Even een survey - ik heb een presentatie bijgewoond over souvenaid, het voedingssupplement voor beginnende dementie waar een hoop om te doen is. Een van de belangrijkste ingredienten is een stofje dat in de vorm waar het lichaam wat aan heeft, van nature alleen voorkomt in moedermelk (en door de makers van kv uiteraard ook daar wordt toegevoegd) Dus ik dacht: in plaats van een drankje waarvan zelfs de makers toegeven dat t smerig is, zouden die mensen misschien ook Mm kunnen drinken voor hetzelfde effect En mijn volledig hypothetische vraag aan jullie: zou je bereid zijn melk te doneren aan dementerende ouderen? Aan je oma of ook aan vreemden? of vind je Mm echt iets voor baby's?
Aargh.. Derde keer een reactie plaatsen In eerste instantie is mijn moedermelk voor mijn drinkende kindje, maar had ik er de tijd voor over gehad (productie opkrikken en afkolven) dan had ik zeker willen doneren. Liever dan aan pasgeborene die het nodig hebben om goed te groeien, maar mocht het andere mensen ook kunnen helpen zou ik dat zeker niet vreemd vinden. Heb vanuit 'alternatieve' hoek dergelijke verhalen gehoord over stoffen (worden kort gezegd geassocieerd met colostrum) die kunnen ondersteunen/helpen bij diverse problemen en ziektes waaronder bijv ook dementie. Gaat dan om transfermoleculen die gewonnen worden uit de biest van de koe en eierdooiers van de kip.
Ik hoorde over iemand die kolfde voor haar moeder die aan kanker leed. Als het me gevraagd zou worden en ik kon er iemand in mijn omgeving mee helpen, dan zou ik denk ik wel kolven ja.
als dit mogelijk zou helpen zou ik het ook wel doen. liever aan bekenden dan aan vreemden, want dat zou ik bij babies ook hebben. interessante bevindingen trouwens, en mooie hypothese. kan me het ook wel voorstellen dat melk niet alleen voor de allerkleinsten goed is. en om bij de doelgroep aan te sluiten: misschien is bv wel extra lekker met een beetje advocaat en een dot slagroom
Ik zou het voor familie misschien wel doen, maar ik geef het liever aan baby's die het nodig hebben. Voor volwassenen is het nog wat vaag, terwijl het voor baby's natuurlijk wel bewezen werkt!
Hier in de buurt is geen moedermelkbank, dus voor baby's kan ik sowieso niet doneren. Of het zou een bekende moeten zijn in de buurt. Nu moet ik zeggen dat mijn productie niet dusdanig was dat ik genoeg overhield om nog een kind te voeden. Als dat wel zo was, zou ik in eerste instantie eerder voor een baby dan voor een volwassene doneren. Maar ik zou er niet afwijzend tegenover staan. Dus als er in mijn omgeving geen baby zou zijn die het nodig heeft, maar wel een volwassene dan zou ik dat best doen. Mijn opa is erg aan het dementeren. Hij herkent ons nog wel als "eigen" maar daar is alles mee gezegd. Hij weet duidelijk niet meer wie wie is. Hij is ook erg angstig en klampt zich heel erg aan mijn oma vast. (Hij vraagt haar ook meerdere keren per dag ten huwelijk en zegt steeds dat hij kinderen met haar wil krijgen. ) We merken dat hij gewoon steeds verwarder wordt. Hij begint nu ook dingen kapot te maken, waar hij vroeger erg aan gehecht was. Hij weet het gewoon niet meer. Tegenwoordig houdt hij zelfs binnen zijn pet op. Dat zou hij vroeger nooit doen! Toen we vroegen waarom dat was, vertelde hij dat anders alle gedachten zo uit zijn hoofd wegwaaiden... Dan breekt je hart hoor! Zo'n intelligente, alerte man te zien veranderen in een angstig vogeltje. Als mijn moedermelk dat proces had kunnen voorkomen of ernstig had kunnen vertragen, had ik dat er graag voor over gehad. En ik zou ook dolblij zijn geweest met de melk van een ander. Maar ik vind dat een baby die nog aan het begin van een (hopelijk mooi) leven staat meer 'recht' daarop heeft dan een oude man, voor wie het toch echt aftellen is. Vandaar toch mijn gevoel dat ik ondanks de trieste aftakeling van mijn opa, gevoelsmatig toch eerder aan een baby zou doneren als ik voor die keuze zou staan. Ik denk trouwens dat opa daar helemaal achter zou staan.