Bedankt voor jullie reacties. Jullie doen dus eigenlijk precies hetzelfde als ik deed. Even huilen omdat ik er niet 1-2-3 bij kon zijn kan, maar doorhuilen daar doe ik ook niet aan. Krijg dan helemaal de kriebels en wil zo snel mogelijk bij mijn guppies zijn. @Blup, normaal was ik het huilen om eten ook zoveel mogelijk voor, maar toen mijn zoontje 's nachts door ging slapen werd meneertje 's morgens wakker en dan had hij HONGER!!!! Dus de bekende signalen van honger hebben gingen dan niet op en wilde hij NU eten.
Ik denk dat moeders die hun kinderen nooit laten huilen, bedoelen dat ze hun kinderen nooit laten huilen, tenzij er sprake is van overmacht. Situaties van overmacht kunnen inderdaad de w.c. zijn (al dan niet met zelf ziek zijn, overgeven, buikpijn), de douche (je kunt moeilijk met prikshampoo je kind direct oppakken), een ander kind wat ook en misschien nog wel meer aandacht nodig heeft etc. Overigens vind ik een situatie van overmacht ook als je het echt even niet meer redt, dat je voelt dat er agressie boven komt of je dreigt uit hulpeloosheid te gaan schreeuwen tegen de continu huilende baby. Het klinkt heel erg, maar ik denk dat het merendeel van ouders van meerdere kinderen die situatie wel eens hebben gevoeld, al ligt eenieders breekpunt anders. Dan is even weglopen uit de situatie ook beter overigens. Zelf heb ik mijn kinderen (tweeling) dus nooit laten huilen, maar ik ben helaas wel eens gedwongen door de situatie om ze te laten huilen. Ik vond het dus belangrijk om enigszins verzorgd en gedoucht op het cb te komen (niet stinkend en met vet haar ). In mijn douche kon ik niet twee baby's op sittertjes kwijt, dus helaas, op een rotochtend met twee lastige beebs heb ik ze tijdens mijn douchen moeten laten huilen. Gelukkig is dit maar een keer gebeurd. De andere keren dat ik echt weg moest (zkh., cb, andere verplichtingen) heb ik een moment gevonden dat ze beide sliepen. Verder heb ik twee keer gehad dat ik de ene (met lichte Kiss, reflux en darmkrampen) aan het voeden was, en de 2e begon te huilen. Niet van honger, maar om opgetild en gewiegd te worden. Dat kon ik toen niet doen, en als ik de voeding zou onderbreken zou ik 2 huilende baby's hebben. Ik heb toen een keer besloten om de baby zonder (gezondheids)problemen even boven te leggen. Hij sliep al na 4 minuten, maar wat voelde ik me verschrikkelijk toen. Het alternatief was echter dat de voedende baby met pijn onrustiger zou worden en ik gestresster omdat ik maar bleef luisteren naar een huilende baby die ik niet kon oppakken toen. Toch wel blij dat ik niet meer twee baby's tegelijk heb, maar nu twee lieve mannetjes die zichzelf ook vaak even kunnen redden zonder mij! Al draag ik ze ook nu nog vaak tegelijk om te troosten .
Tuurlijk ligt het eraan uit welke hoek je praat.. Alle kinderen zijn anders en als ik een "huil" baby zou hebben zou ik het misschien weer heel anders doen.. Ik vertel ook alleen vanuit mn eigen situatie
Kan ik me helemaal voorstellen! Hoe gaat het nu met ze? Kan je er iets van terug zien dat je het wel eens zo hebt moeten aanpakken?
