Hallo, Weet niet onder welke pijler ik dit moet zetten... Ik zou graag even wat willen delen, en wellicht tips ontvangen. Mijn dochtertje wordt begin April 1 jaar (wat is de tijd voorbij gevlogen) en ik zit daarmee ook al een jaar in de ziektewet. Geen werkgever, want had ww voor m'n zwangerschap. Ik ben halverwege de zwangerschap de ziektewet ingegaan ivm zware bekkeninstabiliteit. Ik wist niet wat me overkwam, zoveel pijn en op het eind kon ik geen stap meer zetten. Ik dacht er na de bevalling eel vanaf te zijn, maar niets was minder waar...ik bleef enorme last houden. Bij huisarts geweest, rugpoli, veel fysio...maar het is nooit weggegaan. MRI gemaakt, er 'lijkt' een beetje vocht, dus irritatie tussen 2 wervels te zitten, maar dat is volgens de specialist te verwaarlozen. Kortom, een echte duidelijke oorzaak voor de pijn is niet echt zichtbaar. Het lijkt daarom of steeds een probleem met mijn bekken te zijn. De fysio zegt dat het af en toe voorkomt dat vrouwen er een jaar na de bevalling pas van herstellen. Het gaat bij mij ook wel beter, maar het is niet weg. En waar ik mee zit...ik wil graag werken, wordt al lange tijd gek van het thuiszitten. Maar m'n bekken/rug zorgen voor teveel pijn nog om weer te gaan werken. Ik heb het geprobeerd, een vriend met eigen bedrijf heb ik op kantoor ondersteuning gegeven. Maar ik merkte al snel dat ik moeite heb om een tijd dezelfde houding aan te nemen. Dat is ook sinds de zwangerschap het probleem, ik kan niet lang zitten/staan/lopen/ liggen enz. Ik moet veel wisselen, en als ik mezelf inspan door bijv sporten of huishoudelijke taak dan krijg ik toch weer behoorlijke pijn. 3 maanden geleden weer bij de verzekeringsarts van uwv geweest, en hij vond dat ik eind febr herstel moest zijn. Dat de klachten dan echt niet meer van de zwangerschap kunnen komen, en dat ik volgens hem (en de wia beoordeling) mijn oude werk weer op kan pakken voor 32 uur (kantoorbaan). Ik zei dat ik echt hoopte dat het zo zou zijn, maar ik moet helaas concluderen dat ik gewoon nog niet hersteld genoeg ben om weer 32 uur te gaan werken. Maar ik ben een beetje bang om weer naar de arts van uwv te moeten. Hij deed de vorige keer al zo moeilijk, dus hij zal ook niet blij zijn als hij me nu weer ziet. Ik wordt beter gemeld per eind febr, mits ik natuurlijk ziek blijf. En ik wil zo graag, maar m'n lijf werkt niet mee. Ik loop ook vast bij specialisten, want ze kunnen het niet vinden dus gooien ze het nog steeds op bekkeninstabiliteit..wat qua klachten ook overeenkomt met in de zwangerschap, maar omdat het niet zichtbaar is krijg ik ook van de Uwv arts het gevoel dat ik er maar overheen moet stappen en me eigenlijk niet aan moet stellen. Nou als er 1 een hoge pijngrens heeft ben ik het, maar het belemmert me nog steeds in m'n dagelijks leven. Wat kan ik doen? Toch gewoon beter laten melden, of ziek blijven. Ik vind het al erg genoeg dat ik al een jaar ziek ben, en ik wil ook helemaal geen wia traject straks...ik ben veel te jong om niet meer te werken(31 jaar) maar momenteel lukt het nog niet. Iemand tips? Alvast dank!
Waarom zou je je beter melden als je lichamelijk nog niet in staat bent om te werken? Heb je al een second opiniun aangevraagd?
Idd ziek is ziek. Maar omdat de uwv arts de vorige keer behoorlijk de nadruk legde op het feit dat ik hersteld moest zijn eind febr, vind ik het lastig. Hij zei dat als ik nu een wia keuring zou krijgen, ze zouden zeggen dat ik gewoon m'n oude baan kan oppakken. Dat ik met dat werk niks kapot maak in m'n lichaam, en ik me dus min of meer eroverheen moet zetten. Waar het eigenlijk op neerkomt is dat ik aan mezelf ga twijfelen, en ik overtuigd ben dat de arts me niet gelooft. Ik ben na een hele lange tijd fysio doorgestuurd naar de rugpoli. Vervolgens weer naar de huisarts gegaan omdat de rugpoli niet veel kon doen. De huisarts zei vervolgens dat er op de rugpoli de juiste mensen lopen, en dat een andere arts elders weinig zin heeft. Ik ben toen, na overleg ook met de uwv arts, weer verder gegaan met fysio en daarbij een sportschool omdat ik te weinig bewoog. Dat deed ik ivm de pijn, maar toch gaan sporten en die oefeningen zijn te doen maar ik heb alleen daarna weer veel last. Ik slaap dan ook beroerd, want ik kan al moeilijk lang in eenzelfde houding liggen, en na sporten is het nog erger. Niks doen werkt ook niet, dus ik ga door met oefeningen en trainen...maar tja, ik weet niet meer wat ik verder kan doen op medisch gebied. Mijn fysio (bekkenspecialist) zegt dat het 'gewoon' m'n bekken zijn, dat de zwangerschap enorm veel van m'n lichaam heeft gevergd en dat ik wat herstel betreft veel langer nodig heb dan gemiddeld maar dat het wel goedkomt. Moet er ook bij vermelden dat ik echt extreme bi had in de zwangerschap, en daardoor vind de fysio het eigenlijk niet eens zo heel vreemd dat ik nu nog steeds last heb
Ze bedoeld denk ik een second opinion bij een andere arts van het UWV of een onafhankelijke arbo arts Daar heb je gewoon recht op dus zou het proberen. Hier sinds augustus 2012 thuis eerst vanwege schildklier nu vanwege BI ben blij dat ze bij mij absoluut niet moeilijk doen pff
Ik wil je niet bang maken, maar je verhaalt klinkt me bekent in de oren. Op m'n vorige werk was een collega die ook 'bekkeninstabiliteit' had, ze bleef sukkelen. Verder onderzoek laten doen en bleek ze MS te hebben, en dus niks van bekkeninstabiliteit. Blijkbaar komt dat vaak voor bij dames ronde de 30 die bevallen zijn. Enige verschil met jouw verhaal is dat zij krachtsverlies had in haar benen/armen en ze dus haar kindje niet zelf kon dragen zonder risico het te laten vallen. Ik zou verder gaan tot ze een oorzaak vinden.
