Mijn man en ik zijn al 2 jaar getrouwd. Jong getrouwd op onze 19de. Een geweldig huwelijk. Iedereen wist al dat een kleine niet snel zal ontbreken bij ons. Eind juli had ik rugpijn, waarop me moeder gelijk zei: "Zwanger?". Voor dat ze dat zei, riep ik steeds:"ik ben zwanger." Maar werd toch elke maand trouw ongesteld. Dus wou nu niet snel zeggen JA! Ik heb het (hoe moeilijk het ook was om geen test te kopen) 2weken aan gekeken. In die twee weken zijn we naar Volendam geweest. Op de foto met mijn man, mijn ouders, mijn zusje en ja echt een pop op mijn schoot. (wat ik toen niet wist dat er al wat in mijn buikje zat)Ook gingen we naar movie world, ik ben niet in de achtbanen gegaan waar zwangere vrouwen niet in mochten. Vaak sta ik vooraan bij achtbanen maar had echt gevoel dat er wat aan de hand was in mijn buik. Toen ik nog steeds niet ongesteld was, toch maar na me werk een test gekocht en niks tegen me man gezegt. (Hij zal wel weer denken dacht ik.) En dan zie je 2 streepjes! "We worden ouders!": riep ik van uit het toilet naar me man. Hij geloofde het eerst niet. Toen ik het over taart had voor de moeders en toen ik begon te huilen drong het pas tot hem door. We worden vader en moeder. Maar echt tijd om er overna te denken hadden we niet. Het was kwart voor 6 nog een kwartier en de bakker zal dicht gaan. Snel taart gekocht en naar me ouders en zusje toe gereden. Daar stond ik met een grote glimlach in de woonkamer van mijn ouders. De ene hand taart de anderen hand de test. Mijn zusje geloofde het alleen als ik de test zal laten zien. Ze was dolblij en rende naar boven waar ze voor mij een knuffeltje had liggen met de tekst mama. Was dus niet de enige die dacht dat ik zwanger was. Mijn moeder werd stil. En voor mensen die haar kennen is dat eigelijk iets om 112 te bellen. Ze werdt oma. Ik haar oudste dochter, droeg haar klein kind in de buik. Ze vond het geweldig. De bevalingsmand die klaar stond voor me nicht (6oktober is ze uitgerekend) werd gelijk geplundert. Mijn vader kwam net terug van surfen. Hij zag er moe uit. Mijn man riep gelijk: "je lijkt wel een oud opatje!" Pas toen mijn vader de taart zag snapte hij het ook! Ja hun oudste dochter wordt een moeder. S'avonds ging man mijn schoonfamilie uit schiphol halen. Ik was bij hun thuis bezig met de koffie en taart. De tranen stonden in de ogen van me schoonfamilie. Wat was ik s'avonds in bed opgelucht dat de familie zo blij reageerde... Ik ben nu 3 maanden en iedereen om ons heen is zo blij voor ons. We hebben de eerste echo al gehad, dat was een mooi moment voor mijn man en mij. Hoop dat de rest van de zwangerschap goed zal gaan. 1Ding is zeker, aan liefde zal ons kleintje niks te kort komen... patty janssen