Suenne, nee, absoluut niet. Ik heb bij overmacht gelukkig altijd binnen die vijf minuten regel kunnen blijven. Douchen kan tenslotte binnen vijf minuten, het gevoel even weg te moeten uit de situatie heb ik pas later wel eens gekregen, niet in de eerste 6-8 maanden (geen huilbaby's). En voeden 'plande' ik zoveel mogelijk als de ander sliep. Ik stimuleerde zoveel mogelijk dat ze verschillende ritmes hadden, terwijl ik na de 6 maanden zorgde dat ze gelijke ritmes kregen. Ik heb wel overdag de kids ook altijd bij me gehouden beneden in de box en op de bank. Dan maakte ik wat goed aan aandacht die ze minder kregen doordat ze meerling zijn. Al met al geen twijfels hier aan dat ik deed en doe wat goed is/was. Iedereen heeft situaties dat je een baby niet direct kunt oppakken. Wij allemaal zijn ook ooit baby geweest, en hebben dus ook wel eens alleen gehuild. Ik heb niet het idee dat we allemaal onveilig zijn gehecht . Ik behoor wel tot de moeders die haar kind niet liet huilen als er geen situatie van overmacht was. Ze mogen en mochten dan lekker op schoot huilen, wat er ook was. Ik hoop ze o.a. daarmee een zo veilig mogelijke start in het leven te geven.
Zo dus! Mooi gezegd. Ik heb echt respect voor moeders van meerlingen. Was wel grappig: ik kwam laatst een moeder tegen met prachtige tweeling-baby's van een paar maanden oud, dus ik zeg: "Nou, dat is vast heel zwaar" en toen moest ze erg lachen en zie dat ze twee heel makkelijke baby's had. Tsja, dat kan ook nog natuurlijk! Door mijn eigen ervaring denk ik soms dat alle baby's zo moeilijk zijn...
Ik liet ook nooit huilen maar ik begrijp dat dat met borst makkelikker is als met fles. Verder ging ze dan in de draagdoek, of op schoot. Douchen deed ik niet als ik alleen thuis was, s avonds als mijn man er was. En elke dag doe ik sowieso niet. Je hebt niet meteen vet haar he of je man moet een paar dagen niet thuis komen ofzo.. Naar de wc ging ze mee als ze al huilde en ik moest
s Avonds was ik compleet afgedraaid en had ik echt niet de puf om ook nog eens onder de douche te gaan staan. En mijn huilende kind mee naar de wc....ieder zijn ding hoor, maar mij gaat dat echt te ver. Ik vind het knap als je zover gaat voor je kindje. Zo toegewijd ben ik niet.
Als je je baby in de draagdoek hebt, lijkt het me makkelijker die daar lekker in te laten zitten als je naar de wc gaat dan die eruit te halen en weg te leggen.
Ja klopt, maar ik droeg ook niet altijd. Was ik simpelweg te zwak voor, trok ik lichamelijk niet, maar afgezien van dat ben ik denk ik sowieso geen type om bijna constant te dragen. Ik droeg meestal richting de avond als Veerle het meeste last had. Het komt wel eens voor, maar vaker niet als wel. Nu al helemaal niet meer nodig gelukkig.
ja, nee, dat heb je wel goed ingeschat. Een knoopwonder ben ik niet, dus als ik haar eenmaal goed in een doek had, dan zat ze ook. Nu heb ik een bondolino, die zijn veel makkelijker, vind ik. Het kwam alleen niet vaak voor dat ik met haar geknoopt ook nog naar de wc moest, ik vind dat ook gewoon echt niet fijn. Daarom, ieder zijn ding, ik zal dat ontwijken als dat kan.
Ik deed dat wel Thirza in de draagdoek en dan naar de wc. Maar dan zat ze doorgaans al in de draagdoek, dat wel Maar goed, onder normale omstandigheden doe je dat natuurlijk niet. Dan heb je gewoon tijd om even rustig naar de wc te gaan, omdat je kind dan even lekker ligt te slapen of ligt te spelen in de box ofzo. Bij ons ging het echt om een huilbaby, (rotwoord, maar goed, dan weten mensen iig waar het over gaat). Dan moet je op een gegeven moment wel, want 1 minuutje alleen laten liggen, leverde al kokhalsen van paniek op... en dan kies je toch echt voor de veiligheid van je kind. @Kyra: over je vraag wat moeders doen die hun kind nooit laten huilen. Dat gaat uiteraard over dat je je kind niet doelbewust laat huilen, omdat je de gedachte hebt dat het dat even nodig heeft om stil te worden. Er zijn altijd situaties van overmacht, (alhoewel borstvoeding erg gemakkelijk is, niet dat gezeur van wachten tot de fles klaar is ). Die zijn er nu eenmaal, daar doet ook een moeder die ervoor kiest om haar kind niet te laten huilen, helemaal niets aan.
