Sinds begin feb thuis wegens bekken instabiliteit. Man heel de dag aan het werk, een hond die ik nauwelijks kan uitlaten, ben de heule dag alleen thuis. Verveel me de pleuris- alles doet zeer. Eigenlijk alles wat ik wil ondernemen in huis is teveel. autorijden doet pijn... en ik ben het zó zat. ik voel me waardeloos, ik kan ook echt even helemaal niets. en ik moet nog op z'n minst 6 weken... en dan vraagt m'n man als hij thuis komt echt superlief: gaat 't wel goed met je- en dan barst ik in tranen uit. Ik wil niet afhankelijk zijn, lui zijn... buh ... maar ik kan niet anders. En dat frustreert me zó erg. Dus ik moest even janken. En nou ben ik het een beetje kwijt.
Gooi het er uit!! Lucht lekker op. Toch je er maar aan overgeven. Het is maar tijdelijk. Knuffel voor jou
Hoi Apenijn, In het topic van spitsmuis: wat een rotdagen heb ik daarstraks een berichtje geplaatst over hoe je de pijn van bi kan verminderen. Hij staat onder zwanger zijn, lees die maar even, hopelijk helpt het jou ook.
Herkenbaar! Zo zat ik ook thuis bij de zwangerschap van de oudste, kon amper 3 minuten 'rondwaggelen' in een slakkentempo. De hond heb ik toen maar een paar weken naar mijn ouders gedaan, heb jij misschien iemand waar de hond heen kan? Dat scheelt allicht iets, verder heel veel sterkte hoor!
Meid, dikke knuffel!!! Ik weet heel goed hoe jij je voelt... Heb vorig jaar vanaf eind juni thuis gezeten en niks kunnen doen tot de bevalling (half augustus) mijn sm kwam elke dag langs om de hond uit te laten en ik....ik zat daar maar (zitten/liggen/kreunen/steunen/enz) Maar ja, tips....die heb ik niet, sorry Heel veel sterkte en probeer voor ogen te houden dat het uiteindelijk beter wordt.
Kom op meis! Hier ook flinke bi en nog een paar kwaaltjes. Maar wij komen er wel. Het zijn echt de laatste loodjes. Probeer ondanks je pijn en je gevoelens nog lekker van dat buikje te genieten. En de bewegingen. focus je op leuke dingen en doe iets wat je leuk vind en wel kunt. En die tranen horen er wel een beetje bij. Die moeten er gewoon uit. Dikke knuf voor jou!
Mooi zo ! Echt hij werkt heel goed die oefening, ik lag echt per dag uren in die houding, en ik heb echt tot het einde toe nog veel kunnen doen, niet helemaal pijnvrij maar toch wel stukken minder pijn. Hopelijk werkt het bij jou ook zo goed, heel veel succes met de laatste loodjes, op een gegeven ogenblik is het gewoon even niet meer leuk en ben je het spuugzat.
Zo herkenbaar. Precies hoe ik me voelde laatste 10 weken. En ik had ook de oudste ng rondlopen. Ik had wel baat bij voetreflex theraphie. Verder een paar leuke girls dvd boxen gekeken en slapen. Niks voir mij lui zijn maar je wordt direct gestraft door je lichaam als je iets doet. Laat je man morgen een heerlijke stapel tijfschriften kopen en heel veel sterkte meid
Heel herkenbaar, had ik ook.. Maar kan je 1 echte tip geven; geniet van je buik en het getrappel van je kindje. Dat heb ik te weinig gedaan hoor toen, me alleen ergeren aan het feit dat ik niks kon. Dat zou ik nu echt anders hebben gedaan. Dus, hoe moeilijk het ook is, geniet van je kleintje zolang hij/zij nog in je buik speelt .. Sterkte..