Hoi dames, Even van me afschrijven hoor. Ik heb een zoontje van 3 jaar wat echt een lieverd is ook voor zijn kleine broertje is het een schat maar ik soms wel een beetje wanhopig van wordt. Hij is al vanaf zijn geboorte een heel druk ventje, huilde veel (geen huilbaby gelukkig). Spuugde altijd na elke voeding en is het 1ste jaar heel veel ziek geweest. En hij was/is heel snel gefrustreerd als iets niet gaat of lukt zoals hij wilt. Daarbij heeft hij helaas een moeder die niet altijd heel zeker is van zichzelf. Op het kdv hebben ze 1,5 jaar geleden ook aangegeven dat het lijkt of hem wat dwars zit en dat het misschien wat is om een pedagoog een ochtend een observatie te laten doen. Mijn reactie van mijzelf en me vriend was gelijk dat we dat niet nodig vonden. Al heb ik altijd wel het idee gehad dat er toch iets was. Begrijp me niet verkeerd, ik leg de verantwoordelijk nog altijd bij mezelf neer, ook voor zijn gedrag. Ik ben degene die het kan doorbreken maar je zit op gegeven moment in zo'n cirkel, ik kan dan vaak alleen maar boos zijn en zie ik alleen maar de mindere leuke dingen van mijn mannetje. Ik was dit zo zat en ben er zo verdietig van dat we hebben besloten toch een pedagoog een ochtend hem te laten observeren. Dit was gisterochtend en gisteravond heeft de pedagoog ons gelijk gebeld om een soort van verslag te doen. Het blijkt een gezonde peuter alleen hij loopt in zijn ontwikkeling ruim een halfjaar achter. Dit merkte ze aan zijn taalontwikkeling en gedrag maar ook aan zijn lichaampje. Maar het is gelukkig niets om ons zorgen over te maken. Het is wel aan ons om hem te helpen en hem te proberen te begrijpen. Een vooral positief blijven en veel complimentjes te geven. Het is dus gewoon altijd al wat ik dacht, wij als ouders zijn degene die het cirkeltje kunnen en moeten doorbreken. Het is moeilijk en we hebben voor mijn idee een panted weg te gaan maar ik ga heel erg mijn best doen en het gaat ons gewoon lukken om het gezellig te krijgen. De pedagoog zei wel dat hij als hij aan zijn amandelen wordt geholpen 23 aug dit ook waarschijnlijk veel zal helpen en dat ze veel kindjes heeft gezien die dan ineens heel erg groeien en met sprongen vooruit gaan in hun ontwikkeling, ben benieuwd of hier nog mee ouders zijn die deze ervaring hebben. Verder was een vervolg op deze observatie niet nodig gelukkig. Het is misschien een wat rommelig verhaal geworden maar ik ben het even kwijt.
knap dat jullie er toch voor hebben gekozen om een pedagoog naar hem te laten kijken. Hebben jullie verder nog tips gekregen over op welke wijze je positiever naar hem toe moet zijn. Want het lijkt me voor jullie anders nu nog wel heel erg vaag. Wat soms heel erg helpend kan zijn is om via het consultatiebureau een videohometrainsters thuis te laten komen filmen voor ongeveer 1 uur per keer en dat voor een aantal weken. Zij gaat samen met jullie kijken naar de dingen die juist heel goed gaan zodat jullie de positieve vaardigheden die jullie al bezitten ook kan toepassen op momenten die nu lastiger zijn. Verder wat de pedagoog vertelde over het knippen van zijn amandelen kan inderdaad meespelen in het verbeteren van zijn gedrag. En als hij daardoor minder ziek is kan zijn groei ook versnellen. Verder wil ik je als tip meegeven voel je niet heel schuldig onder het feit dat de verandering van zijn gedrag bij jullie moet beginnen, dit wil namelijk niet direct zeggen dat de oorzaak ook bij jullie ligt. Maar jullie zullen de omslag moeten maken, puur omdat hij dat nog niet zelf kan. Sterkte en succes. Bedenk wel hoe eerder je begint met een positieve benadering en je daar consequent aan vasthoudt hoe sneller zijn gedrag zal veranderen, hoe langer je wacht hoe erger zijn gedrag wordt.
Goed van jullie dat jullie er toch voor gekozen hebben hem te laten observeren. Ik zou persoonlijk even zijn leeftijd een cijfertje laten zijn maar gewoon kijken naar zijn behoeften en daarop aansluiten. Dus niet kijken naar wat hij zou moeten kunnen maar naar wat hij al kan. Wat betreft de amandelen kan het heel goed zijn dat hij daarna "groeit", hij heeft nu natuurlijk veel energie nodig voor het ziekzijn wat hij niet kan besteden aan ontwikkelen. Als je het idee hebt dat hij motorisch ook achterloopt kun je altijd een kinderfysio inschakelen, hebben wij bij onze zoon ook gedaan toen bleek hij hypermobiel te zijn en daarom dus moeite had met bewegen ( hij klakte dus door zijn gewichten wat pijnlijk is.)
