Ja idd... We hadden het ook gewoon echt niet verwacht/aan zien komen. We wisten dat het met Annika niet zo goed ging, maar het bericht dat haar kindje niet meer leeft... Dat zal voor jou ook een rare dag zijn geweest AnneLiesje! En voor Meliske ook idd... Voor iedereen een hele dikke knuffel hier!
Annika, heel veel sterkte vandaag en de komende tijd! Ik denk aan je. Anneliesje: wat raar. Afgelopen zaterdag (8 september) was mijn uitgerekende dag van mijn eerste zwangerschap, en ook wij moesten die avond naar een huwelijksfeest. Als je zo'n vroege miskraam hebt gehad bij de eerste zwangerschap, en als je dan de 12 weken voorbij geraakt, dan denk je dat je wel meer zult kunnen ontspannen, maar eigenlijk blijf je toch gewoon de hele zwangerschap bang dat er nog iets zal misgaan he. Wat Annika nu doormaakt moet zo verschrikkelijk zijn. En dan eerst zelf maanden ziek geweest zijn, en denken dat het voor een goed doel is, en dan nog je kindje verliezen...Er zijn geen woorden voor. Veel liefs, juni
Ik had vandaag ook zoiets. Zat in mijn agenda wat op te schrijven en vandaag zou eigenlij kmijn verlof ingegaan zijn van mijn vorige zwangerschap zeg maar. Ongemerkt blijft het af en toe terugkomen en 15 oktober zal ook wel weer zo'n dag zijn, ook al ben ik nu zwanger en gaat tot nu toe alles goed de angst blijft er ergens wel zitten en ook de gedachte aan het kindje wat niet mocht komen.
Kan me voorstellen meiden... Ik zou 3 november ongeveer uitgerekend zijn als de eerste zwangerschap was doorgezet... jee dan had ik al bijna verlof ook gehad... moet zeggen dat ik er bijna nooit over nadenk verder, komt misschien omdat het in de 5de week al mis is gegaan bij mij.
Dat is bij mij hetzelfde. Ik zou ook in november uitgerekend zijn, maar sta daar niet zo heel erg bij stil. Komt waarschijnlijk ook omdat het in de 5e week al mis is gegaan...
Nou bedje staat.. was ook het makkelijkste. Mark is boven nu bezig met de kast.. das een flinke puzzel ik zei dat ik zo wel weer kwam helpen hihi
hallo dames ik heb annika ook gemaild. ik ben net terug van de bedrijfsarts en moet over 6 weken terug komen. herstel voor de zwangerschap is niet mogelijk. ik mag wel naar eigen inzicht voor een aantal uurtjes per dag ongeveer 2 uur a 2.5 uur. aangepast werk gaan doen of licht werk. kantoorwerk of zo. heb ik zelf aangeboden, anders duren de dagen zo lang. ik moet nu maandag contact opnemen met mijn baas om hierover afspraken te maken en te kijken of er ook aangepast werk is anders mag ik thuis blijven. ik heb ook een half uur reistijd heen en een half uur terug. totaal 3 a 3.5 uur. vind ik ook genoeg en dan kan ik smiddags toch mijn rust nemen. marij hoe was het bij jou? xxxxx
De dagen duren idd lang als je nu tot je bevalling niets meer mag doen! Kunnen ze je wel aangepast werk aanbieden of moeten ze daar nog naar zoeken? Ik merktte gisteren ook toen ik weer eens naar ons kantoor in Vianen moest, dat lange autoritten niet fijn meer zijn!
