Hallo dames. MariskaW: Ik zou als ik jouw was heel snel thuis blijven. Ik heb zelf ook BI en ben 4 weken voor mijn bevallingsverlof al volledig thuis komen te zitten en ik moet je zeggen dat dat me goed heeft gedaan. Ik kan nog niet veel maar ik kom in iedergeval de dag door zonder pijn stilling en er is zelfs een lichte verbetering te zien. Ik zou als ik jouw was goed luisteren naar je therapeut, want het gevaar is gewoon dat je na je bevalling langdurig tot zelfs blijvend last van je BI kan houden. En dat is werken echt niet waard hoor. En verder vliegen die weken voorbij hoor als je thuis zit. Sochtens wat langer uitslapen, rustig ontbijten, dan eens wat doen, dan weer rust nemen met bv een kopje framboze thee, dan weer wat doen, dan lunchen, dan een middagdutje, enz...... Geloof me het doet je goed. En met rust verbeterd de BI ook een beetje hoor. Succes. Nou verder hier alles goed. Voel de kleine krummel nog volop bewegen en andere kunnen het ook steeds beter voelen. Is ook zo geweldig. Ik ga straks nog 1 was draaien met allemaal babykleerdjes en dan is het hellemaal klaar. Nou helemaal klaar euuhhh we gaan deze week nog achter geboortekaartjes aan. Dat hebben we nog niet gedaan maar voor de rest is de boel wel klaar. silhaa ik verwacht een verrassing. Ik ben vandaag ook nog even op de weegschaal gaan staan en ben nu toch wel even ligtelijk geschrokken. Ben ik de laatste 7a8 weken even een 10 kilo aangekomen. oeps..... oke hou ook verschrikkelijk veel vocht vast maarja denk dat ik dat toch even tegen de verloskundige zeg aankomende dinsdag. Wie weet een keertje bloedprikken voor de suiker. Nou verder geen nieuws. Groetjes labmuisje
@mrklb1 vind t erg lief van je, je zegt niks verkeerds hoor, ik denk er net zo over.. ik ben alle beloftes en leugens van hem gewoon ontzettend zat, hij zei me ook gister, dat ie niet klaar is voor t vaderschap, hij heeft de afgelopen maanden voor mij gedaan, en ik zei hem ook al, dan had je beter gelijk bij me weg kunnen gaan, inplaats mij zoveel hoop te geven, en te liegen dat je ervoor wilde gaan keer op keer. dit heeft me veel meer pijn gedaan dan als we uit elkaar waren gegaan. dat we het na de bevalling doen, ja ik hoop natuurlijk dat t allemaal nog bijdraait, en dat hij zn verantwoordelijkheid kan nemen, plus dat ik er nu geen zin in heb om weer vanalles te moeten regelen.. (rekeningen,spullen enz) in mijn hoofd heb ik meer rust nu, het is moeilijk, want ik lig nu elke avond naast een jongen waarvan ik niet kan zeggen dat we voor altijd bij elkaar blijven.. ik ben me ook een beetje van m gaan afsluiten, om me al dat verdriet te besparen, en dat snapt hij dan weer niet.. hij denkt dat ik wel weer gewoon tegen hem kan doen een minuut nadat we dit besloten hebben.. nou niet dus. het raakt me behoorlijk. maarja ik mag blij zijn als me kleine meisje eris hoor, ik kan niet wachten..
@ Sillaah: moeilijke beslissing! Maar ja het is natuurlijk de vraag of je zo door kunt gaan zoals het nu gaat.. Het levert zoveel stress voor je op. Echt heel veel sterkte. Ik voel me een beetje zoals mrklb1: waar bemoei ik me mee.... Bovendien heb ik makkelijk praten met een man die er helemaal voor gaat....
