Begin wel steeds meer te merken dat mijn buik begint te groeien, gelukkig heb ik laatst al een broek gekocht die veels te groot was terwijl toen ik het kocht wel goed zat Denk dat die nu maar even extra vaak in de was moet Hebben besloten sowieso de eerste afspraak bij de vk af te wachten voor we het vertellen aan de opa's en oma's en de rest van de fam. Eigenlijk willen we nog wachten tot de 12 weken maar gezien mijn buikje van nu zal dat wel weer niet lukken. Vorige keer hebben we het met kerst verteld dmv een kadootje dus zit nu nog even te denken hoe we het nu gaan vertellen.
Ik ben er weer even vandoor, vanacht niet zo'n lekker nacht gehad en ben al een paar dagen ziek (buikgriepje) en roeland is vandaag vrij dus die kan Julian vandaag mooi doen terwijl ik mijn bed nog even in duik! Tot straks!
Dag allemaal! Vandaag de afspraak gemaakt voor mijn 1e echo. Leuk om naar uit te kijken maar ook wel erg spannend. Ik vraag mij alleen af of ik in mijn enthousiasme niet iets te vroeg de eerste echo gepland heb. Namelijk al over 2 wk. Leuk om snel te zien of er een kindje zit, maar is er dan al wel echt wat te zien op de echo? Ik twijfel ook zo erg over de duur van mijn zwangerschap. Ik heb namelijk vanmorgen m'n 2e digitale test van CB met indicator gebruikt omdat ik die toch nog had en ik nog niet met ochtendurine dat had gedaan. Geeft ie 3+ aan... Mmmm. Eigenlijk moet ik gewoon rustig afwachten maar op één of andere manier lukt dat niet... ha ha ha. Hoe onzeker kun je jezelf maken? Ik zal wel gewoon veel HCG aanmaken. Zo, genoeg gezeurd. Ik ben vandaag een dagje vrij en ben daar wel erg blij mee. Kan ik ongestoord wegmijmeren en zo maar eens naar de sportschool. Groetjes aan iedereen! Belle
Sorry voor dit ego bericht. Ben hartstikke bang, heb ik er een reden voor: niet echt misschien. Heb zitten lezen op het forum voor hypothyreoidie en lees daar allemaal verhalen over miskramen en het niet afstoten van het vruchtje maar wel een miskraam en klachten die er gewoon waren. Ik ben nu helemaal emo en heb net de huisarts gebeld over mijn bloedwaarden. Ik heb vanochtend bloed geprikt en zou pas over vijf dagen uitslag krijgen. Voor mijn zwangerschap waren mijn waarden goed maar misschien nu wel niet. Nu mag ik maandag bellen voor de uitslag maar ik ben echt zo bang. Ik weet wel dat ik me hier tegen moet verzetten en er het beste van moet hopen maar het heeft al zo lang geduurd en het waren al zulke zware jaren. Sorry hoor meiden dat ik hier de doemdenker ben, maar vind het zelf ook erg moeilijk. Loop de hele tijd naar de wc om te gluren. Soms kan ik positief denken maar nu is het weer allemaal heel negatief terwijl ik dit echt niet wil, ik wil zo graag gewoon gelukkig zijn met deze zwangerschap. Liefs
@Belle: bij mij gaf de CB met inicator gisteren ook 3+ aan hoor. Ik ben ook nog geen 5 weken of langer en dat weet ik zeker want wij zijn door iui zwanger geworden.
hallo allemaal wat een hoop te lezen weer @sunny wat vervelend dat je nu nog tot maandag moet wachten en dat je daardoor zo bang bent. Het is makkelijker gezegd als gedaan om aan iets anders te gaan denken. kom hier maar je hart uitstorten! misschien helpt dat je? dikke knuffel!!!! @alle nieuwe zwangere: welkom en geniet er lekker van!!! @hier gaat lekker,gisteren etentje gehad met vriendinnen,een van mijn vriendinnen gaat zondag voor 5 maanden naar het buitenland voor haar school. beetje laat geworden gisteren en nu een beetje last daar van hihi
Hey Sunny, Op zo'n forum moet je nu ook niet gaan. Doe ik ook niet. Ik heb ook een hoop mee gemaakt met mijn hypo, maar daar wil ik nu niet aan denken. Nu ben je zwanger, dus nu genieten, oke? Voor ons is t sowieso al speciaal als we zwanger kunnen worden, een groot wonder als we het voldragen, ik hoop dat jou endo dat ook heeft verteld... Dus, positive thinking, want doemdenken is ook niet goed voor je baby'tje oke? Kus en dikke digiknuff voor jou
Dank jullie wel voor jullie lieve woorden, moet alweer huilen erg he en normaal ben ik helemaal geen huilebalk. Moet straks werken, beetje afleiding in ieder geval. Liefs
