Gefeliciteerd!!! Wat balen voor je dat je het met niemand kan delen. Misschien toch je moeder of een hele goede vriendin het vertellen, die kan dan ook met je mee naar de echo. Dat zal je man toch wel begrijpen als je dat doet.
Ik heb het wel overwogen, maar vindt het toch leuker om het nieuws straks samen te gaan brengen. Tenminste, als ik het zolang verborgen kan houden, want zowel bij mijn moeder als schoonmoeder is dat meestal niet eenvoudig. Die zien alles, dus ik hoop maar dat ze nog niet gaan vissen. Heb wel hele even overwogen om inderdaad morgen toch mn moeder mee te nemen, maar ze moet naar een begrafenis aan de andere kant van het land. Dus ik hou het 'gewoon' nog maar een tijdje stil.
Shit... krijg net het bericht dat ze technische problemen hebben gehad onderweg, dus nu komt mijn man nog veel later thuis en kan ik het pas op zn vroegst eind juni gaan vertellen.... Nou ja, in ieder geval weet ik dat ze vertraging hebben, want anders zou ik maar zitten te wachten en te hopen en te wachten... Pff....
Van harte gefeliciteerd! Da's een vrolijk (maar moeilijk te bewaren) geheimpje! Geniet ervan! Liefs, Sandra
Van harte gefeliciteerd!!!!! Maar wat onwijs moeilijk om het zo lang stil te moeten houden terwijl je het wel uit zou willen schreeuwen!! Kom maar flink hier roepen dan....
o Cis, wat een fijn nieuws, maar wat naar dat je mannetje nog langer wegblijft zeg.... Ik hoop dat je morgen duidelijkheid krijgt over de duur van je zwangerschap en mogelijk ben je dan al een heel eind door de onzekere periode heen en kun je toch iets leuks gaan aanschaffen om je mannetje te verrassen als hij thuiskomt. Karin
Vanochtend de termijnecho gehad, echt geweldig! Meteen was het hartje al duidelijk hoorbaar, en bijna 8 weken onderweg (26/1 uitgerekend). Mooi hoor! En ja, nu is het wel helemaal echt zeg! Heb ook vernomen dat rond de 20e de boot van mijn man nog naar de kant moet, dus dan kan hij misschien eindelijk eens bellen. Maar of ik het hem ff in die 2 minuten ga vertellen, dat weet ik eigenlijk nog niet. Denk dat ik het er maar op hou dat er een verrassing op hem wacht als ie (ongeveer 1,5 week later dan weer) thuiskomt. Lijkt me zo moeilijk ook voor hem om dat ff te horen, en er dan verder niets mee te kunnen. Want ook door hem zal er heel veel heengaan. Hij zou vast het liefst meteen op het vliegtuig naar huis stappen. Dus ik ga toch maar proberen het nog maar 2 weekjes voor me te houden. En ik denk dat ik hem dan met de echofoto en misschien wel zo'n hartslag-apparaatje (zou dat thuis met net 10 weken ook al werken?) ga verrassen. En als we dan nog 2 weken wachten kunnen we het onze ouders met vertellen als ze naar ons nieuwe huis komen kijken, want we krijgen de sleutel bij 11,5 week en dan komen ze vast wel even buurten. Ik heb het al helemaal gepland. Nu moet natuurlijk alles nog goed blijven gaan en moet ik nog die hele 2 weken lang mijn mond kunnen houden... en dat wordt wel een stuk lastiger, nu het alleen maar echter wordt....