Tranen stromen over mijn wangen nu.... *snik* Jeetje meissie, wat leef ik toch met je mee, ook hier 1200 km verderop!! Ik kan je niets anders zeggen dan ik denk aan je, en brand een kaarsje voor jullie gezin...
Maandag laat ik de echo gewoon door gaan,me moeder gaat dan als het goed is mee die is gelijk gekomen,en me schoonzusje,dan kan ik Roelof de mooie echo foto's laten zien en het geslacht hopenlijk ben zo nieuwsgierig,
Jullie zijn schatten! ja we hebben veel te voorduren gehad Oktober is hij totaal ingestort,is toen vreemd gegaan met de buurvrouw mega zware tijd gehad,hij wilde niks van de kids weten etc,dat wijf had hem helemaal ingepalmd,gelukkig toen hij werd opgenomen kwam hij tot poitieven,en kwamen we weer bij elkaar ik hou gewoon ontezettend veel van hem het is echt mijn alles en mijn maatje,maar de hulp hier is zoooooo mega traag je word er niet goed van je word continu van het kastje naar de muur gestuurd,laatst gebleken dat hij Bordeline heeft,maja goede hulp krijgt hij niet,want het heeft helaas zover moeten komen dat hij voor de trein is gesprongen en nu een been minder heeft
ja dat is het hem,hij hoord continu stemmen in zijn hoofd en moet dan opdrachten uitvoeren,het klotigste is aantal weken geleden zei hij mij ik moet van de voor de trein springen en me been eraf laten gaan,pffff
Ongelofelijk.... Je hebt heel wat voor je kiezen gekregen! Zou jezo graag willen helpen, maar niemand weet nuhoe denk ik. Had hij iets achter gelaten voor deze actie. Iets waardoor je weet waarom hij dit gedaan heeft? Dan kun je hem misschien sneller helpen?
jeetje hopelijk krijgt je man nu wel de hulp die hij nodig heeft. Wat een drama hebben jullie al moeten doorstaan. Ik vind je wel een sterke vrouw hoor ik zou niet weten of ik zo mijn man zou blijven steunen.
@Ninja thnxx meis,dat zei de politie agent ook al tegen me,maja ik ben al bijna 8 jaar met hem getrouwd we hebben 2 mooie kids,en tja hij heeft zijn nukken heb ik ook,maar ik hou echt mega veel van hem,en hij van mij en ja je trouwd in voor en tegenspoed!
Ik snap je we hoor je geeft het ook niet zomaar op idd. Mijn vriend en ik hebben 12 jaar samen maar in de tijd dat hij het zo moeilijk had en ik heb altijd probeerde te steunen maar niets hem leek te doen heb ik toch wel eens op het punt gestaan van waarom blijf ik hier. Ik kan hem niet helpen en me kindje word zo doodongelukkig. Thank god zag ie na een jaar in dat het zo niet verder ging. Nu is ie er redelijk bovenop maar het zal altijd wel moeilijk blijven.
Vanacht werd ik gebeld door de verpleging dat mijn man erg onrustig was en mij graag wilde zien omdat hij dan rustig werd,gelukkig was mijn mams er dus kan ik gaan,en ik kon bij hem blijven slapen,tja slapen is niet veel van gekomen ben nu ook zo brak als een tientje,maar hij heeft goed in de gaten wat er allemaal is gebeurt het erge vind ik,dat hij die stemmen hoord en hij het dus moest doen,als hij het niet zou doen dan zou mij en mijn baby wat overkomen,hij mocht ook niet opnemen toen ik belde,gatver ik voel me er gewoon schuldig onder ook al weet ik dat ik er echt niks aan kan doen,er spookt alleen maar door mijn hoofd van hoe is het gebeurt en wat een pijn zou hij hebben gehad etc etc en etc,kan ik het nog moeilijk bevatten, gelukkig maakt hij en ik er ook wel wat grapjes over,zoals hij heeft erge last van zweet voeten en vanacht zei hij opeens Naära 1 voordeel nu stinken mijn voeten niet meer zo.hij heeft gelukkig genoeg vechtlust,sorry gaat weer over mij he,anders doen we het zo als er iemand benieuwd is van hoe het gaat stuur me dan een pbtje,
goh seg ook hier lopen de traantjes Je bent zo een sterke vrouw meid!! En het is zoals wen zegt het onze valt in het niets erdoor... wij maar klagen over warmte, dikke voeten,... Maar ook lief dat we elkaar door enkele zinnen zo kunnen steunen!! Teken dat we er allemaal voor open staan he! Nog veel sterkte meid! En natuurlijk geniet van je echo! Je verdiend het dubbel en dik! En hopelijk is het zoals je zegt en pept het je echtgenoot wat op Voor de rest hier tja kreeg net telefoon van mijn papa dat het parkje en een mooie rieten wieg aangekomen is Mag ik dus gaan halen Zal zeker dit weekend nog zijn want ja geduld heb ik niet... Zo tot gauw meiden! Sterkte!!
@ Nadesy: vind ook niet dat je hier niets meer mag vertellen, ik ben blij dat je je hier prettig genoeg vind om je verdriet, zorgen en pijn te delen. Gewoon BLIJVEN DOEN!!!!! Groetjes, Elleke
Nadesy Jeetje meid.. Ik las globaal even terug en kwam je verhaal tegen.. Ook al ben ik hier nauwelijks meer te vinden, wil ik je evengoed heel veel sterkte wensen samen.. Het zal idd een moeilijk tijd worden, maar als ik dit zo lees ben ik er zeker van dat het jullie gaat lukken..