Hoi iedereen, Ik baal echt van mezelf. Maar ik moet het ergens kwijt en waar kan het beter dan tussen vrouwen die ook allemaal bezig zijn met zwanger worden. Ik ben een heel enthousiast mens en ik gun iedereen in mijn omgeving het beste maar nu mijn man en ik al 11 rondes ver zijn om zwanger te worden en het maar niet lukt ben ik erg jaloers op anderen. Laatst vertelde een vriendin van me dat ze in verwachting is. Ik heb enthousiast gereageerd maar diep van binnen baalde ik als een stekker. Het was de eerste ronde raak bij haar. Ik vraag me dan af waarom zij wel en ik niet? Ik baal echt van mezelf en ik wil het anderen ook zo graag gunnen maar ik begin jaloers te worden en ik baal hier heeeeeel erg van. Herkennen jullie dit?
Wij hebben het er gisteren nog uitgebreid over gehad in het topic waar ik veel zit. Ik denk dat iedereen wel eens een jaloerse bui heeft wat betreft zwanger worden hoor. In ieder geval degene waarbij het niet in ronde raak is Je doet er zoveel moeite voor en het lukt niet en bij anderen lukt het zonder moeite. Ja dat voelt oneerlijk. Bij mij ebt het jaloerse gevoel vanzelf weg en maakt het plaats voor werkelijke enthousiasme. Hoop dat het bij jou ook zo gaat. En natuurlijk dat je snel zelf ook zwanger bent! Je bent dus zeker niet de enige hier mee hoor
Ik hoop het echt want ik baal vanm mezelf dat ik zo jaloers ben.... welk topic was dat waar jullie het over jaloers zijn hadden?
Er zijn hier al vele topics over geweest hoor, je kan ook even de zoekfunctie gebruiken. Maar je bent echt niet de enige hoor, het is denk ik menselijk. Hopelijk is het gauw raak!
hoi hoi, Wat herken ik je verhaal goed zeg! Hier nog een die op het moment vreselijk jaloers is! Ik kan er niets aan doen, ik ben echt wel blij voor de gene die zwanger is, maar ergens schreeuwt steeds dat stemmetje Waarom zij wel en wij niet? In mijn omgeving zijn een hoop mensen zwanger of bezig met zwanger worden, doordat ik begin dit jaar zwanger was Helaas heb ik met 3 maanden een mk gehad Iig zijn onze vrienden en zus en schoonzus door mijn zwangerschap ook wat meer over kinderen gaan nadenken en tot de conclusie gekomen dat het toch wel leuk is! Met de uitkomst dat er nu aardig wat bezig zijn om zwanger te worden, en 2 in de afgelopen 2 weken dus ook daadwerkelijk met het bericht kwamen zwanger te zijn! Het deed me zo;n pijn, waarom zij zo snel en wij nu nog steeds niet! Tuurlijk ben ik ook blij,maar ergens voel ik me zo verdrietig, ik wil ook zoooo graag! Verder ben ik heel bang, dat de rest straks ook allemaal zwanger is, en wij nog steeds moeten wachten, dei gedachte doet me heel erg veel pijn Ik herken je verhaal dus erg goed, te geod helaas moet ik zeggen ik voel me zelf wel rot dat ik niet oprecht blij kan zijn voor hun, maar denk dat dat vanzelf komt! Zeker als we straks ook zelf zwanger mogen zijn, want dat worden wij echt hoor! Ik probeer heel leuk te reageren naar anderen, en niet te laten merken hoe moeilijk ik het er mee heb! Tja je kunt er niets aan doen aan die gevoelens, zolang je het maar niet aan diegenen laat merken, kan het geen kwaad toch? Je bent ook maar een mens, en ik weet zelf een kinderwens kan heel diep gaan, het is niet zomaar iets natuurlijk! Succes! Liefs Ster
Hoi Ster! Toch doet het me goed om te merken dat deze gevoelens niet heel raar zijn. Hopelijk kunnen wij ook een keer het nieuws vertellen dat het bij ons ook gelukt is! Ik wens het echt en inderdaad het zit heel diep!
