zo'n 13 weken geleden heb ik verteld ons 2e kindje te verwachten aan mijn ouders mijn ouders waren helemaal blij en gelukkig ! de laatste tijd ging het al wat minder tussen ons door de nodige familie ruzies vaak klaagde ze over dat ze geen geld meer had de laatste tijd en dat ze niet zo makkelijk meer rondkwamen dan dacht ik met jou 10:0000 anderen mijn vader heeft een goede baan en hebben het echt niet slecht... maar goed lang verhaal kort te maken kreeg ik gisteren te horen dat mijn ouders op vakantie gaan met mijn zusje dus met zijn e3e en andere deel van de familie naar turkije in mei! leuk maar dan ben ik hoogzwanger en ongeveer uitgerekend ik ben best wel verdrietig erom
Ik kan me voorstellen dat het wel rot voelt.. maar hoe is de situatie? Woont je zusje nog thuis of is zij ook al het huis uit? Als ze nog thuis woont, dan kan ik het me best voorstellen. Het vervelende is natuurlijk wel dat jij dan net uitgerekend bent. Afgezien dat je dan misschien niet mee kunt, maar dan zijn ze er misschien ook niet wanneer de baby geboren is bedoel je? Ik zeg altijd: zit je met een rotgevoel; praat er met de betreffende personen over. Dat lucht op. Gewoon benoemen hoe het voor jou voelt en dat je het vervelend vindt.
ik snap wel dat je het vervelend vindt. Ik zou het ook niet zo leuk vinden als mijn ouders besluiten op vakantie te gaan terwijl op t punt sta om op die datum ergens te bevallen....
Ik ook niet, dat ze klagen over geen geld hebben en wel op vakantie gaan met je zusje? Of op vakantie gaan als jij hoog zwanger bent? Mijn schoonmoeder gaat ook op vakantie vanaf vandaag tot dinsdag, ik beval binnen 24 uur (vliezen zijn gisteren gebroken) ow ik weet trouwens niet of ze nog gaat Maar ik ben vanaf het begin heel makkelijk geweest, jij plant je vakantie rond mijn uitgerekende datum, ga dan niet zeuren dat je de kleine niet meteen kan zien. Ik zal ze echt niet missen hoor en ik kan het prima vinden met mijn schoonmoeder.
Ik zie van jou altijd topics over je familie langs komen. En het zijn nooit positieve berichten ( wat op zich niet uitmaakt) Wat ik echter niet snap is als het altijd zoveel gezeur etc is waar je je dan nog druk om maakt. Als je inmiddels weet hoe ze zijn dan had je dit ook wel kunnen verwachten. Wat niet wegneemt dat het indd niet leuk is.
Hier waren het mijn schoonouders die in mijn uitgerekende periode op vakantie gingen hier is vriendlief ook heel lang teleurgesteld geweest. Maar goed hun zagen hun kleinkind pas na 14 dagen en daarna 3 weken later pas weer. Dit vond vriend wel wen troost dat ze pas later de zagen ze belde wel om de haverklap maar dan nam vriend niet op ze wisten dus alleen hoe ze hete per sms
Ik snap wel dat het rot is. Misschien kun je het omdraaien? Schijnbaar is je relatie met je familie niet al te best. Dan heb jij wellicht een rustige kraamtijd als zij er niet zijn. Voor hun een gemiste kans, voor jou een paar dagen rust! Zeuren over geld doen veel mensen graag. Vooral diegenen die eigenlijk best genoeg hebben. Negeren is volgens mij het beste, je zou nu hooguit heel verbaasd kunnen vragen of ze hun vakantie dan wel kunnen betalen in deze zware tijden
Ik snap je ook wel....... Tenminste dat je het niet leuk vindt dat ze net op vakantie gaan als jij uitgerekend bent. Misschien hebben ze er niet goed over nagedacht?
mijn familie en ik hebben nooit een goede band gehad ik ben altijd de zwarte schaap geweest en trouwens nog maar een moeder is toch wel fijn om die te hebben iemand die achter je staat datp doet ze niet echt ik snap niet dat je kan klagen over geld o vervolgens een vakantie voor 3 volwassene te boeken en zowiezo niet als je dochter op punt staat te bevallen terwijl ze (moeder) eerst beloofd dat onze dochter wel even daarheen kan als ik moet bevallen
zucht! is het nou zo moeilijk ff serieus een moeder is voor iedereen fijn toch ?? iemand die je kan vertrouwen iemand die onbeperkt achter je staat ?????? maar dat doet zei niet!!! en daar baal ik van
oke dan Helaas weet ik precies hoe dat is....maar weet ook dat ik niks hoef te verwachten van mijn ouders....daarom is er inmiddels ook geen contact meer... maar kun je normaal reageren aub...?
ik word er zo moe van dat je alles moet neerzetten hier.. voordat het enkel begrepen word ... een moeder is fijn .. om te hebben toch zeker iemand die achter je staat ik word gewoon zo moe van het feit dat je als zwart schaap zo hehandeld word wat heb ik in godsnaam gedaan daar krijg ik nooit geen antwoord op verder sit ik er ook aan te denken om dus contact te verbreken
Soms ben je ook moeilijk te begrijpen dan moet je het duidelijker uitleggen heb je het al eens gevraagd aan je moeder dan? En weet je....als het zo blijft en jij laat je zo behandelen zal het ook nooit veranderen...helaas.... Ik heb daarom ook de laatste ruzie geen moeite gedaan en nooit meer iets vernomen van mijn moeder....zo belangrijk was ik dus em de ruzie was niet eens extreem erg. Soms moet je zelf de beslissing maken om je niet zo te laten behandelen door mensen!
Sorry hoor, maar ik begreep je berichtjes ook niet zo goed, misschien moet je ze teruglezen en volle zinnen gaan maken?? Maar on topic, Ik kan me voorstellen dat je baalt van het feit dat je geen support krijgt van je familie (moeder). Heb je dit al bespreekbaar gemaakt? En als er dan toch niets veranderd heeft het denk ik weinig zin om je energie er nog in te steken maar die te richten op je zwangerschap. Hoe moeilijk ook, maar er in blijven hangen heeft geen zin. Ik hoop voor je dat het nog wel bespreekbaar is en de situatie alsnog veranderd! Sterkte.
ze zeggen allemaal dat het aan mij ligt ... ik ben degene die ruzie maakt... das niet helemaal waar maar zodra ik mijn mening vertel is er ruzie ik mag niets zeggen en hun mogen alles zeggen hoe kwetsend het ook is dan heb ik het over de hele familie simpel voorbeeldje hun zeggen jou schoenen zijn lelijk en jij zegt jou shirt is lelijk dan heb je de groote ruzie omdat JIJ dat heb gezegt .... ook al je voor jezelf opkomt is er ruzie eigenlijk is er altijd ruzie en word miijn kijk nooit begrepen .. zelf toen ik opkwam voor mijn kind en mijn eigen gevoel had ik ruzie .... ik word er dodelijk moe van na jaren strijd ben ik het behoorlijk zat
dank je wel ... tis nogal moeilijk ... ruzies zijn er al zolang als ik me kan herinneren als vanaf kinds af aan en werd er altijd midden in geplaatst ... bespreekbaar maken doe ik vaker maar dan alsnog veranderd er niets ik moet me maar aanpassen