Jaaaaa... mijn mannetje is nu onderweg om een digitale camera te halen. Eindelijk! Morgen gaan we het kamertje afmaken, dus hoop ik jullie na het weekend een paar mooie foto's in mijn album te kunnen laten zien. Vraagje: hoe zwaar is jullie kinderwagen? Die van ons weegt opgeklapt zo'n 15 kilo. Kreeg hem amper de lucht in. Vraag me af of hij toch niet wat te zwaar is voor mij. Of zou het nu door de zwangerschap komen? Merk wel dat ik nu minder kracht heb. Potten groenten kreeg ik altijd zo open, maar heb er tegenwoordig een opener voor nodig.
het gaat hier niet zo best. Gelukkig met mijn kleine meid wel (voor zover ik weet) maar met mij iets minder. het nieuws van annika haalt ook weer een hoop boven. Vorige keer, bij de april mama's, was ik degene die de l*l was en mijn kindje verloor. Nu ook weer iemand bij de januari mama's. Ik vind het zo oneerlijk allemaal! Heb gister even met annika op msn gesproken en ze vroeg me een aantal dingen en dan komt het allemaal weer boven. Ook het feit dat ik nu steeds dichter bij de 26/27 weken kom, maakt het niet makkelijker. Ik doe op het moment niks anders dan snoepen, vreten en janken. Voel me echt een dik varken. Bah walg gewoon van mezelf. Maja zolang de kleine het nog doet, ben ik al heel blij. misschien zien jullie mij hier de komende dagen niet veel, maar ik wil jullie ook niet "vervelen" met mijn verdriet, jullie moeten lekker genieten van alles.
Ik weet niet hoe zwaar die van ons is eigenlijk. Maar ik denk dat het ook zeker wel door de zwangerschap kan komen! Ik heb ook moeite met groentepotten te openen hahaha.
Meliske, je 'verveelt' ons echt niet met jouw verdriet! Ik weet echt zeker dat er iedereen er hier zo over denkt! We zijn er voor elkaar, voor de blije dingen, maar ook voor de verdrietige/zware dingen! Er zijn zoveel meiden hier die ook extra aan jou denken nu... Natuurlijk is dit extra zwaar voor jou! Er komt weer een hoop naar boven en dat is erg moeilijk! Het is niet niks allemaal meisje wat je meegemaakt hebt! Een zwangerschap is niet altijd alleen maar blij... En dat beseft iedereen hier denk ik wel. Zeker door het nieuws van Annika nu... Je moet doen wat voor jou het beste voelt, maar blijf hier niet weg omdat je denkt dat wij geen tijd hebben voor de verdrietige dingen... Dikke knuffel meis!
Meliske, het is te begrijpen hoe jij je nu voelt hoor! En dat je even niet online wil zijn omdat het je allemaal wat teveel wordt snap ik ook, maar je moet niet niet online komen omdat je denkt dat je ons verveelt met alles waar je nu tegen aan loopt. Misschien helpt het juist door het wat van je af te schrijven. Wij vinden het echt niet erg om te luisteren en willen je zo goed als mogelijk door aankomende periode slepen! Probeer (hoe moeilijk nu ook) te genieten van je kleine meid! We denken aan je...... Het nieuws van Annika is er hier ook echt ingehakt. Het leven is soms echt oneerlijk. Het doet me zo erg beseffen dat ik zo blij moet zijn met ieder schopje wat ik nu voel...
