Ja wel fijn even dat gesprekje, maar moet zeggen dat ik wel ff wat moeite had met mn tranen in te houden toen hij bevestigde dat ik wel moest beseffen dat het best wel eens flink veranderd kan zijn als ik terugkom en dat hij ook niets kan garanderen. Zullen de hormonen wel zijn hoor, met die tranen maar goed... Vooral Roy vindt dat ik mn oude functie gewoon op moet eisen, maar zo werkt het natuurlijk niet altijd... En ik heb nu vooral zoiets van: ik zie het wel hoe ik me straks voel en hoe het er straks uitziet...
Linda, ik denk dat als je weer terug komt van verlof helemaal geen zin hebt in verantwoordelijke taken!
bovendien zou ik lekker doen waar jij je goed bij voelt. Stel dat je kleintje ziek word, danzou je niet bij hem kunnen blijven omdat je niet gemist kan worden op de zaak. Ik geef lekker al mijn taken af na mijn verlof, en degene die het tijdens mijn verlof doet mag het daarna ook gaan doen van mij.
Dat vind ik wel knap van je Roxy! Ik merk dat ik er toch wel een beetje moeite mee heb om mn taken over te gaan dragen, besef ik nu... Maar goed, misschien dat ik daar straks als die kleine er is, héél anders over denk!
is ook wel moeilijk hoor Linda, maar als ik heel mijn verlof daar aan moet gaan denken kan ik nieteens genieten. en dat is toch echt wel de bedoeling toch? Maar misschien komt het ook wel een beetje doordat ik steeds naar mijn kop geslingers krijg wat voor personele problemen ze allemaal krijgen de komende maand. elke dag krijg ik het wel te horen. Krijg daar best een rotgevoel over eerlijk gezegd, alsof ze mij mijn verlof niet gunnen. Ik loop er nu nog om de eer aan mijzelf te houden. maar als er klanten zijn die vragen hoe het gaat en mijn vervangend leiddinggevende staat er bij draai ik er ook niet meer omheen en zeg gewoon dat het niet lekker meer gaat met mij. Ze kunnen het krijgen zoals ze het hebben willen hoor! en geloof me, je gaat dan vanzelf zo gemakkelijk denken!
Ja groot gelijk hoor! En zodra ik ook maar één dag met verlof ben, denk ik hier niet meer aan hoor Dan kan ik het wel goed van me afzetten hoor!
Hoop aan de ene kant zo dat ze morgen zeggen; blijf maar thuis! Aan de andere kant voel ik me dan zo'n aanstellerd
hallo meiden, Meliske, fijn dat alles goed was met jullie kleintje.wow, de foto is mooi zeg, idd een groot voetje Anita, fijn dat ook jou controle weer prima was. hey linda, das toevallig, ik kreeg ook het boek, shopaholic van mijn moeder, ik ga hem ook lezen in mijn verlof. hallo suusje, welkom hier, fijn dat met jou en je kindje alles goed gaat. roxy, hier ben ik ook al mijn taken aan het overdragen aan mijn collega's, ik hoop stiekem dat ik ze niet meer terug krijg na mijn verlof! tis wel vervelend als je alleen maar geklaag hoort over de personeelsbezetting, niet te druk over maken hoor, heb ik ook gedaan, maar nu denk ik, zag maar in de str*nt, ik denk echt meer aan mezelf verspilde energie is het anders!
Roxy, dat is geen aanstellen hoor! Die berichtjes ja weet ik eigenlijk niet, dacht zal eens kijken hoe het hier begon! Denk dat we allemaal we een beetje aan ons verlof toe zijn!
ja absoluut AnitaJ! Maar het is zo jammer dat zelfs de mensen waarvan je het minst had verwacht dat het hardste roepen!
ik heb namelijk van die dip-dagen, de ene dag is het wel gezellig en de andere dag irriteer ik me kapot aan mijn collega's, pffff hoezo aan verlof toe!
moet zeggen dat mijn zwangerschap voorblij vliegt! voor mijn gevoel dan. als mensen vragen ;hoelang moet je nog en ik trots zeg; nog iets meer als 8 weken! zeggen ze;ooow dan moet je nog even! Ja denk ik dan; het is zo voorbij allemaal!
op het moment niet eigenlijk. Degenen waarmee ik het prettigste mee werk zijn er meestal alleen in de middag of hebben ontslag genomen.
Ja dat heb ik ook, vandaag nog kwam er iemand aan de deur en die vroeg gelijk, hoe lang moet je nog, ik zei 7,5 week. Zo zei die man dat schiet op. Dan denk je inderdaad wel even ja dat is zo, nog even en we zijn papa en mama!