Ik had vroeger een hele goede vriendin, we kwamen elke dag bij elkaar over de vloer en deden heel veel samen. We woonden allebei alleen en waren vrijgezel dus dan is samen eten enzo veel gezelliger dan alleen. Nou heeft zij een relatie en ben ik inmiddels ook getrouwd. ik ben naar een andere plaats verhuisd en zie haar daardoor ook een stuk minder. Ook is het contact anders geworden. ik kan niet zo goed meer met haar opschieten dan vroeger, we liggen voor mijn gevoel niet meer op 1 lijn. Ik heb dus ook niet echt de behoeft om met haar af te spreken, en probeer er soms een beetje onder uit te komen. Nu ik zwanger ben heb ik vele lichamelijke klachten en zeg daardoor wel eens een afspraak af. Nou heeft ze daar voor mijn gevoel helemaal geen begrip voor. Ze vind het ook maar raar dat je zoveel klachten kan krijgen en vind het een beetje aanstellerig...... Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Ik spreek met haar af omdat het "moet" en "weer tijd is". Voor mij hoeft het helemaal niet. En ook omdat ze totaal geen begrip voor de situatie heeft (m'n klachten tijdens de zwangerschap) heb ik er nog minder zin in. Wat moet ik hier mee en wat zouden jullie doen? (ik weet niet of de topic in het juiste onderdeel staat, anders sorry!)
ik zou het haar gewoon eerlijk vertellen. of gewoon laten merken dat het niet meer klikt. dat je het momenteel te druk hebt met andere zaken enzo. zij zal toch ook wel merken dat het niet meer zo goed gaat als vroeger?
Hoi, Dat is inderdaad niet zo leuk! Je hoort het wel vaker dat als er een man in je leven komt dat het contact direct veranderd. Voor jou is het natuurlijk niet leuk, vooral omdat je zwanger bent en daar nog al wat klachten van hebt wat niet iedereen kan begrijpen. Ik had een tijdje terug ook een vriendin toen ik vrijgezel was, heel leuk een hele tijd, todat ik me vriend leerde kennen, ik had ook veel tijd voor haar en ging goed. Ik kwam in het ziekenhuis terecht en ze belde dat ze lang zou komen in het ziekenhuis (ze moet nu nog komen) Nu ben ik ook zwanger en zo af en toe zie ik haar nog rijden in de auto die ik haar praktisch gegeven heb, ik heb geen vriendin meer waar ik alles mee kan delen, me vreugde nu en het verdriet, dat is best jammer Als ik jou was zou ik (als ik haar als vriendin wil houden) met haar gaan praten, wat je dwars zit en wat haar dwars zit. Als je er samen uit kunt komen hou je er toch een leuke vriendschap aan over en als je er niet samen uitkomt weet je in ieder geval dat je er alles aan hebt gedaan. Veel succes met je zwangerschap en je vriendin
Ik denk dat je, je topic beter naar de lounge kan verplaatsen. IK bedoel vragen of de mods dat voor je willen doen. Maar ik wil je wel succes wensen want het lijkt mij wel lastig. Om steeds iets te moeten terwijl je kwaaltjes hebt etc
Ik zeg wel eens je hebt verschillende vriendinnen voor bijna elke levensfase, zij past hier nu duidelijk niet meer bij. Ik zou zeggen meis afsluiten vooral omdat je het gevoel hebt dat je moet dat is nooit goed. Overgens zijn er ook vrienden voor het leven hoor
Als het niet meer gaat dan gaat het niet. Je kan samen groeien, maar ook elkaar ontgroeien wat nu duidelijk het geval is bij jullie. Ik zou dan elkaar loslaten en het als een leuke tijd zien. Als je nu nog langer doorgaat hiermee ga je je alleen maar meer ergeren en kan het zelfs uitlopen op ruzie. En dat is geen leuke manier om een vriendschap af te sluiten.
Ik denk dat je het best eerlijk kan zijn over hoe jij het ziet en voelt. misschien heeft zij dat ook wel. Als je het niet persoonlijk durft/wilt doen, kan je ook een lieve, duidelijke brief opstellen. Succes