Ik heb de combi cotti. Zelfde principe als de knoopdoek van ByKay, maar dan in 3 losse stukken, die je veel gemakkelijker zo even omslaat en je kind erin tilt. Echte aanrader!
Thuis heb ik nooit een baby mee naar de w.c. genomen in een draagdoek/zak. Wel toen ze eenmaal konden zitten op de grond voor me. Hihi, vanmorgen nog toen een van mijn guppies niet gecharmeerd was van wachten in de box op het ontbijt. Maar ik ben wel erg van het dragen, ook nu nog als ik weg ga gaat er een in de beco butterfly, en een in de buggy. Heb ook minder keuze hoor, een tweelingwagen kan bij ons beneden niet blijven staan, en naar boven tillen vind ik geen optie. Dan ga ik nooit meer weg. Het is natuurlijk ook vooral waar je kind aan gewend is. Maar de mijne zijn zo veel langer tevreden in de beco, dan in de wagen. Het is een knuffelding, vervoer en bedje in één .
pff moet er niet aan denken dat ze mee zou moeten naar de wc ... heb een hele sterke blaas, dus kan meestal wel ophouden tot ze slaapt en ik heb hier de mazzel dat papa al om half 3 uit zijn werk is, dan kan hij haar nemen als ze huilt maar eerlijk gezegd huilt ze bijna niet meer nu ze flesje krijgt.... ben absoluut voorstander van bv maar ben blij dat ik er af ben... qua rust iig
Ik heb daar dus echt geen probleem mee gehad. Naar mijn mening is het net zo snel. (tenzij je het water nog moet koken) De één moet er goed voor gaan zitten en alles wat erbij hoort, de ander is 30 sec bezig om een fles warm te maken (samen maximaal 1 minuut). Bovendien heb ik dat heel soms ook wel eens met een baby op de rm gedaan.. Heel onhandig maar wel mogelijk! Nu niet meer met die graaiende handjes! Dragen heb ik nooit in huis gedaan. Ik heb nog maar een paar maandjes een beco, en daar ga je niet ff lekker mee zitten vind ik. Een doek heb ik (nog niet). En ook een heel makkelijk kindje.. Dus plassen met baby hoefde niet. Hoogstens eens in de wipper bij de douche of toilet gezet. hihi!
Hey, die ken ik nog niet. Wil je er wat over vertellen, ik ben gewoon nieuwsgierig naar alle soorten dragers
Beetje off-topic, maar aangezien jij de ts bent vast ok De Beco butterfly is een ergonomische gestrustureerde drager, gebaseerd op de mei tai. Je kunt hem gebruiken vanaf de geboorte totdat jouw kind 20 kilo weegt. De drager kan op de buik en rug, en sinds een tijdje ook op de heup. Als je een overzicht wil in opties van verschillende dragers: Blozekriekske.nl - De leukste draagdoek, draagzak, rugdrager en ringsling koop je bij Blozekriekske! Mijn kinderen waren een paar weken terug 84 en 87 cm. en 10,6 en 11,4 kg. Ik draag ook de grootste en zwaarste van de 2 zonder enig probleem of rugpijn naderhand een gehele dag in bijvoorbeeld Artis (jaarkaart). Natuurlijk voel ik het zo tegen zes uur 's avonds wel, maar dat is weg zodra ik stop met dragen. En oh wat is het heerlijk om trappen te kunnen nemen, en vrij rond te lopen zonder wagen . Mijn man is weer meer een wagen-type. Het omdoen kost luttele seconden. Dat was voor mij de reden om mij niet verder te bekwamen in draagdoeken knopen na de eerste drie maanden. Dat duurt gewoon langer en daar heb ik geen extra gejengel of gehuil voor over. En dat gejengel begint hier zodra ze de draagzak zien, dan moet en zal met name een van beide erin. Hij (maar ook zijn broertje) zijn er verzot op. Op je buik is supergezellig, maar zit een kind natuurlijk soms wel 'in de weg'. Op mijn rug vergeet ik soms bijna dat ik er twee heb . Heel comfortabel dus. Haha, tot zover mijn reclamepraatje . Ik ben er groot fan van!