sillaah Waarom zou je wachten tot de bevalling? als je nu toch al weet dat het niet gaat zo. Oke ik snap ook wel dat je nu in de laatste weken alle hulp aan pakt die er is doe ik ook. Maar zou het je niet meer rust geven als je weet dat het allemaal geregeld is voor die kleine er is? Je kan hem altijd bellen als de bevalling gaat beginnen zodat hij daar wel bij kan zijn (mocht je dat willen). Ik snap ook dat het een hoop geregel is en dat je daar nu al helemaal geen zin in hebt maar aan de andere kant..... zo beginnen met een kompleet schone lei en met een rustig gevoel de bevalling in gaan kan ook veel betekenen. succes meid. Ik heb bewondering voor je dat je het allemaal zo volhoud. Groetjes labmuisje
"labmuisje, ja waarom wachten.. goeie vraag, ik heb alles alleen moeten regelen en doen afgelopen maanden, en ik ben het geregel meer dan zat.. en niemand die me eens kan zeggen dat ie trots op me is, of begrip toont voor me als ik s avonds door me benen heen zak en naar me bed ga.. ik ben helemaal op.. me vriend accepteerd het niet als ik het nu uitmaak, hij gaat gewoon niet weg, en mijn moeder waar we inwonen, kiest een btje partij voor hem (dat doet ze bij al me exen) lang verhaal.. hij is nu aan het werk, heb m daarnet t volgende smsje gestuurd omdat ik even niet meer weet wat ik moet : denk je niet dat beter zou zijn als we nu tijdelijk uit elkaar gaan, en het na de bevalling weer proberen mischien ? jij bent niet klaar voor t vaderschap, en ik ben degene die daaronder lijd, samen met je dochter, we zijn het niet eens, en we gaan het ook niet eens worden.. bovendien staat dat voetbal tussen ons in, en maakt onze relatie nog verder kapot. ik weet nu niet meer wat ik moet, op deze manier kan ik het niet.. ik voel me alleen en in de steek gelaten... wat nu ? xx
Poeh, Sillaah, moeilijk hoor! Maar wel gelukkig dat je er vrede mee hebt! En wat je moeder betreft: raar zeg, ik dacht in eerste instantie ook dat je beter nu uit elkaar zou kunnen gaan, omdat dat je nog meer rust zou geven. Zeker omdat je ouders je dan zouden kunnen steunen. Maar dat doen ze dus eigenlijk niet? Wat erg zeg! Moniekje: ik ben ook aardig geirriteerd hoor, kan ik je zeggen! Maar kan altijd zo moeilijk dat soort dingen zeggen, vandaar dat ik het zo lang "volhou"... Labmuisje: ik ga vandaag ook de babykleertjes wassen. Eerst zo nog even naar de winkels om een droogrek te kopen, want die had ik nog niet... tot nu toe gooide ik al onze kleding gewoon nat over de trappen heen, maar met die babykleertjes wil ik dat niet doen! En je bent dus verder behalve de kaartjes helemaal klaar? Lekker hoor!
Goh Sillaah, wat moet dit jou veel energie kosten zo op het eind van je zwangerschap. Ik vind het erg moedig van je om zo'n besluit te nemen! Ik denk dat je er goed aan doet om de relatie straks te beeindigen, of eerder. Misschien draait hij bij na de bevalling, maar dat denk ik niet. Volgens mij krijg je veel meer rust als de relatie over is en hij niet meer bij je in 1 huis woont. Jij kunt het vast wel alleen aan, vind je kracht en het lukt je wel! Sterkte meid!
wat een verhaal zeg marretje dat je je VK zo moeilijk te pakken krijgt. dat is toch wel schandalig eigenlijk he?! nou, hopelijk betert zij haar leven. wij zijn ook een weekend weg geweest. gelukkig heb ik nog bijna geen klachten. hoop dat het zo blijft. voel wel dat de kleine veel minder ruimte heeft en dat het bewegen veel subtieler is. soms zie ik mijn buik wel bewegen terwijl dat niet heel goed te voelen is. hij ligt nog steeds hetzelfde. volgens mij met billen omhoog en hoofdje naar beneden, maar dat hoor ik woensdag bij de VK dan wel. woensdag ook maar voedingsbh's kopen. dank voor de tip van een cup groter. ik ben zo druk geweest de afgelopen tijd dat ik eigenlijk niet goed besef dat er echt een klein jongetje komt. echt wel heel leuk, maar zo onwerkelijk. lijkt mij zo raar ook, het "wachten" de laatste weken. maar als je opeens kastjes enzo aat schoonmaken, komt het er echt snel aan. kennelijk voel dat je dan toch. nou geniet van de droge dag. lekker trots zijn op je buik (ik dacht dat die van mij 3 weken al dik was, nu kan ik echt mijn schoenen bijna niet meer strikken).
