh, die alleenstaande ouder kan óók de bijstand in en op kosten van de staat gaan leven. Moeten ze óók op een houtje bijten, maar dat is toch in jouw ogen doodnormaal? Dat heb je toch wel over voor je kind? En ja, ik kies inderdaad voor mijzelf en mijn eigen geluk, maar ook in de wetenschap dat, als ik dat niet doe, ik er zelf aan onderdoor ga en dat weer grote gevolgen heeft voor mijn man en kind. Ben ik het in principe met je eens, alleen is dat laatste makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb wel eens een optie gehad... d.w.z. ik vond een bedrijf waarbij 24 uur misschien wel mogelijk was geweest. De reden dat ik daar toen niet voor gekozen heb, is dat ik het bedrijf en de werknemers ken en er wordt daar ... sja, hoe zal ik het zeggen? Niet zo heel erg gemotiveerd gewerkt. Allemaal met een 'mañana mañana' houding. Héél traag. Vergelijk het met het clichébeeld van de ambtenarij en de 'zesjes-cultuur'. Zelf ben ik juist erg gedreven en streef naar een efficiënte werkwijze, om tot een goed resultaat te komen. Ik zou me daar zo aan storen! Een tweede was ook, dat je dan op één afdeling komt te zitten en dus de rest van je leven daar op hetzelfde product zit. In mijn huidige werk wissel ik regelmatig van project. Nou ja... het nu al 2x op een project gezeten voor 2,5 jaar lang Maar da's ook mijn max. Dan wil ik ook graag weer eens wat anders. Dito
Waar ligt voor jou de grens van fulltime? Vroeger was dat makkelijk: 5 dagen / ca. 40 uur. Tegenwoordig wordt 4 dagen / 32 uur al als fulltime gezien... Moet eerlijk zeggen, dat dacht ik ook. Ben wat dat betreft blij met 3 dagen KDV. Mijn zoon weet precies waar hij aan toe is. Niet alleen qua regelmaat, maar ook qua regels. Bij mijn ouders thuis zijn er weer andere regels (als ik er niet bij ben) en bij mijn schoonouders ook weer. Man, hij was een weekje bij mijn schoonouders (uitzonderlijke noodzaak, helaas) en ik had 2 weken nodig, om hem weer in het gareel te krijgen. Ze doen het verder goed, maar toch was mijn zoon even helemaal kwijt wat thuis wel en niet mocht. Hij plaste daarvoor af en toe in het potje en wilde er sowieso wel 2x per dag opzitten, maar sindsdien niet meer.
Ik ben wel een beetje moe van het argument dat je in deze tijd geen tbm of tbv meer kunt zijn. Onzin. En dat meen ik echt. ( met nogmaals de uitzonderinen eerder genoemd). Als je wilt werken: prima. Maar kom dan niet met nonargumenten als 'ik zal wel moeten' als het niet echtecht moeten is. Het is keuzes maken en dingen laten. Als je kiest voor meer geld en dus voor werken, is de consequentie dat je minder bij je kind kunt zijn. En als je dat niet wilt, moet je iets aan je situatie veranderen. Als je niet werkt, zul je het met minder geld moeten doen. Bij sommigen betekent dit dat hier consequenties aan zitten, minder leuke dingen, minder luxe, misschien de eindjes aan elkaar knopen. Bij anderen brengt de partner wellicht genoeg geld in het laatje om de knaken te laten rollen. Zo is het nu eenmaal, maar in welke situatie je ook zit, je kunt altijd keuzes maken. (nogmaals, uitzonderingen daar gelaten. Er zijn maar weinig mensen waar ik zoveel respect voor heb als voor alleenstaande ouders of mensen die na klap op klap toch steeds weer doorknokken) (ik zie in mijn omgeving zoveel jonge moeders die klagen dat ze echt niet minder kunnen gaan werken. En dan wel een koophuis hebben en veel luxe dingen (telefoons, auto's, vakanties). 'we' vinden dit allemaal maar normaal, maar als je dat vindt, moet je de consequenties ook normaal vinden.)
