Maandag en dinsdag een licht-positieve test, yes! Morgenochtend doe ik er nog een (meer voor mezelf dan voor de zekerheid). Ik heb ook weer last van misselijkheid in de avond en echt heel moe. Maar tegelijkertijd voel ik me niet zo onbevangen blij als de vorige keer (in december 2006). Deze zwangerschap is half februari in een miskraam geëindigd. Ook wil ik nog even wachten met vertellen, maar of ik het drie maanden vol ga houden denk ik niet (mijn man wel, denk ik). Mijn verloskundige zei na de miskraam dat ik bij een volgende zwangerschap een echo met 8 én met 12 weken moet laten maken. Ik probeer in ieder geval te wachten tot de 8e week. Als mijn moeder en zusjes nog niet eerder iets gemerkt of gevraagd hebben. Want ik ga er niet om liegen als ze het vragen. Herkent iemand mijn verhaal?
He meis, Allereerst gefeliciteerd. Ik denk dat ik me kan voorstellen wat je bedoelt. Ik heb een miskraam gehad in december en denk dat ik de volgende keer ook niet onbevangen zal genieten. Maar weet ook dat je er totaal geen invloed op hebt (hoe vervelend ook) Ik wens je een hele mooie zwangerschap toe!
Dank je wel Bigdream, je hebt helemaal gelijk. Je kunt een miskraam inderdaad niet voorkomen. Ik zal wel proberen om dit mezelf steeds voor te houden als ik onzeker wordt. Ik hoop voor jou dat het ook snel raak is.
hoi hoi, van harte met je zwangerschap kan heel goed begrijpen hoe je je voelt,ik zit in hetzelfde pakket. ik wil ook proberen om het pas na de echo te vertellen maar vind t toch wel moeilijk succes, kristy we lopen gelijk op
Ten eerste heel hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Heerlijk dat het zo snel weer raak is geweest! Ik snap helemaal wat je bedoelt! Ik heb in augustus 2006 een missed abortion gehad en was daardoor heel onzeker deze keer. Pas bij de 12 weken echo kon ik het echt geloven (heb ook een echo gehad met 6w5d, maar toen vond ik het nog steeds heel lastig). De periode waar ik nu in zit is ook weer heel onwerkelijk, omdat ik mijn kindje nog niet voel en pas 14 mei weer bevestiging krijg of alles goed gaat. Toch is het nu wel anders dan in het begin. Ik ben ook nog eens nonstop misselijk, maar probeer zoveel mogelijk te genieten van dit wondertje! Veel sterkte met de eerste weken. Probeer vertrouwen te hebben in je lijf, meer kan je er helaas niet aan doen. Grts, Maartje
van harte gefeliciteerd met je zwangerschap, ik hoop en duim dat het allemaal goed blijft gaan met jullie wondertje xxx Maria
Dank jullie wel voor de lieve reacties. Ik vind het extra fijn om dit vandaag te lezen, omdat ik vanmiddag een verjaardag had van een zusje en ik het nog niet wil vertellen. Maar ondertussen raast het wel gierend door je heen dat IK óók zwanger ben...... (jongste zusje ook, nu ca. 17 weken)
Ik heb precies dezelfde gemengde gevoelens van blijdschap en onzekerheid (ook in dec. zwanger en in feb een miskraam). Ik heb het alleen niet voor me kunnen houden dat ik nu weer zwanger ben. Mensen hebben zo met me meegeleefd na de miskraam, en het valt kennelijk nogal op als ik niet drink (oeps ), want het is me al door meerdere vrienden gevraagd: ben je misschien weer... En ja, zoals je zegt ga je er dan niet over liegen. Misschien kun je bij jezelf bedenken welke mensen je het zou vertellen als het mis mocht gaan. Die kun je nu natuurlijk ook prima het blijde nieuws delen. Ik had het vorige keer juist aan weinig mensen verteld en dan is het lastiger om je miskraam te delen. Maar ga er vooral van genieten, dat ben ik ook aan het proberen! En met hoe meer mensen je het deelt, des te echter het voor je wordt (merk ik).