dankjewel meiden, doet me goed om alles zo op te schrijven.. heb nog niks van m gehoord na me smsje van daarnet. of hij weet niet wat ie ermee moet, of hij vind het wel goed zo. Selmama, het kost me alle energie die ik heb.. ik kan alleen maar een beetje op bed hangen en huilen, het enige wat me op de been houd is me kleine meisje, en daar zal ik altijd voor blijven vechten, het geeft me kracht als ik me rot voel, dan krijg ik ineens een trapje, van : mama vergeet mij niet ! je bent niet alleen ! .. dat doet me echt enorm veel goed verder blijf ik lachen, het leven gaat door
heb even weer foto geplaatst. ook van gekregen mobiel en een foto van een cadeautje speciaal van papa voor de kleine. hij was nog al geiriteerd over het pakket van prenatal blije doos hahahaha. vooral over die speen!)
@ Shillaah: Wat een nare situatie zeg. Dat zijn helemaal geen dingen waar je je bezig mee wilt houden nu. Je wilt zo graag samen gelukkig zijn. Misschien dat je het al eens eerder hebt genoemd, maar ik zit nog niet zo lang bij deze Topic, maar waarom wonen jullie bij je moeder in? Is het misschien ook niet beter voor jullie samen om een eigen huisje te hebben? Zo kan ze zich ook niet teveel met dingen bemoeien. Misschien heeft hij nog niets van zich laten horen omdat het hem aan het denken heeft gezet. Laten we het hopen! Houd ons op de hoogte. Heb vandaag de bevindingen van de therapeut op het werk verteld. Moet afwachten tot ik bij de bedrijfsarts terecht kan. Tot die tijd werk ik 50% en wordt ik gehaald en gebracht. Kom je op het werk en is een collega helemaal overstuur omdat ze muizen in huis heeft en er niet van kan slapen. Zucht... ze moest mij eens voelen. Wat een gezeur zeg! Maar toe maar. Morgen ben ik vrij. Moet 3x bloed laten prikken voor suiker. Heb naast BI ook zwangerschapssuiker. De vorige keer was die goed. Hopelijk nu ook. Tussendoor ga ik met mijn moeder even naar tuinland. Kijken voor kerstspullen. Kan ik mijn creatieve-ik tevoorschijn toveren. Toch vrijetijd zat straks. Ik ga nu een tukkie doen. Tot vanavond misschien!
Ik begin de zwangerschaps pijntjes nu erg te merken Vannacht zoveel pijn gehad in mijn schaambot/streek dat ik een paar uur wakker heb gelegen. Zelfs mijn vriend ervoor wakker gemaakt. Hoop dat dit niet zo blijft. Maar nog een paar weekjes en dan is het zover
Vandaag mijn laatste maandag werken (hierna nog 3 dagen) iedereen heeft het steeds vrolijk over mijn verlof. Als ik eerlijk ben heb ik het er een beetje benauwd bij. Er gaat zoveel veranderen en dit is toch ook een stuk afsluiten. Wellicht ga ik nooit meer full time werken... Voelt erg vreemd... Begrijp me niet verkeerd ben toe aan verlof. Maar niet werken past niet bij mij
bedankt voor jullie lieve reacties, om jullie even op de hoogte te houden, hij heeft me terug gesmst met het volgende : schatje ik denk niet dat t beter is om nu uit elkaar tegaan, ik hou superveel van je,en ik wil je helemaal niet kwijt ! ik wil samen met jou de kleine zien opgroeien, en oud worden met jou, ik wil je gelukkig maken mop, ik kan niet zonder jou en de kleine, jullie zijn alles voor me IK HOU VAN JOU echt waar.. moest daar wel even van huilen, ik heb hem toen gestuurd, dat ik het niet zo geloof omdat ie me dat vaker verteld heeft en niet heeft waar gemaakt,heb m ook verteld dat ik niet gelukkig ben, al maanden niet, en dat weet ie. ik heb m gezegt dat ik gelukkig wil zijn, en dat dat niet gaat als we zo verschillend denken over alles. nou toen kreeg ik dit volgende smsje van hem : Maar lieverd ik wil je gewoon echt niet kwijt, ik weet zeker dat het goed is als die kleine er is, dan groeit dat verantwoordelijkheidsgevoel echt wel hoor, en ik weet zeker dat we er dan echt wel uitkomen met zn 3en. dat alles goedkomt, dat