Ieder zn eigen ding, ik zou het niet over mijn hart krijgen, vind het al vreselijk om ze een halve dag weg te brengen, gelukkig gaan ze maar 2 halve dagen en lekker bij oma <3
En toch zijn er meer mensen die moeten werken en dan niet voor de luxe dingen als anders om hoor. Veel mensen zitten nu krap ivm baanverlies icm achteruit gaan op salaris en een koophuis gebasseerd op oud salaris. Ik ken ook genoeg mensen die zo zitten en dan echt 3 jaar sparen voor hun vakantie en die gaan maar 1x per 3 of 4 jaar en dan soms nog steeds niet gaan.. Of maar 1 auto hebben. Ik vind het serieus knap hoor dat er mensen zijn die dezelfde inkomsten hebben als mijn man +koophuis en het van 1 salaris doen.. Want ik zou het niet kunnen en ik leef verre weg van luxe..
nee dat vind ik niet doodnormaal. Ik vind dat iedere persoon/gezin in nl voor zijn eigen onderhoud dient te voorzien, dus ook een alleenstaande ouder. Ik vind het dus geweldig dat zo iemand vol aan de slag gaat om geld te verdienen. Dat is een normale deelname aan de samenleving en ik vind het belangrijk dat je dat leert aan je kinderen. Bij ons verdient papa genoeg, zodat mama niet hoeft te werken...gaat mama na de bevalling wel weer doen, maar in mijn geval dus thuis. Ik vind het niet gek dat iemand kiest om te blijven werken omdat hij zn werk super vindt en de uitdaging/het werk niet kan missen. Wat ik niet snap is dat het in sommige gevallen zoveel moet zijn. Mijn reactie was daar ook heel duidelijk op gericht. Mensen die zelf zeggen (zoals ts) ik kan wel minder werken qua financieen, maar ik wil dat niet. Dan denk ik, wat is er zo erg aan om door de week 2 dagen bij je kindje thuis te zijn??? Papa of mama voor de duidelijkheid! Over of zulk soort dingen op het werk mogelijk zijn vind ik in veel bedrijven sowieso een misser...maak parttime werk gewoon mogelijk. Daarbij denk ik dat het verstandig is dat je zulke mogelijkheden onderzoekt als je een kinderwens hebt, of denk ik nu zo gek?? Ik hoor ook hier om mij heen van mensen die dus tijdens de zwangerschap erachter komen dat de wensen die ze qua uren hebben helemaal niet mogelijk zijn...waarom niet van te voren regelen??
Man, oma en ik is gewoon thuis hoor... Hij/zij is dus 2 dgn per week ergens anders... Vind ik regelmaat genoeg
Wat je zegt ben je zelf. Het siert je niet. Schelden is pas dom en onbeschoft. Maar als jij mij voor mokkel uit wilt maken, be my guest. Je moet lezen wat ik schrijf. Je hebt het over thuisZITTEN. Sorry hoor, maar als dát jouw idee is van thuis bij je kinderen zijn! Ik ben meer de hort op dan thuis. Ik laat mijn kind de wereld zien en ervaren en dat kan niemand beter dan ik; want ik ben de mama. Knap als jij dat vanaf afstand kan besturen. Opvoeden is zeker meer dan thuiszitten bij je kind, maar opvoeden doe ik graag zelf; ik heb geen kind gekregen om door een ander op te laten voeden. En ik heb niks met onderzoeken of bewijzen, ik weet zelf wel wat het beste is voor míjn kind. Een paar dagen kdv of go vind ik helemaal prima hoor, ik heb niks tegen ouders die hun kind daarheen brengen. Jouw posts staan vol stigma's en vooringenomen waardeoordelen. Lijkt me lastig als het straks niet gaat zoals je voor ogen had. Ik ben benieuwd hoe je de leidsters van het kdv gaat bejegenen als het niet gaat zoals je wilt. Kinderen zijn leerbaar .... Mmm, daar gaat deze domme doos nog even over nadenken hoor!
en ik denk idd dat het erom gaat hoe de uren verdeeld worden. Net als minimuis die beiden 36 uur werken en dan maar 1 uur per dag oppas nodig hebben, dat vind ik een geniale oplossing.
Tuurlijk zijn de regels overal iets anders. Maar normen en waarden zijn zowel bij oma, tante, pa en ma hetzelfde. En das voor mij het belangrijkste. En bij mij tante ziet hij elke week zijn neefje en nichtjes en familie is voor mij ook belangrijk. Vandaar dat wij dit gaan proberen.
ik denk dat zij bedoeld en ik ben het daar wel een beetje mee eens, dat het veel verzorgende gezichten op een dag zijn...en nog belangrijker verschillende regels en interpretatie van de regels...dat kan voor een jong kind best moeilijk zijn.