Natuurlijk is het niet raar, denk alleen dat je het van je zelf misschien een beetje ego vind dat je zulke gedachten hebt Ik ben normaal echt niet jaloers, maar hier om wel Zwanger worden is soms niet zo makkelijk als het lijkt, en niet zomaar te realiseren zoals de meeste dingen wel Het si gewoon een kwestie van puur geluk dat het een maand lukt om zwanger te worden en helaas is dat voor de een eerder dan voor de ander Juist omdat het zo moeilijk is om te weten wanneer je zwanger word denk ik dat die gevoelens er zijn, want wat als het nog bij jezlef wel een half jaar diuurt voordat je ook zwanger bent! Had ook nooit gedacht dat ik er zo over zou denken hoor, dat ik jaloers zou zijn, maar helaas het is wel zo, lastig om toe te geven, maar dit is een heel diep verlangen en om andere gelukkig te zien daar doe ik normaal alles voor, maar nu doet het mezelf gewoon heel veel pijn en zou ik gewoon willen dat wij nu eens de gene mogen zijn die zo gelukkig mogen zijn!
hier nog eentje.. was net met me zus mee kijken naar zwemles van me kleine nichie..nou me baarmoeder heeft flink zitten huilen en doet hij n0og steeds ik wil niet blij zijn voor iemand anders als ik zelf maar niet zwanger raak.. maar als i dan later weer thuis ben dan moet ik toegeven dat ik toch ook ewl anderen dat geluk gun ..val mij er alleen niet mee lastig fase... wahah
herken je verhaal een beetje, we zijn pas in de derde ronde hoor, maar onze wens is zeer groot, maar als ik ander zwangere zie dan ben ik niet jaloers, meer zo van onze tijd komt wel als de tijd daar is...
Mijn verhaal: Wij hadden het al jaren over kinderen maar besloten binnenkort te stoppen in juni. Na die beslissing had ik zoiets van: gaan we dit nou wel echt doen? Die onzekerheid, gaat het me wel lukken het moederschap etc. Ja het is niet niks om je pil weg te doen. Maar toen een vriendin vertelde zwanger te zijn was ik erg jaloers. Mijn vriend zei ook meteen laat die pil maar staan! Dus toen heb ik ook zonder twijfel me pil laten staan eind juni. Het heeft me over de streep gehaald zeg maar. Ik heb mezelf afgevraagd of ik het uit jaloezie heb gedaan, want dat voelde net zo. Maar nee, wij hadden het immers al jaren over kinderen en net voordat we van hun hoorden dat ze zwanger was hadden wij al besloten om te stoppen. Ik was alleen bang hoe het zou lopen en die twijfel is menselijk denk ik. Gek verhaal he .
het is heel begrijpelijk hoor, heb dr zelf ook last van maar op ander manier. wij zouden namelijk in april al beginnen had de pil weggedaan in feb. hoorde ik van mijn schoonzusje dat die heb toen ook weggedaan had. en die was dus in april zwanger. wij zijn meteen gestopt want wil niet weer gelijk met haar de vorige keer was dit ook zo en ze trekt dan overal mee de aandacht naar haar en zelfs als ik dingen vertel tegen de oma van onze dochter krijg ik van haar te horen hoe veel beter die van mijn schoonzusje het kunnen nou en daar hadden wij dus niet weer zin in. wij en met ons ook velen zijn het er ook over eens dat schoonzussie het expres zo heeft gedaan want ze wilde eigenlijk pas aan de volgende beginnen over een paar jaar. maar omdat wij dus wilden zij ook meteen. ookomdat haar bestye vriendin zwanger was die stond op knappen heeft een doodgeboren kindje terwereld gezet en toch gaat ze gewoon door maar wle tegen iedereen vertellen dat ze nu toch wacvht omdat ze wil dat dr vriendin eerst weer zwanger is. kijk dat is dus jaloezie! van haar uit dan he.
