Ik ben een trotse moeder, maar helaas met lege armen. Ik had in februari 2016 moeder moeten worden, 2016 zou ons jaar zijn. Maar onverwachts werd ik afgelopen oktober al mama. Nog vier en half uur en dan is het 2016, dat jaar wat zo mooi had moeten worden. Vrijwel iedereen om me heen viert het met etentjes en gezelligheid. Vrijwel iedereen kijkt uit naar wat komen gaat. Alle uitnodigingen heb ik afgewezen en manlief is aan het werk. Ik zit alleen en in stilte op de bank met mijn lieve trouwe kater. Met mijn meisje constant in gedachten. Het verdriet, het gemis, de herinneringen. In gedachten strijden vele aspecten met elkaar, de feestdagen brengen nogal wat verwarring in mijn hoofd. Ik wil niet verder, maar ik moet. Al mocht ik in m'n eentje achterblijven in 2015, dan zou ik het doen. Voor alle moeders met lege armen: ik denk aan jullie. Voor de een is vanavond erg moeilijk, misschien wel eenzaam. Waar voor een andere moeder met lege armen er een hoopvolle 2016 klaar lijkt te staan. Hoe dan ook, ik ben volgens mij niet alleen, dus jullie ook niet. Houden jullie het vol? Lukt het jullie er een mooie avond van te maken? Of kiezen jullie net als ik voor het alleen zijn met een kater en laptop op schoot? Veel liefs voor jullie
Sterkte! En herkenbaar. Dit jaar 1 of 2 vroege miskramen gehad. En ik ben al sinds juli 2014 bezig met zwanger worden. Zonder resultaat Erg dubbel. Twee mensen in mijn omgeving deze maand zwanger geraakt. En kan daar ook wat moeilijk mee omgaan. Ik had zo graag ook zwanger het jaar uit gegaan. Vorig jaar ook al niet en nu weer niet. Met kerst ging het nog wel. Maar nu zo met de jaarwisseling vind ik wel moeilijk. Ik zit ook alleen. Een vriendin is naar een feestje gegaan, was hier s middags en begin van de avond. En komt vannacht met een vriend van haar hier logeren. Morgen gezellig spelletjes spelen, lekker eten/drinken en kletsen. Ik ga zo maar een filmpje op zetten om de tijd te doden. En inderdaad met 2 katten er bij. Eerst maar even nog aan de thee met cake en daarna wat hapjes Hopelijk brengt 2016 ons meer moois en goeds! Hopelijk voor ons allebei een zwangerschap! Dit jaar was in ieder geval -piep- in meerdere opzichten. :x
Lieve Aicirtap, dank voor je reactie Fijn he die katten .. Brengt toch nog enige gezelligheid met zich mee. Fijn dat je morgen wat op de planning hebt staan en je gedachten iets kunt verzetten. Ik hoop dat mij dat ook zal lukken. Ik wens je al het beste voor 2016!
Heel veel sterkte en ik hoop toch dat 2016 jullie wat moois brengt. Maar zo oneerlijk en verdrietig om met lege handen te staan. Helaas herkenbaar gevoel.
Ik krijg er tranen van in mijn ogen.. ondanks jullie verdriet wil ik jullie zoveel moois wensen voor 2016. Mogen jullie dromen uitkomen. Heel veel sterkte.
Lieve dames, ik wens jullie ondanks alles een mooi 2016 en hoop dat jullie grootste wens in dat jaar eindelijk in vervulling mag gaan! Veel liefs!
Nog nooit eerder het nieuwe jaar om klokslag twaalf uur met tranen gestart. Tot nu. Maar na een buitje huilen heb ik op mijn zoldertje 'genoten' van al het vuurwerk met mijn man. Wat gaat 2016 brengen? We zullen het zien.. Wens jullie het beste!
Een heel bekend gevoel. Vorig jaar met de jaarwisseling thuis op de bank met mijn man. Vond het zo verdrietig dat het jaar waarin m'n zoontje was geboren en overleden voorbij zou gaan en ik nog niet opnieuw zwanger was. Ook veel tranen gelaten. Had dat toen 3 mnd later ook met m'n verjaardag. Deze jaarwisseling bij 2 goede vrienden geweest, voelde nu heel anders. Nu zelf weer zwanger, dus rustig aan gedaan, bij mensen waarvan je weet dat alle gevoelens er mogen zijn. Hoop dat er voor jullie weer mooie dingen op jullie pad mogen komen dit jaar. Knuffel en sterkte!
Inderdaad heel herkenbaar. Alle gevoelens die je beschrijft heb ik ook gehad. Wij hebben uiteindelijk heel anoniem bij mijn broertje oud en nieuw gevierd. Fijn om ergens te zijn waarbij je niet de buurt/vrienden die je goed kennen ziet...
Wat verdrietig dat je het helaas herkent Jipje84.. Het is in alles zoeken naar waar jij je het beste bij voelt, dus al helemaal bij iets groots zoals oud en nieuw. En waar de meeste mensen om ons heen het niet begrijpen dat we alleen wilden zijn, snappen jullie hier het gelukkig wel . Niet dat ik het onze omgeving kwalijk neem, maar het is gewoon wel fijn dat er een plek is waar wel begrip is..
