He meid, Je moet er zeker even met je schoonzus over praten, dat je het heel vervelend voor haar vind, maar dat je het ook vervelend vind dat je zo behandeld word door haar. Ik herken je verhaal ergens wel. Mijn schoonzus is altijd een kreng geweest, wilde overal de eerste in zijn, eerder als oudere zus op zich zelf wonen, eerder trouwen (dan maar in pak), eerder trouwen dan haar jongere broertje mijn man (toen dus in een grote witte trouwjurk), wij moesten maar voor haar terug komen van vakantie (vluchten ging maar eens per week en zijn trouwde net op de dag dat wij terug zouden vliegen) Toen heeft ze mij gezegd dat ZIJ eerst zwanger zou zijn, dan mijn oudste schoonzus en daarna ik pas want ik was veel jonger, ben 4 jaar jonger dan zij. En toen kwam het, mijn oudste schoonzus vertelde ongeveer 2 weken voor mijn bruiloft dat ze 12 weken zwanger was, nou de hell is losgebarsten. "Hoe kon ze nou zwanger zijn en hoe kon ze dat haar jongere zusje aan doen" WIJ wisten overigens allemaal niet dat ze al "lang" bezig was voor kinderen. Mijn man en ik zijn toen gegaan, want hadden geen behoefte aan hysterisch gedoe... Twee dagen voor ons huwelijk wilde ze ons allemaal bij elkaar hebben want ze wilde bespreken wat onze schuld was van haar ongeluk... Dit hebben we allemaal niet gedaan, omdat we onze bruiloft niet wilde verpesten.. Mijn schoonvader (die normaal helemaal aan haar kant stond en alles voor haar deed) heeft haar gevraagd en wat ga je doen als Kayleigh nou na hun huwelijk meld dat ze zwanger is. Om zijn opmerking is ze zo boos geworden dat ze ALLE banden met de familie heeft gebroken (alleen met oud&nieuw nog een sms gehad, is gaande sinds november)... Mijn schoonzussen zijn nog buren ook, de jongste heeft geloof ik der buurmeisje nog nooit gezien, is begin april geboren... Ik snap dus helemaal hoe je, je voelt... Moet zeggen heb het er met mijn man ook over gehad, ik durf dus niet te zeggen als ik zwanger ben, zo bang dat ze me wat doet. Maar ik wil ook niet dat ze het van mensen uit het dorp gaat horen dat ook haar broertje een kindje krijgt
Ik herken dit gevoel heel erg. Ik maak precies hetzelfde mee in mijn omgeving. Maar ook mensen die lopen te roepen dat ze geen kinderen kunnen krijgen en vervolgens (snel) zwanger zijn. zoooo frustrerend als jij al twee jaar bezig bent. ik gun het alle vrouwen van de wereld, maar toch wil ik het ook zoooo graag....
Ik weet hoe je je voelt!!! Wij zijn 3 jaar bezig en om ons heen zijn er mensen die al 1 of zelfs 2 kids hebben...hier vlakbij woont een heel jong stel die nu al voor de 3e keer in 3 jaar tijd zwanger zijn...dat vind ik soms ook zo oneerlijk!!! Ik wil zoooo graag nog een kindje maar soms heb ik het gevoel dat mij dit niet meer gegund is...laten we hopen dat onze tijd snel komt!!!!
Nou Appelsientje en Kayleigh..jullie verhalen vind ik ook heel erg zeg! Dat t hun steekt is te begrijpen, maar dat ze dan in jullie bijzijn niet eens proberen om het toch leuk te vinden voor jullie..dat gaat wel ver..
Dit is zo herkenbaar!! Mijn schoonzusje bevalt over een aantal weken van de 2de, in 2 jaar tijd, terwijl zij nooit kinderen wilde..en gewoon bij beide de eerste ronde zwanger.. ohh wat was ik boos en verdrietig zeg, op mezelf hoor niet op hun...maar wij willen het zo graag en tot nu toe is het ons gewoon nog niet gegund... Jeetje zeg, maar dat is toch ook niet leuk als je zo behandelt word door de schoonzussen, dat kan niet hoor... dat is toch niet aan jullie en daar kan toch ook over gepraat worden... al hoewel ik ook niet zou wachten om zwanger te worden voor haar hoor....
Ik herken dit ook wel Nou ben ik nog niet zo lang bezig sinds eind februari . Maar om me heen word iedereen zwanger collega,s klasgenootje, schoonzus en tja dan reageer ik maar heel blij gefeliciteerd ben ik ook wel alleen dan denk ik ik wil ook vind het best moeilijk om daar mee om te gaan en weet ook nooit hoe ik moet reageren als ze verhalen aan mij vertellen
Dat gaat inderdaad ook veel te ver.. Weet je ik heb hier boven ook zelf gereageerd, want ook ik heb er moeite mee om mensen zwanger te zien raken... Mijn schoonzus die al bevallen is is een maand voor mij begonnen met proberen, mij deed het ook pijn, vooral dat ik het hoorde net voor mijn huwelijk... Maar ja ik ben wel super blij voor haar en super blij met mijn nichtje... Ik heb gewoon heel normaal gereageerd... Ik vond het zo sneu voor de oudste, die heeft de rest van haar zwangerschap helemaal niet leuk door gemaakt... Heeft totaal niet op die roze wolk gezeten, terwijl ze tot 1 maand en een week voor de beval datum niet ziek was niks... Uit eindelijk door te veel stress hebben ze mijn nichtje 3 weken te vroeg gehaald... Gister toen ik van de gyn af kwam voor cyclus analyse zag ik de jongste schoonzus in de wacht ruimte zitten, ben expres snel door gelopen
@ Kayleigh en Appelsientje: Jeetje, wat jammer dat je als familie zijnde elkaar niet een beetje kunt steunen. Het is al lastig genoeg wanneer het niet wil lukken, laat staan dat je ook nog eens vervelende reacties van schoonzussen over je heen krijgt. Sterkte meiden! Maar wat herkenbaar allemaal zeg! In mijn vriendengroep zijn er nu in een jaar tijd 4 meiden zwanger geraakt, waarvan 3 al bevallen. Ondertussen probeer ik maar heel blij voor iedereen te zijn, terwijl het bij mij steeds meer begint te knagen van binnen. Ik ben gisteren ongesteld geworden, dus WEER van voor af aan beginnen. Maar goed, we houden moed!!! Ook jullie sterkte allemaal, ook wij komen een keertje aan de beurt!!! En daarvoor mogen we best een keertje lekker jaloers zijn
Weet hoe je je voelt meid zelf in feb een miskraam gehad en had nu op de helft kunnen zijn. Iedereen in mijn omg word zwanger en lees het elke dag op fb. Zijn er nu een stuk of 15 zwanger en het doet bij mij ook pijn. Ik ben ook jaloers maar mijn tijd komt nog wel een keer. Liefs gaga
Mee eens. Ik heb genoeg 'relaties' hierop stuk zien gaan. Ze kennen elkaar amper en moeten opeens samen een kind opvoeden, ga er maar tegenaan staan. Jouw basis is tenminste goed en dat is zó belangrijk.