we der samen echt wel groot krijgen en dat ik jou gelukkig kan maken, ik weet het echt zeker. ik heb je heel erg gekwetst en dat is nooit me bedoeling geweest. ik wil je gelukkig maken schat, ik meen het, ik wil jou geen pijn of verdriet meer doen lieverd dat zie ik nu echt wel in. JE BENT ALLES VOOR ME. jaja.. dat moet ik eerst zien wil ik dat kunnen geloven na alles wat ie me heeft aangedaan. heb m ook verteld dat ik dat gewoon niet geloof, ik heb daar het vertrouwen niet in. hij wil in elk geval niet NU uit elkaar, we gaan het er vanavond nog wel is over hebben, want gister was ie er wel van overtuigd dat t beter was, en nu ineens niet meer. hij zou mij echt zo erg moeten laten zien dat ie van me houd wil die dit ooit nog goed krijgen.. en ik denk niet dat ie dat voor elkaar gaat krijgen (hem kennende) verder heb ik een gekneusde rib geloof ik.. zo ontzettend veel pijn is wel een goed teken dat ze nog zo actief is, maar wel pijnlijk nu had ik iets gevonden tegen maagzuur (antagel) en nu heb ik al 2 dgn last van een doof tintelent gevoel op me achterhoofd, alsof er iemand aan je haar zit zeg maar.. ik vraag me af of dat daarvan komt anders toch maar terug naar de kamillethee..
he sillaah wat een onzekerheid allemaal. Maar waarom neem jij niet een beslissing. Waarom laat je het op hem afhangen. Jij kan ook zeggen van ik kap ermee. (PUNT). En dan heeft hij het maar uit te zoeken, lijkt me. Hij heeft daar dan weinig tegen in te brengen. Het is dan jouw beslissing. Vergeet niet ik snap jouw ook wel hoor het lijkt me verschrikkelijk onzeker en angstig om er alleen voor te staan en ik kan absoluut niet weten wat jij nu allemaal voelt. Praat vanavond maar en wie weet moet jij wel de beslissing nemen. Als je dat doet lijkt het mij niet verstandig om het helemaal buiten alles te sluiten, maar daar moet je zelf dan invullining aan geven samen met hem. Het is toch ook zijn dochtertje. succes sillaah ik denk aan je. En je weet we staan hier allemaal voor je klaar. Groetjes labmuisje
Hey Caecilia, Ik ken jou probleem. Het beste zou zijn als ik nu helemaal de ziektewet in ga, maar op de een of andere manier wil/kan ik het niet. Het werken heb ik geen lastvan maar het heen en weer reizen wel. Ik heb nu geregeld dat ik gebracht en gehaald wordt en ga 50% werken ipv 80% wat ik al deed. Toen mijn therapeut vorige week zei dat ik beter helemaal kon stoppen was dat zo'n klap. Ik moet nog 2 weken werken. Ik had mij daar niet op voorbereid. In overleg met haar heb ik het nu zo kunnen regelen. Ik ben bang dat als ik terug kom er zoveel is veranderd op het werk. Ik ga parttime werken etc. Voor mij is het inderdaad een afsluiting van een hoofdstuk en daar wil ik wel bewust afscheid van nemen. Sterkte je laatste paar daagjes.
hallo nu alleen even heel snel een klein berichtje. Ik heb 2 nieuwe foto's geplaatst. 1 van de wieg en 1 van de commode Groetjes labmuisje
Hoi Sillaah, ben het met Labmuisje eens. Het is natuurlijk zo aan de andere kant van de computer makkelijk praten, maar ik vind dat je het niet van hem af moet laten hangen. Het is in ieder geval een moeilijke beslissing! Sterkte ermee. De laatste babykleertjes zitten nu in de wasmachine, mijn moeder komt ze a.s. vrijdag allemaal strijken , lief he! Ik kan het toch niet zo mooi als haar en ze maakt meteen het bedje op etc. Dan ben ik er echt helemaal klaar voor (bibber bibber) krijg nu echt de kriebels. Denk dat ik nu maar eens lekker in een warm badje ga zitten, vindt de baby ook leuk. Trouwens een vraagje over de verzorgingsspullen: wat heb je allemaal nodig? Heb nu zeepvrije wasgel/schuim, olie en creme. Ik stond daar voor het schap en er staat zoveel, maar ik weet dus niet wat je allemaal gebruikt. Weten jullie het misschien.