Spine and Joint Centre | Rotterdam | Centrum voor rug-, bekken of nekklachten Hoi, ik heb goede verhalen gehoord van het spine en joint centrum. daar kan je revalideren. Gebruikt je fysiotherapie de methode van Cecil Röst? Dat is nl echt een aanrader! Succes!
Dit wilde ik net zeggen. Het verhaal is zo herkenbaar. Hier ook de molen in na bevalling. De klachten werden steeds erger en uiteindelijk bij het sjc terecht gekomen. Hier ben ik wezen revalideren ongeveer 10 maanden na bevalling. Ik benpas 4 maanden later begonnen met opbouwen werk met 2 x 2 uur en dat uitbreiden steeds. Uiteindelijk gestopt met werken een half jaar later toen werkte ik 28 uur per week. Het sjc heeft mij enorm geholpen. Nu heb ik bijna geen last deze hele zwangerschap nog niet gehad ik kan alles nog. Zelfs nu. Laat je niet beter melden juist zitten is heel funest. Maar dat je na een jaar geen klachten meer kan hebben is onzin. Er zaten dames in mijn groep bij het sjc die liepen al langer dan 15 jaar met deze enorme pijn. Ook een paar 2-6jaar maar veelal langer dan een jaar hoor.
Wat bovenstaande meiden melden, is ook het eerste waar ik aan dacht. Een revalidatiecentrum of een revalidatie-afdeling in een academisch ziekenhuis. Blijf er niet meer rondlopen, maar ga echt hulp zoeken, want er zijn vrouwen (ik wil je absoluut niet bang maken) die in een scootmobiel terechtkomen door ernstige bekkeninstabiliteit. Ik heb zelf jaaaren gewerkt op een poli revalidatie in een academisch ziekenhuis en daar hadden wij een speciaal spreekuur voor vrouwen met BI. Misschien eens googlen of er ook zoiets in jouw omgeving is. Verder kan een revalidatiecentrum ook zeker geen kwaad. Daar heeft men ook verstand van ernstige BI! Heel veel succes en laat je niet opjutten!!
Even de advocaat van de duivel spelen hoor..... (niets ten nadele van TS) Het UWV kijkt in geval van ziekte heel sterk naar de resultaten en conclusies vanuit de artsen. Artsen kunnen kennelijk geen goede verklaring vinden voor je klachten. Een fysiotherapeut is paramedisch en daar hebben ze bij het UWV minder een boodschap aan. Conclusie van het UWV is dan al snel dat als het een resultaat is van een zwangerschap, dat dit inmiddels wel dusdanig hersteld moet zijn dat je iets aan werk kunt doen. Afkeuren in het kader van WIA op basis van deze gegevens zal ook niet gebeuren. Ze kijken vaak ook naar je bezigheden nu en zien het verzorgen van kleine kinderen ook als een redelijke belasting en als dat kan..... In het en WIA traject zal je nogmaals bekeken worden en ook kom je bij een arbeidsdeskundige die kan bepalen wat je met je klachten en beperkingen zou kunnen doen. Echter als de verzekeringsarts nu al zegt dat je wel herstelt moet zijn, denk ik dat ze ook dan zullen zeggen dat je wel kan werken. Je kunt een secobd opinion vragen, maar zolang en medisch niets aangetoond kan worden wat je klachten kan verklaren geef ik je weinig hoop...... Er zijn gewoon veel mensen die misbruik maken van al deze uitkeringen, hierdoor staan de verzekeringsartsen wat argwanend tegenover mensen met enkel 'klachten'. Helaas niet geheel onterecht. Neemt niet weg dat ik absoluut wel geloof dat je veel klachten hebt die je beperken en dat je eigenlijk wel graag weer aan het werk zou willen hoor. Ik snap echter het standpunt van het UWV ook wel. Zou toch kijken dat je een goede second opinion krijgt bij een centrum waar ze veel verstand hebben van jou klachten en ze je goed verder kunnen helpen. Enerzijds wellicht een verklaring kunnen geven voor de klachten, zodat je van het gezeur van het UWV af bent, anderzijds een goede effectieve behandeling zodat je klachten verdwijnen (uiteindelijk het belangrijkste). Veel succes!
K begrijp wat je wilt zeggen. Maar even hier was het alle credits voor de uwv arts. Juist zij moedigden mij aan eerst te revalideren voordat ik de boel ging overbeladren en daardoor blijvend schade over zou houden. Heb ik alsnog trouwens. Mijn evenwicht is nooit meer geweldig geworden. Maar onderneem wel stappen. Vraag je huisarts om een verwijzing wees er mee bezig. Hoe dan ook het gaat niet vanzelf over. Sjc geeft ook second opinion beoordelen alle gedane onderzoeken plus aanvullende onderzoeken. Ik ben toen ertussen geplaatst met behulp van fysio. Op de spoediljst