Jaloers zijn kan natuurlijk altijd. Ik heb dat zelf eigenlijk niet zo snel. Wel vind ik dat "ongelukjes" hoe ongelukkig dat woord dan ook is, kunnen gebeuren. Mijn moeder is zwanger geraakt door de pil heen van mij. Ondanks dat ik een "ongelukje" was heeft ze er wel bewust voor gekozen om me te houden. Later is ze weer zwanger geraakt, dit keer had ze een spiraal! Jaloers ben ik dus niet. Wel kan ik me ergeren aan mensen die opscheppen of heel geforceerd proberen om meer te hebben en te zijn dan anderen. Toen wij na een maand of 8 nog niet zwanger waren zei onze buurman, waarvan de vrouw binnen 1 maand zwanger was. Tja, we kunnen niet allemaal geluk hebben, ik heb gewoon superzaad! Toen ik zei dat ik dat niet echt een gepaste opmerking als mensen proberen zwanger te raken werden we als jaloerse mensen afgeschilderd...
Nou logisch dat je je aan zo'n opmerking ergert! Wat een hork van een vent zeg. Goed dat je er iets van gezegd hebt!
haha mijn man heeft hem ook nog teruggepakt hoor. De buren zijn nu al een tijd bezig voor de tweede. De buurvrouw stond buiten en gaf aan dat ze er wel van baalde dat het zo lang duurt deze keer. Zei mijn man tegen de buurman "maar hopen dat je je "SUPERZAAD" niet in een keer hebt verschoten" haha
Ik herken het gevoel ook heel erg. Ik was samen zwanger met een vriendin, alleen zij per ongeluk en ik na ruim een jaar oefenen. Zij gebruikte de pil en heeft zelfs heel even er aan gedacht om het weg te halen. Dit heeft zij na de grote schrik niet gedaan en het kindje was toen wel gewenst. zij is 3 week voor mij bevallen en haar ventje is nu bijna 5. mijn ventje zou 5 jaar worden, maar mocht helaas niet lang bij ons blijven, dit doet pijn, want wij wilden zooo graag en hij mocht niet blijven en zij wilde nog niet en heeft een gezonde zoon. Overigens ben ik blij voor haar dat zij dit verdriet niet hoeft te dragen hoor, want dit gu je niemand. maar sommige mensen mogen gewoon geen ouder worden, Dat gaat voor haar trouwens niet op, en toch krijgen ze gezonde kinderen bij de vleet. jakkes.
Voor iedereen valt iets te zeggen..... jaloezie is een menselijk iets... Ik ben 35 jaar, ik woon (nog) niet samen en ken mijn huidige partner (ook nog 10 jaar jonger) zo'n anderhalf jaar. We wilden graag een baby. Ervan uitgaande dat het niet zomaar raak zou zijn en we ook nog niet samenwoonden heb ik in april mijn spiraaltje laten verwijderen. Een maand later testte ik positief. Ja, dat was schrikken. Dat was heel erg schrikken. Ik schrok me kapot. Ja het was zeer gewenst, maar wat ging dat snel. Als iemand mij vraagt 'is het gewenst' zeg ik 'nee, helemaal niet, echt niet, jezus bah, zit er niet op te wachten.' Dat zijn dezelfde aannames, immers ik woon nog niet samen. Mijn mondhygieniste constateerde vorige week dat ik zwanger was. 'Hoe lang heb je er over gedaan.' vroeg ze me. 'Het ging heel snel.' zei ik, de vraag een beetje ontwijkend, ik voelde het al aankomen. 'Ja wat is snel?' vroeg ze. 'Een maand.' stilte. 'Ik ben al anderhalf jaar bezig en het lukt maar niet en jij bent binnen 1 maand zwanger? En je bent ook niet meer de jongste. ' En ik hoorde een soort van 'tssss' er in stilte achter aan komen. Wat een kift. Wat een jaloezie. Wat een rotopmerking. Ik wilde de mondhygienisteboorschoonmaaktang door haar perfecte gebit rammen, maar ik deed het niet. Immers, dat hoort niet. 'Wat ontzettend vervelend voor je, ik hoop dat het niet meer lang zal duren voor jou.' zei ik. Andersom mag je klaarblijkelijk wel zeggen wat je vindt. Ik vind het gewoon bijna genant om te zeggen dat ik binnen een maand zwanger was. Alsof ik me er voor moet schamen. Mensen die langer bezig zijn kijken met een afkeurende blik, dat voel je, dat weet je..... Ik ben 35 jaar en potverdomme wat ben ik blij dat het niet 2 jaar heeft geduurd, dat zou me dan 37 maken en 38 als ik zou bevallen. Ik ben blij, dankbaar, gelukkig. Veroordelen is niet leuk. Ook niet als de 'gelukkige snelle bevruchte dame' zijnde. Maar dat lijkt altijd 'minder erg.' Oja, en niet samenwonen betekent ook niet per definitie 'ongelukje' 'niet gewenst'.... maar aannames zijn zo snel gemaakt. Ik betrap mezelf er ook wel eens op. Zo. Ook weer kwijt.
Ik snap dat je je zo voelt. Zelf ben ik wel onverwacht zwanger geworden, door de pil heen (die zijn voor 99% betrouwbaar en niet voor 100%), doordat ik een lange relatie had, hebben we een soatest gedaan en zijn we dus van het condoomgebruik afgestapt. Goed, ik was zwanger, maar mijn ex zag dit niet zitten en liet mij in de steek bij 3 maanden zwangerschap (heeft verder nog steeds niet naar zijn dochtertje omgekeken). Bij mijn keuze om verder te gaan met de zwangerschap, heb ik veel nagedacht en was ik ontzettend dankbaar dat ik zwanger ben geworden, zo 'makkelijk'. Omdat ik van dichtbij heb gezien (mijn ouders), hoe moeilijk het kan gaan en zijn. Ik ben daarintegen verschrikkelijk jaloers op vrouwen die alles voor elkaar hebben in mijn ogen, een man, een huisje, etc. Ik wil absoluut niet hiermee zeggen dat je maar 'dankbaar' moet zijn, want voor jou is het ook erg moeilijk. Maar besef wel dat 'per ongeluk' zwanger worden, echt niet altijd leuk is..