hey meiden, hier ben ik ook weer ff. Wat er gebeurt is met Annika maakt een impact op ons allemaal, de 1 kent haar beter dan de ander maar dat maakt niet uit, je gunt dit niemand. Ik heb er net als jullie veel aan zitten denken en net als jullie dan ben je blij dat je de kleine voelt schoppen. Wat Meliske betreft kan ik me ook helemaal voorstellen, ze zit bijna in de zelfde week als met Danischa en het is niet makkelijk en helemaal als er dan ook nog iemand zijn kindje verliest waarmee je bijna gelijk zwanger bent. Blij zijn we omdat we zwanger zijn, maar oh zo bang dat het mis kan gaan, ook al ben je die 12 weken voorbij, het kan nog en het gebeurt helaas bij zoveel mensen. Het is allemaal niet eerlijk dan. Nu willen we genieten, maar toch in je achterhoofd hebben we het verdriet van Annika, en hoe meliske zicht voelt. Bij haar komt alles boven, en dat is begrijpelijk. Ik heb Annika nog niet gemaild maar ga dit zeker nog doen. En Meliske, rustig aan meid, je verveelt ons hier niet met je verdriet hoor. denk aan je Liefs Anita
Occhh neeeeeee..... Heel veel sterkte Annika! En melis meid, jij ook! (dikke knuffel voor je meis) Ik snap heel goed dat je je niet goed voelt en je weet je kan ook altijd bij de april mama's terecht. Maar weet zeker dat je niemand verveelt. Geniet maar lekker van je kleine meid, denk aan je! xxxxxxxxxxx
Melis, meid, blijf gewoon komen (als je het aandurft althans) want ik zou je graag hierdoorheen willen slepen, net als iedereen hier. WEet je, het is niet alleen eng dat je nu naar dezelfde periode toegaat, maar het is ook een stukje verwerking als je er eenmaal doorheen bent. gun jezelf dat, en laat anderen je daarbij helpen meid! hoe moeilijk ook voor jou. wat mij betreft, ik weet zeker dat het voor ons allemaal alleen maar fijn is als we je kunnen helpen. dus gewoon blijven komen als je dat kan opbrengen hoor! Moppie, fijn dat je een goed gesprek met je arboarts hebt kunnen voeren. Lucht op he? hopelijk heeft je baas vervangend werk voor je... Hier ging het ook goed. ik zat er toch wel tegenaan te hikken (ookal riep ik dat ik dat niet meer ging doen ) maar het viel reuze mee. de arts was enorm aardig en begripvol en vond gelijk dat ik maximaal halve dagen moest gaan werken, en dat ze niet dacht dat ik dat ging volhouden tot mijn verlof. een en al begrip en ook op het hart gedrukt om niet meer te werken dan 4 uur per dag. dus dat ga ik doen! ben enorm opgelucht, en voel me gelijk een stuk beter. denk ook heel de dag aan annika. hoop dat haar kleintje inmiddels geboren is en ze eindelijk haar ukkie (eventjes helaas.... ) in haar armen kan sluiten.... liefs Marij
hoe het hier gaat: aan de ene kant goed maar heb deze week nou ja vanaf woensdag tot en met vandaag alweer veel gehuild. Waarom, nou de vriendin van mijn ex vriend (vader van de jongste) zit me goed dwars. Elk weekend is ze bij haar vader en als het een keer niet kon ook goed, blijft ze thuis. Maar nu werk ik weer en toevallig op vrijdagavond...mijn vriend moest ook weg vanavond. Maar Lisa kan niet naar haar vader omdat hun beide moeten werken morgen. Dus Lisa moet thuis blijven, makkelijk he. Maar goed ik sms dus mijn ex vriend of hij iemand weet waar lisa kan slapen omdat ik ook moet werken, krijg ik een bericht van haar terug dat ik mijn verstand niet heb en ik een zielig wijf ben. Nou ja en dan gaat het maar door he....woensdagavond gistermorgen om 20 voor 7 al en vandaag al de hele tijd. Ze kan me zo kwetsen en pijn doen. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Mijn ex vriend zegt dan weer ja zo is ze he...pfff ik word er niet goed van. Ze zegt dat ik hun leven bepaal maar volgens mij is het anders om. Nou als jullie alles gelezen hadden kan je zien wie er zielig is. gr
Wat een vervelende situatie Anita. Zo jammer dat je zo vaak hoort dat dat zo moeizaam gaat als mensen uit elkaar gaan... En helemaal als de nieuwe partners zich er dan mee gaan bemoeien...
meiden wat kan het soms verschikkelijk moeilijk zijn he... Ik heb ook veel aan Annika gedacht. Meliske, je verveelt mij absoluut niet met je verhaal. Ik denk dat het niet meer dan normaal is dat het nu erg moeilijk voor je is. Nog zo kort geleden had je jouw meisje nog in je buik en nu alweer een nieuw meisje dat bijna net zo oud is. Ik zou het niet beter dan jij kunnen! Blijf alsjeblieft niet weg omdat je bang bent dat je zeurt o.i.d. want ik vind dat absoluut niet! Ik zou eerder zelf nog ophouden met posten, want wat heb ik nou echt te melden?