mrklb1: wat een schattige mobiel joh! En die speen, lachen joh! Heb je dat schilderijtje zelf gemaakt? Leuk hoor! Mariska: fijn zo'n collega... weet je al wanneer je terecht kunt bij de bedrijfsarts? Vind 50% nog wel erg veel hoor, voor hoe je je voelt! Je kunt je natuurlijk ook ziek melden, zo te horen voel je je er rot genoeg voor. Maar ik snap wel dat je voor je gevoel je het af wilt sluiten natuurlijk! Sterkte! Caecilia: is ook logisch dat het een beetje eng is, het is onbekend wat je nu tegemoet gaat, een nieuwe fase in je leven! Maar ik denk dat als het eenmaal zo ver is, je ook denkt: fulltime werken is niets voor mij, ik wil genieten van mn kindje. Tenminste, dat hoor ik overal om me heen, dat t zo werkt! Sillaah: als ik te hard reageer, neem me niet kwalijk, maar het moet me even van het hart. Hij zegt dat dat verantwoordelijkheidsgevoel wel groeit, maar hij zou dit nu al moeten hebben. Jullie kleine is weliswaar nog niet geboren, maar de baby leeft wel al in je buik! En dan gewoon gaan voetballen terwijl je weet wat er allemaal nog moet gebeuren... En wat Labmuisje ook zegt, het hoeft geen beslissing van jullie twee te zijn, als jij je niet gelukkig voelt en zo te lezen uit je bericht je ook niet denkt dat dit gaat veranderen, kun jij ook alleen die beslissing nemen, daar kan hij niets over zeggen! Labmuisje: wat een onwijs schattig wiegje, zwijmel zwijmel! Echt superleuk! Roos: eerlijk gezegd heb ik er ook geen verstand van, dus ik lees ook graag de antwoorden van de ervaren moeders onder ons! Zo, nu nog even mijn klaagzang! Ik heb dus om 5 uur de vk gebeld voor het telefonisch spreekuur. Ze nam niet op... Vervolgens nog een keer gebeld, ze nam niet op... Toen even haar de tijd gegeven mij terug te bellen, dit deed ze niet. Dit heb ik nog een keer herhaald, maar werd nog steeds niet terug gebeld en ze nam ook niet op. Toen mn man gebeld, zwaar geirriteerd geweest aan de telefoon (blijf nou rustig zegt ie dan, dat werkt dus ook niet!). Hij vervolgens nog een keer geprobeerd, toen belde ze dus wel terug. Hij tegen haar gezegd dat ze mij moest bellen om een afspraak te maken. Dat deed ze. Zegt ze: ja, ik hoorde je voicemail om je terug te bellen op je mobiele nummer, dus ik wilde dat berichtje opslaan, heb ik m per ongeluk gewist in plaats van opgeslagen. Dus vandaar dat ik je niet kon bereiken... Nou, da's dus echt lulkoek (of moederkoek... ) want ik sta tenslotte ook nog in het systeem (als het goed is) met mijn thuisnummer en mn man's mobiele nummer. Daar heeft ze ook dat smsje heengestuurd om af te zeggen, twee weken geleden. Maar goed, ik heb nu dus een afspraak voor morgenochtend om 9.30 uur. Verder heb ik niet zo heel veel gezegd tegen haar, ik ben nooit zo adrem. Dus ik kan vanavond even goed voorbereiden wat ik morgenochtend tegen haar ga zeggen, want ik vind het nog steeds geen stijl wat ze gedaan heeft. Stel je voor dat ik aan het bevallen was, dan had ik dus een uur moeten wachten tot ze misschien eens een keertje terug zou bellen... Ben benieuwd of ik morgen wel zo adrem ben om wat te zeggen. Wil het wel, want het is gewoon een onprettig gevoel om zo behandeld te worden! Zo, sorry meiden, lang verhaal, maar het moest er echt even uit!