Hoi Joyce1838, Ook 1 van de eerste reactie van mijn vriend was dat ons zoontje niet anders is dan andere kindjes en dat is natuurlijk ook niet zo. Het is gewoon een heel tempramentvol mannetje al vond de pedagoog hem niet drukker dan vele andere kindjes, ze zei dat er tegenwoordig te snel een stempel aan ''wat'' drukkere kinderen wordt gegeven. We hebben wel wat tips gekregen waar we wel wat aan hebben maar gewoon heel moeilijk is om vast te houden omdat we gewoonweg te lang hebben gewacht om het cirkeltje te doorbreken. Wat we dus moeten doen is zijn gevoel erkennen als bijvoorbeeld verdrietig is, of heel boos. met hem communiceren op ooghoogte. Hem echt grenzen geven en als we hem corrigeren hem niet zeggen wat hij niet moet doen maar juist wat we willen en dan uitleggen waarom en heel veel complimentjes geven zodat hij zich zekerder gaat voelen. Ik ben er ook mee bij het CB en de ha geweest maar die wilde eerst dit onderzoek afwachten. De arts op het cb gaf aan dat het ook niet altijd makkelijk is om zo'n druk kindje op te voeden. Soms kraakt mijn hersenpan echt Soms probeer ik me ook niet schuldig te voelen maar ik wil ook niet elke keer naar dat kleine mannetje wijzen. Wij zijn idd degene die dit moeten doorbreken. @pluk; Wij hadden niet echt het idee dat hij achter liep in zijn ontwikkeling, en nu de pedagoog dat zei ga je na dingen zoeken. Bijvoorbeeld dat hij nog niet kan trappen op een fietsje, hij is dan ook wel een loopfiets gewend dus gaf dat meer de schuld. Daarbij is hij nog niet zindelijk maar of dat nou echt zorgelijk is met net 3 jaar. Ze gaf wel aan dat ik even moet aankijken hoe het gaat met zijn taalontwikkeling nadat zijn amandelen zijn geknipt, mocht dit nog steeds niet vooruit gaan dan moet hij naar een logopedist. Ik ben zelf ook wel zo om zijn leeftijd zijn leeftijd te laten zijn en niet te veel te vergelijken met andere kinderen. Stiekem ga ik dit nu wel een beetje doen helaas. Bedankt voor jullie tips.
knap dat je toch met die observatie ingestemd hebt. Lijkt mij heel belangrijk dat je een positieve insteek hebt (betekent natuurlijk niet dat je alles toestaat) t.o.v. jullie zoontje. Met positiviteit bloeien kinderen vaak op. Met een motorische achterstand te stimuleren zonder meteen met specialisten te komen is misschien peutergym leuk voor hem. Kindjes doen wat ze kunnen op eigen tempo, dus er ligt geen druk achter voor hem, maar misschien stimuleert het wel?
ook hier hebben we hulp eerst via een pedagoog nu een jaar latyer het vto team ook via c.b onze oudste is juist voor maar licht emotioneel achter maar puzzele, tellen , kleuren herkennen etc.etc was hij erg jong ook is/was hij erg dwangmatig en overal vies van dit hebben we doorbroken maar wel echt met hulp net zoalsa je zegt die cirkel door breken!! verder is het echt een schat van een jongens alleen wat te sociaal en jong volwassenen word hij genoemd, we krijgen nu in okt/nov een psychologische test klinkt zwaar maar dat valt wel mee, we kunnen nu kijken waar hij staat, ook op de peuter valt hij een beetje er buiten de juf zal nu hem iets meer uitdagen. verder is hij geen probleem kind, alleen zit hij zich zelf vaak in de weg omdat hij b.v meer wil maar niet lukt. of alles gaat tegemakkelijk en verveeld hij zich mooi dat ook jij hulp hebt gezocht!! hoop dat het straks een stuk beter gaat!!
sorry voor de late reactie maar was even op vakantie Mr K is nu 5 (jaja sinds een dag) en fiets nog met zijwieltjes, trappen op een fiets had hij ook pas heel laat door en hij had geen loopfiets. Zindelijk werd hij pas op zijn 4de verjaardag, daarvoor was het 1 groot drama waarmee we (vanwege obstipatie) bij de huisarts terecht zijn gekomen. Op haar advies de boel de boel gelaten, luiers om gedaan en er niet meer over gehad. In eens ging het knopje om en was hij binnen een maand overdag en 's nachts zindelijk. Hij begint over 2 weken weer met school, na een moeilijk jaar met een jongentje dat niet op zijn plek was in groep 1 hebben we samen met de leerkracht en gezien zijn ontwikkeling over laten gaan naar groep 3. En september komt de pedagoge hem observeren en daarna volgen er nog 2 afspraken om zijn iq te testen. De school denkt dat hij een vorm van autisme heeft met daarbij partiele (dus gedeeltelijke) hoogbegaaftheid. In het laatste kunnen wij ons vinden in het eerste helemaal niet omdat wij dus thuis het gedrag dat hij op school volgens de juf vertoont niet herkennen. Wij denken dus dat hij zich probeerde aan te passen aan het niveau van de groep ipv zichzelf te zijn