Oke, nu moet ik echt effe ego doen.... We hebben ons huis verkocht.. .jeeeej zullen jullie denken, en dat is het ook wel... MAAR Omdat ik heimwee heb, hebben we verkocht, met kleine winst, maar dat dekt niet de gehele hypotheek, waardoor we een restschuld over houden... Ik vind de restschuld redelijk te overbruggen. We hebben een huisje, een chalet op een camping, toen wisten we nog ni dat ik zwanger zou zijn, want we hadden namelijk een pauze ingelast. Superleuk ding, kunnen we makkelijk een jaartje in toeven, zodat we onze schuld hebben ingelost. Iets of wat koud in de winter, maar voor ons zeker te overleven.... Het probleem: Nu we zwanger zijn, kunnen we gewoon niet op de camping blijven, ik kan daar onmogelijk bevallen en een kindje houden, dat is veel te koud. Voor een huurwoning komen we niet in aanmerking zover ik weet --> wachttijd van 3 jaar... Een nieuw huis kopen is nu ook erg lastig, omdat ik nog voor een behoorlijke tijd een contract voor onbepaalde tijd heb, en de huizen in het dorp erg duur zijn. Daarnaast zijn we nu al eenmaal voor een krediet afgewezen, omdat ik geen vast contract heb, en mijn man dat pas per 1 juni krijgt... Ik wordt hier echt mega onzeker van, en weet niet hoe we verder moeten na 28 mei... want dan is de overdracht al.... pfff Nou, fijn dat ik het even kwijt kon.... en sorry voor dit lange ego bericht... Kus
Hoi Meiden! Na gisternacht bloedverlies is het nu doorgezet en maak ik nu een MK door. Had ik toch gelijk gisteren, mijn lichaam schreeuwde het al uit. Ik zal Jada een PB sturen met de vraag of ze me van de lijst wil schrappen. Ik wens jullie allemaal veel geluk en goede gezondheid in jullie zwangerschap en ik hoop dat voor ons binnenkort de droom ook mag uitkomen. Het is verdomme al de 2de keer in 3 rondes... Dikke knuffels, Sue
Hey Sue, Ik snap er nix van! Je was een van de meest positieve onder ons! Wat is er gister dan gebeurd waardoor je wist dat het misging? Ik heb wel begrepen dat je een minder heldere test had van MvM toch?... Meiske toch... Wat ontzettend verschrikkelijk dat je dit weer moet meemaken... Ik leef met je mee, en als er iets is... hier een luisterend oor oke? Dikke kus
Hey Suekes; Wat verschrikkelijk zeg, jij was zo positief daar had ik echt bewondering voor. Heel veel sterkte nu ik leef met je mee. Je kunt hier altijd je verhaal doen he. Vindt het echt heel erg voor je..... Liefs
Ladyjoey; Wat rot dat het nu allemaal tegelijk komt met het huis. Kan me voorstellen dat je je zorgen maakt. Maar kun je niet in het ziekenhuis bevallen en dan met je kindje naar huis, het kan toch wel met kruikjes enzo. Hoe deden ze dat vroeger dan eigenlijk. Weet dat het makkelijk klinkt en misschien kan dat ook wel niet zoals ik het bedenk maar goed. Wel vervelend dat je er nu zo'n last bij hebt. Zijn er geen andere vakantiehuisjes waar je eventueel in kan die wel warm genoeg zijn? Heel veel sterkte in ieder geval. Liefs
@ Suekes, wat rot zeg voor je, leef echt met je mee... *knuffel*...Maar geef de moed ajb niet op, jouw beurt komt ook nog! @ Sunny, probeer voor wat afleiding te zorgen en ga inderdaad vooral niet op dat soort fora zitten lezen. Blijf bezig en maak jezelf niet onnodig gek. Maandag de uitslag, die zal gewoon positief zijn! @ LadyJoey, ook jij moet je niet teveel zorgen maken. Misschien kunnen jullie tijdelijk iets vinden in onderhuur, of bij familie of vrienden. Laat deze situatie je niet teveel stress bezorgen want da's niet goed he! Kom op dames, we zijn sterk en we kunnen 't allemaal wel! Beetje goede moed houden!
Je hebt ook wel gelijk NourElHouda...haha, maar ik ben al zo'n stresskip van nature... Ik kreeg net ook de tip van iemand, om een urgentieverklaring aan te vragen, omdat ik zwanger ben... Dat zou moeten werken zei ze... Dus daar ga ik ook nog even voor kijken... Liefs
*dikke knuffel voor iedereen* Ben zelf ook een stresskip maar kan anderen wel goed uit hun stress praten hoor ik van vriendinnen... En we zijn hier om elkaar te steunen toch! Van die urgentie is inderdaad ook een idee, gewoon maar doen LadyJoey!
Hey Lady en Sunny, Ja, dat was ik ook, juist omdat het al een keer misging. En dat zal ik de volgende keer ook zijn. Mijn borsten waren gisteren bij het opstaan niet meer gespannen en toen die test en s'avonds wat lichtbruin verlies. Ik heb geprobeerd zo goed mogelijk te slapen en vanmorgen hield het aan en nu is het erg veel bloed, dus ik heb nu geen hoop meer, voel me heel erg ongi, echt kramp en stolsels nog niet, maar mijn pijngrens is vrij hoog. Volgende week ga ik naar de gyn voor een onderzoek, ik wil weten waar het aan ligt. Ik wens dit echt niemand toe, zoveel onzekerheid en mijn hart breekt gewoon bijna letterlijk. Ik geef mezelf dit weekend tijd om te rouwen en hoop dat ik hierna zsm mijn ongi krijg en weer verder kan.. Mijn zusje zal het het ergst vinden want zij is nu 15 weken en had zo gehoopt dat we samen erdoorheen zouden wandelen. Dankjewel voor jullie steun. xxx Sue