Daarom zoek ik ook vaak lotgenoten op omdat ik me soms kan ergeren aan opmerkingen. Zo kreeg ik van de week te horen: ja wij hebben een kindje gekregen. Pfff kan daar dan zo boos over worden. Alsof wij geen kindje hebben gekregen. Weet wel wat ze bedoelt maar.... Ik vind het ook prettig om herkenbaarheid te lezen. Terwijl je dat het liefst zo weinig mogelijk herkenning zou moeten krijgen. Immers moet het gewoon niet kunnen dat je een kindje verliest. Het valt me dan ook zo op dat er zoveel mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt. Hier vandaag zou mijn laatste dag van mijn verlof zijn. Best apart eigenlijk. Tevens is het vandaag precies 7 maanden geleden en kregen we vandaag het schilderij die de tante van mijn man had gemaakt toen ze het nieuws van onze dochter hoorden met daarbij de kalender waarop het schilderij van mij en mijn dochter te zien is. Echt bijzonder... Voor jou is het ook echt nog maar kort geleden?
Dat schilderij klinkt prachtig Jipje. Hoe fijn is het om tastbare dingen te hebben om troost of steun uit te halen he? Ja het is kort geleden. Voelt als een paar weken terug, is ook nog maar elf weken terug. Maar 'de wereld' gedraagt zich alsof het jaren geleden is en ik toch echt eens door moet. Ik zou willen dat ik ruimte kreeg om nog net zoveel gemis en verdriet te voelen als elf weken geleden. Maar 'de wereld' is zo gefocust op vooruitgang, vallen en weer opstaan, na regen komt zonneschijn, etc. De opmerkingen zijn inderdaad verschrikkelijk. Vooral diegene die persoonlijk je kindje raken, zoals wat jij als voorbeeld noemde. Zo komt bij mij de opmerking wel eens voorbij dat mensen mij een 'gezond kindje' toe wensen, ze was zo gezond als het maar wezen kan! En als mensen me een nieuwe zwangerschap toewensen voel ik ook steeds aan alle kanten dat ze voorbij gaan aan haar. Dat doet het zeerst, het voorbij gaan aan mijn dochter. Ze zien mij niet als moeder met een overleden dochter, maar als de persoon die ik al was met een mislukte zwangerschap. En dan inderdaad al die mensen die zeggen dat ze 'ook' een miskraam hebben gehad. Zonder onaardig te willen zijn vertel ik die mensen dan dat ik ook een miskraam heb gehad in een vroeg stadium, maar dat een vroeggeboorte toch iets heel anders is. Niet dat dat helpt. Mensen willen vergelijken, willen je doorduwen, willen je helpen op de meest verkeerde manieren. Elke dag heb ik momenteel te maken met al deze lief bedoelde opmerkingen, maar moet ik vanwege de bedoeling al die pijnlijke woorden maar blijven incasseren uit respect voor de ander?
He gets zo herkenbaar!! Hier al twee o&n's gehad met een lege buik! Ik had vorige o&n niet gedacht dat 2015 nog meer ellende zou brengen. Heel veel sterkte meid!!
Lieve Evia, Wat jullie dit jaar door moesten maken, hebben ik en mijn partner in 2014 meegemaakt. Ook wij hadden lege armen en een lege buik. En daar sta of zit je dan. En dan is het 0.00 uur. Wij hebben ervoor gekozen om wensballonnen op te laten voor onze overleden zoon. We kozen ook om met zijn twee oud op nieuw door te brengen. We hebben een hotel geboekt en vooral aandacht aan elkaar geschonken. Ik vind het zo naar om te lezen dat je alleen was met je kat. Gelukkig niet helemaal alleen. Ik vind het vreselijk naar dat je net als ik geen gewone mama bent en dat je zo'n verdriet moe meemaken. Dit is verdriet waar je mee moet leren leven. Je hebt geen keuze. Weet dat je zeker niet alleen bent met je gevoelens en dat er veel meer mensen je pijn delen. Heel veel sterkte de komende tijd en voel je vrij om mijn schouder of oor te gebruiken. Heel veel liefs en warmte voor jou.
Dankje Mahna Mahna, wat fijn om te zien dat je zwanger bent! Ik was niet helemaal alleen, mijn man kwam later op de avond dus het twaalf uur moment kon ik samen met hem delen. Al had hij de bubbels in zijn hand en ik de tissues, we waren iig samen. En die uren daarvoor voelden eenzaam en verdrietig, maar tijdens zulke momenten heb ik het idee dat ik ten volle voel en besef hoe diep de pijn gaat. Misschien geeft dat ergens wel een stukje heling. Zolang mijn man of andere luitjes om me heen zijn kom ik nooit bij dat verscheurende gevoel. Ik wens je een hele goede zwangerschap toe zonder gekke dingen, al zal het misschien erg spannend voor je zijn?