o tegelijk met jou gepost...het klinkt goed, maar ben je er bewust van dat het toch allemaal wat af kan wijken en dat het voor een jong kindje heel moeilijk is op een bepaalde leeftijd.
Ja dat kan inderdaad... Ik ben zelf niet anders gewend. Zo ben ik ook opgevoed en mijn zusjes, neefjes en nichtjes idem. En het zijn heerlijke kinderen
haha ja dat heb ik dus vaker gedacht, lijkt mij echt iets voor jou...voor zover ik je van hier kan inschatten.
Daarom zeg ik ook de hele tijd dat ik het ga proberen. Ik heb zelf dan nog geen kinderen, maar ik heb tijd jonge kinderen om me heen gehad en snap ook dat niets valt te plannen , je kunt alleen hopen en je best doen. Mocht het niet lukken kan ik altijd nog uren minderen. Of andere naam zoeken...
Yup. Ik zie dat bij een kennisje van ons... Die heeft een papadag, 2 mamadagen, omadag en opa&oma dag, ook meteen op 3 verschillende adressen. Daar zijn overigens de normen en waarden ook hetzelfde als bij de ouders, maar dan nog...
Ik zal je in de waan laten. Hopelijk krijg je zo'n makkelijk kind LadyXochi, persoonlijk.. 4 of meer dagen vind ik teveel voor een moeder om weg te zijn. Beide ouders 4 dagen, en dan 3 dagen opvang...twijfelgeval, maar voor mijn eigen kind zou ik het nooit willen. 3 dagen kdv vind ik overigens prima vanaf een jaar of 2, als ze langzaam steeds meer interesse voor andere kindjes krijgen, samen spelen belangrijker wordt etc. En ik lees t af en toe ergens tussendoor, maar ik vind toch dat er verschil is in vader/moeder thuis bij het kind. Imo zijn het nog steeds de vrouwen die gemaakt zijn om (jonge) kinderen te verzorgen en de belangrijkste liefde te geven die ze nodig hebben.. Maar das een gevoel, ik kan het niet echt onderbouwen. Alleen dat het in de natuur altijd zo werkt. Ik vind het een stuk minder erg als de vader fulltime (of meer) werkt. Een vader kan een aardige vervanger zijn van de moeder, maar in de meeste gevallen - denk ik - niet een 'betere'.
Ik ben best jaloers op de thuisblijfmoeders die zich NIET vervelen en elke dag wel leuke activiteiten weten te verzinnen...en daar ook nog zin in hebben! Nou, ik vind het ronduit zielig voor mijn kinderen dat ik nog thuis zit. Al ruim een jaar! Elke dag denk ik: pfff weer zo een dag...wat vandaag weer doen?? Toegegeven, ik ben gewoon niet zo een te gekke thuisblijfmama, denk ik? Ik verveel me namelijk wél thuis.... Een kort lontje, veel irritaties...hele dag politieagent spelen in huis... oefff, word er niet vrolijk van. Gelukkig (in mijn geval) kan ik waarschijnlijk volgende week al beginnen met mijn nieuwe baan! Precies waarvoor ik gestudeerd heb en mij weer nieuwe energie zal geven en uitdaging zal bieden. En echt, ik weet zeker dat ik dan een veel leukere mama zal zijn. Dus ik kan het beamen (schaam schaam..): fulltime thuisblijven bij je kids is écht niet altijd beter voor hen. Ik weet namelijk zeker dat de mijne het superfantastisch zouden vinden..2,5 of 3 dagen op het KDV.. Helaas werk ik van s'middags tot s'avonds dus het wordt 'gewoon' papa of oma.. Het meest ideale is voor mij dus 2,5 of 3 dagen werken. Volgende week mijn arbeidsvoorwaardengesprek en dan hoor ik hoeveel uren ze voor mij hebben, maar geloof mij.. Meer dan 3 dagen? No way!
