jaloers?

Hoi Woepie, van harte gefeliciteerd! Van elke smaak twee, beter kan niet toch? Ik wens je een fijne zwangerschap toe!
Groetjes,
MaWaBe

 

ik ook, heb dit ook deze gevoelens, waarom zij wel en ik niet, maar de natuur kunnen we niet dwingen he

 

Mmm ja wel herkenbaar.
Gisteren te horen gekregen dat er weer 3 zwanger zijn terwijl ik gisteren ongesteld ben geworden. En ook nog eens vroeger als dat ik gedacht had dat het zou komen. Bummer.
Maar ik mag ook nog niet klagen, ben ook nog maar bezig vanaf febr.

 

Ik ken dat jarloersige gevoel ook wel. Je gunt het iedereen wel, maar waarom jij nog niet?
Ik wil graag dat het (ook voor mijn ouders) een verrassing is. Nu het wat langer duurt, ben ik ook blij dat ik niet aan mensen (alleen m'n hubbie en ik; het is nu echt iets van ons) verteld heb dat we bezig zijn. Ik heb nu al moeite met elke keer die blikken op mijn buik (van ooms en tantes die ik bijv eenb keer in de 2 maand ofzo zie). We zijn in juli straks 2 jaar getrouwd, dus er wordt nu toch wel wat verwacht. Mijn nicht werd na 5 jaar huwelijk zwanger en toen dacht iedereen dat ze moeilijk kinderen konden krijgen, terwijl ik juist dacht dat m'n nicht er nog niet aan toe was.

 

Wij beginnen deze maand pas. Ben nu ongesteld..
Maar ik heb een dik jaar op mn vriend moeten wachten. En dan werden in mijn omgeving steeds meer meiden zwanger en dan had ik zoiets van: ik wil ook! Of in ieder geval klussen..
Maar het is dus eindelijk zover!

Ik vind het nu vooral leuk voor de vrouwen die al wel zwanger zijn. En hopelijk duurt het bij ons ook niet te lang...

Succes iedereen!

Weet trouwens ook niet echt hoe je met die gevoelens moet omgaan.. Gevoelens schakelijk je niet gemakkelijk uit is mijn ervaring..

 

Het is inderdaad erg moeilijk...

Vorig jaar zomer ben ik getrouwd. In diezelfde zomer nog 4 andere meiden op mijn werk, waarvan er nu 2 hoogzwanger zijn! Eén is er zelfs tijdens de huwelijksreis zwanger geworden. En aangezien we vorig jaar onze huwelijksvoorbereidingen met z'n 4-en met veel enthousiasme gedeeld hebben, probeer ik nu ook de zwangerschappen met veel enthousiasme mee te leven, maar moeilijk is het wel!

Ik zeg maar steeds tegen mijn mannetje (om mezelf moed in te praten)... de mooie kindjes zijn op bij de ooievaar. Zodra er weer mooie kindjes in zijn nest komen, komt hij naar ons vliegen en zijn wij aan de beurt!

Succes,
Analise74

 

Soms denk ik wel eens iedereen is zwanger behalve ik! Overal waar ik dan kijk zie ik zwangere vrouwen. In onze familie en vriendengroep is de één na de ander zwanger, maar toch blijven lachen en voor iedereen blij zijn. Het valt af en toe gewoon niet mee.

 

Het viel mij op toen wij met het grote nieuws kwamen hoeveel mensen er eigenlijk om je heen mee bezig zijn. Maand na maand denk je Sh** weer de . Op een gegeven moment liepen echt de tranen over mijn wangen dat het maar niet lukte. Wij spraken er absoluut niet over echter toen bij ons het 'hoge' woord eruit was bleken dus meerdere mensen in onze omgeving hiermee te lopen en kregen we dus wat dubbele reacties. (Omdat je het verzwijgt wordt er ook vlug gedacht: "zooo dat gaat makkelijk.") Ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat zij allemaal wat later waren begonnen want jouw gevoel snap ik zeker! Wij kunnen nu zeggen och meid het komt echt vaker voor dat je er wat langer over doet! Aan de ene kant vinden ze dat fijn aan de andere kant is mijn buik wel wat confronterend.
Echter was ik wel blij dat wij niets gezegd hebben ik merk namelijk dat ik iets te vaak roep, hoe gaat het bij jullie? Of "en? en?".... Puur enthousiasme maar dat komt elke keer zo hard aan. Dat lijkt me ook niet zo fijn.
Echt meid het komt vast goed, blijf erin geloven en geniet van elkaar. En het voordeel is dat je straks lekker veel spullekes kunt overnemen en van hun ervaringen kunt leren. (Glas is half vol!)