Ik heb ook dat jaloerse gevoel, vooral omdat het bij ons nog eens anders is.. In de omgeving zijn er 2 zwanger geraakt door voorvocht (foutje bedankt) 1 is zwanger geworden terwijl ze aardig wat schulden hebben en 1 is zwanger geworden gelijk de 1e maand.. Ook komt mijn man uit een chr familie en wij zijn uit respect toch eerst getrouwd voordat we an kinderen wouden beginnen. en nou is er al een buitenechtelijk kind en er is der nou een ook op komst (finacieele stukje) Je denk bij je eigen wij zijn al zo lang bezig, hebben alles goed, we zijn er klaar voor. En hunnie zijn zo zwanger. Je probeerd blij te reageren, maar van binnen ga je toch een beetje kapot. liefs
ik herken je gevoel ook... tot ergenis van mezelf het lijkt ook of iedereen om me heen zwanger word behalve ik... komt natuurlijk gewoon omdat je er meer op let
ik was zelf erg jaloers toen bleek dat mn schoonzus onverwachts zwanger bleek te zijn. Het deed me zo'n verdriet, terwijl we toen nog niet eens bezig waren. ik wilde voor de tijd al, maar mijn vriendje nog niet. Toen hij zag hoeveel het met me deed heeft ie een maandje later ook gezegd dat we er ook voor gaan! Misschien in ons geval dan juist goed dat iemand in de omgeving zwanger was, anders had ie dat gevoel misschien nie gehad!
Die fase heb ik me overheen gezet. Ben nu alleen met mn eigen gezin bezig,anders raak je alleen maar gefrustreerd. Ik was een aantal jaar terug ook jaloers op andere zwangere vrouwen,maar daar ben ik nu klaar mee. [-(
zeer herkenbaar, heb er soms ook een klein beetje last van... slik en ben nog maar 4 maand gestopt met de pil... maar ben eigenlijk ook een beetje jaloers op alle mensen met een regelmatige cyclus... slik... succes meiden
Ook ik ben wel een beetje jaloers hoor, terwijl ik toch ook het iedereen van harte gun, echt. Ik wilde al een tijdje kindjes maar mijn vriend niet. Dat heb ik gerespecteerd maar toen mijn schoonzus ineens zwanger bleek te zijn baalde ik flink. Mijn vriend ook omdat wij graag de 1e hadden willen zijn (van het gezin van mijn vriend zeg maar) en we het van hun helemaal niet verwacht hadden. Zij was in 1x zwanger. Vlak daarna kwam een stel uit de vriendengroep dat ze zwanger waren..ook in 1 x! Toen knapte er wel even iets bij mij. Gelukkig wil mijn vriend nu ook en gaan we nu beginnen maar de angst dat het bij ons lang zal gaan duren zit er wel in.
Hoi allemaal, Dit is voor mij ook absoluut een heel herkenbaar gevoel: jaloezie! Op zich zijn wij nog helemaal niet lang bezig (18 april spiraal verwijderd). Anderhalve week geleden hebben ze een kijkoperatie bij mij gedaan vanwege een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dit was natuurlijk al een supervervelende ervaring. Zeker omdat ze mijn linkereileider hebben moeten weghalen. Ik was net 5 dagen terug uit het ziekenhuis en belt mijn broer helemaal vrolijk en blij op om te vertellen dat ik tante word! Helemaal leuk natuurlijk maar toch ook zo zuur om te horen. Daarbij vroeg hij ook nog of hij al oom wordt... Niet dus.. Natuurlijk ben ik superblij voor hen maar inderdaad schreeuwt het stemmetje van binnen. Waarom zij wel en wij niet? Het was bij mijn broer en schoonzus ook in een recordtempo gelukt.. Ik hoop dat ik snel weer zwanger word ondanks dat we het met één eileider moeten doen! Liefs
Ik herken dit precies! Ik voel me dan ook schuldig. In mijn familie weten ze niet dat wij bezig zijn om zwanger te raken. En iedere keer hoor je "weet je wie er ook zwanger is?" en "het was nog een ongelukje ook". Nou, dan gaan mijn haren recht overeind staan......liever heb ik het niet dat ze dit soort dingen vertellen maar ja, ze weten natuurlijk niet dat we bezig zijn. Moeilijk hoor......
Hoi Yoki, Voor jou helemaal vervelend. Jeetje! Maar heb vertrouwen hoor. Mijn tante heeft ook 1 eileider en is zonder problemen 2 keer moeder geworden....succes! Groetjes, Wendy