sorry maar wat een kromme reactie zeg....het heeft natuurlijk met meerdere factoren te maken. En ja ik ben zo'n moeder die niet (veel) minder kan werken omdat we een o.a. een koopwoning hebben. Maar op 1 salaris hier een koopwoning vinden is onmogelijk. En nee wij doen geen super de luxe dingen. Wij kunnen met 2 salarissen gewoon leven en onze dochter bieden wat ze nodig heeft. Daarnaast kan ik niet in mijn huidige functie minder werken. Jij praat over uitzonderingen maar ik denk dat in deze tijd het een uitzondering is als je thuis kunt blijven en op 1 salaris kan leven. Een koophuis is soms goedkoper dan een huurwoning (tenminste voor een sociale huurwoning ben je 10 jaar verder dus kom je snel op de vrije sector uit). Misschien ergens waar je een huis voor 100.000 euro koopt? maar hier is dat niet het geval...dus tja dan MOET je wel werken. Dus wij 'dumpen' onze dochter 4 dagen per week bij of bij oma of het kdv....het is een schande
Dank voor je toelichting. Vind het altijd leuk te horen wat een ander zijn drijfveren zijn. Ik moet wel zeggen dat ik zelf een behoorlijke uitdaging zie in het opvoeden van mijn kind. Het vergt veel geduld, creativiteit en enthousiasme. Iedere dag en situatie is anders. Ik zou het eerder willen vergelijken met een complete puzzelbundel in verschillende moeilijkheidsgraden. Soms is het heerlijk om een pyjamadag te houden en een film te kijken of je kind zelf te laten spelen, maar over het algemeen probeer ik uitdagender dingen te verzinnen (heeft mijn kind ook nodig). Van je werk begrijp ik geen biet (sorry). Of je bent systeemanalist of tester. Of allebei. Maar systeemtestanalist, dat vind ik een beetje vreemd, maar ik ben compleet digibeet hoor, leef alleen wel samen met zo iemand, haha! Maar fijn dat je je werk leuk vindt!
Denk dat je kind er weinig van merkt. Kinderen zijn erg flexibel. Je hebt wel een punt wat betreft dat het bijna niet meer op te brengen is om nog op 1 salaris een huis te kopen Wij wonen in Friesland in een groot huis. 5 slaapkamers en in een goede wijk. Betalen we 180.000 euro voor. Dat kan dus op 1 salaris.
Wees trots op jezelf dat je werkt en dus een veilig dak boven het hoofd van je dochter kan bieden!! Je doet precies dat wat jouw gezin nodig heeft. Respect!
Ik zeg dus niet dat het een schande is, maar dat ik het een beetje moe ben dat mensen zeggen dat het in deze niet meer mogelijk is om een tbm te zijn. Het heeft wel een klein beetje met keuzes en concessies te maken. En dat is wat ik zei. Áls jij per se minder had willen werken, had dat dan echt niet gekund? Toch een goedkoper huis? Langer wachten op een huurhuis? Uit de regio gaan wonen? Auto wegdoen? Niet op vakantie? Ik zeg niet dat je dat moet doen, of dat dat beter is. Helemaal niet. Maar wat ik wèl zeg is dat het dus draait om keuzes maken. Zo maakten wij de keuze om geen huis te kopen, tja wij werden voor gek verklaard. Wij woonden dus 'vrijwillig' in een flatje, was zwanger van de tweede. Maar dit gaf ons wel de optie dat ik kon stoppen met werken, of in ieder geval veel minder werken. Ik zeg niet dat dit de allerbeste keuze was, maar ik zeg wel dat er dus vaak wel keuzemogelijkheden zijn. En soms moet je de ballen hebben om keuzes te maken en dat zeg ik nu vooral even tegen mezelf
Je hoeft je niet te schamen hoor! Je bent wie je bent! Wat ik alleen niet snap is dat juist de moeders die gestudeerd hebben en intellectuele uitdaging nodig hebben, thuis met de kinderen niet kunnen verzinnen wat ze moeten doen en zich dood vervelen. Dat strookt in mijn beleving niet. Van dat soort moeders zou ik juist het tegenovergstelde verwachten: creativiteit, inzet, enthousiasme. Goh, thuisblijfmama zijn is nét een 'echte' baan! (hele dikke).
Waarom schaam schaam. Weet je hoeveel moeders er zo over denken, maar dit niet zeggen? Ik werk 27 uur in drie dagen, dochter is altijd binnen de familie. Ik heb het geluk meer thuis dan op m'n werk te kunnen zijn, hier is dat financieel haalbaar. Ik hou met heel m'n hart van m'n dochter, ze is het beste dat me ooit is overkomen. Maar na een week thuis wil ik ook wel even "ontspannen". Ik kom op m'n werk tot rust en kom volledig opgeladen thuis. Kan ik de volgende dag weer uren boekjes voorlezen, wandelen of fietsen. En ja, ik heb een zware functie, maar evengoed is het ontspannen. Ik kan dan ook zeggen: doordat ik werk ben ik absoluut een leukere mama.
ja inderdaad. Dat snap ik ook niet. Vroeger ( heel vroeger ) gingen mensen die niet hoefden te werken de wereld in en filosofeerden ze er op los. Maar ik denk dat het ook wel met karakter te maken heeft. Ik heb me nog nooit verveeld in mijn leven. Tot nu toe zie ik dat ook bij onze kinderen terug. Die vervelen zich nooit. Altijd is er wel iets te doen...of niks te doen. Maar ook niks doen is fijn en kun je benutten ( rusten, denken hangen, mediteren)
ja de keuze zou inderdaad kunnen zijn om in ons oude 2 kamer flatje van 45 m2 te blijven wonen met kindje. Maar dat was voor ons dus niet echt een keuze......dus op dat gebied heb je gelijk. Voor jou dan. Voor ons zou dat dus niet werken. Ik zou gek worden op die 45 m2 met baby. En ik denk dat het niks te maken heeft met ballen hebben.....iedereen moet lekker doen waar hij/zij zich prettig bij voelt. Als jij je prettig voelt in jullie flatje met 2 kids en daardoor niet hoeft te werken.....prima toch?!
Hmm ja, ik vind opvoeden ook een behoorlijke uitdaging.. (vooral ook erg vermoeiend en best lastig..) Ik vind het ook wel leuk om me te verdiepen in de fases en er over te lezen. Ik wil dat niet direct 'intellectueel bezig zijn' noemen, maar het houdt me wel bezig. Heel saai, maar mijn leven draait daar toch grotendeels om momenteel . En dus wil ik er ook veel over weten. Ook hou ik van creatief bezig zijn, foto's maken/uitzoeken/bewerken, nieuwe haarcreaties, veel tijd uittrekken om dé perfecte outfits te scoren, ik heb pas een schmink-doos gekocht; in de vakantie heb ik dr zowat iedere dag beschilderd..(ze vindt t prachtig) Daarnaast volleybal ik 2 avonden per week (ok, net zomerstop gehad). Maar geeft ook wel veel voldoening. Ook voor de sociale contacten. Pff, word er best moe van als ik me bedenk dat ik daar ook nog eens bij moet gaan werken zeg..! Maar ook ik ben eigenlijk héél erg exact en analytisch. Ik vind programmeren heerlijk om te doen. Ik heb t geluk dat ik t afgelopen jaar af en toe iets voor het bedrijf van vriend heb kunnen knutselen. Maar om nu te zeggen dat ik anders doodongelukkig word.. Dat snap ik niet zo heel goed. Nee, ik heb nu een paar jaar hiervoor gekozen (nou ja, deels gekozen, deels gaat t ff niet anders). Als dochter straks naar school gaat, zie ik wel weer. Wat ik (persoonlijk) vreselijk saai vind, is wel om je hele leven hetzelfde (of dezelfde richting) te doen.. Bahh