Ik vind dat je een slechte moeder bent, wanneer je erin faalt om je kind geborgenheid, veiligheid en liefde en alle andere aspecten die een kind nodig heeft om te kunnen opgroeien mee te geven.
Ik vind het knap dat je zo kunt denken! Soms denk ik weleens, waarom ben ik toch zo neurotisch. Het zal ook wel te maken hebben met mijn werk. Ik lees dagelijks dossiers van TBS patiënten en het kleine beetje naiviteit dat ik nog had is daarmee wel helemaal weg gevaagd. Maar ik vind het echt heel jammer. Soms zou ik wel wat makkelijker willen zijn. P.s. ik vind je geen slechte moeder.
Celeste, ook al is het een weloverwogen keuze, ik vind het toch niet verantwoord. (Niet aanvallend bedoeld hoor, alleen wat ik vind en ik weet dat ik de waarheid niet in pacht heb ) Ook al zou het 3x in de week zijn, ik zou mijn zoontje gewoon meenemen. Zeker als het vlakbij is en je in 20 minuten terug bent. Anders kun je ook nog altijd éérst naar de winkel, dan je kindje ophalen en dan pas naar huis... Doe ik ook wel eens. Ik ben dan wel niet alleenstaand, maar mijn man is regelmatig de hele week, soms twee en héél af en toe drie weken weg. Dan moet ik het ook alleen rooien. Met 32 uur werken, het huishouden, de boodschappen en de verzorging van de kleine. Boodschappen doen we dan samen op mijn mama-dag (dinsdag) en zaterdag. En als ik tussendoor nog om een boodschap moet, dan doe ik dat vanuit mijn werk.
Oef, gelukkig maar Maarre, waar ik nu erg om moest lachen, ik lees ook dagelijks dossiers van TBS patiënten !!! Dit is wel erg toevallig he, haha !!
Ik snap je verhaal helemaal en prima, ieder zijn of haar mening. Ik vind het niet onverantwoord. In de supermarkt kan er ook een kar tegen hem aanbotsen waardoor hij op de grond valt en zijn nek breekt. (ook niet aanvallend bedoeld) Ik zie gewoon geen gevaren die hem slapend op zijn meest veilige plek (zijn bedje) kunnen overkomen. Wanneer ik mijn kindje meeneem doe ik er overigens een uur over .
Ik snap je Mijn zoontje heeft dat ook niet, dat scheelt miss ook weer. Ik wilde me ook niet verdedigen ten opzichte van jou of de rest van het forum, maar vind het ook gewoon leuk om alle ( positief of negatief ) reacties erop te lezen. Als ik écht iets zou lezen waarvan ik denk ''goh daar zit logica in'', dan zou ik het miss wel niet meer doen. Maar net wat je zegt, ieder zijn ding. Alleen vraag ik me dan gewoon af hoe mensen dan met al die andere honderden gevaren die op de loer liggen omgaan... De kans dat er een fikse brand in je huis ontstaat is denk ik echt niet veel groter als een ernstig auto-ongeluk of iets dergelijks.
Ik vind je een slechte moeder als je je kind geen opleiding laat doen die ze wil. Zelfs als ze aangeeftd at ze de opleiding die ze doet niet leuk vind en iets anders wil doen
Dan ben je maar direct een slechte moeder?! Ik kan mezelf voorstellen dat als je dochter bijv. een gymnasium advies krijgt en ze naar het vbo wil dat je er als moeder toch op probeert aan te sturen je kind een andere keuze te laten maken! Dat heeft toch niks met slechte moeder zijn te maken
Ik 'mocht' van mn ouders ook niet de vervolgstudie doen die ik wou, simpelweg omdat dat een particuliere opleiding was die 20.000 gulden per jaar (ofzo) kostte. Maar dat maakt mn ouders toch nog geen slechte ouders?
Dat was ook het eerste waar ik aan dacht. Ik zou mijn kind ook geen dure studie laten volgen als ik het geld niet zou hebben of als de studie mij het geld niet waard lijkt.
Nou ik mocht van mijn vader niet door naar het HBO toen ik op mijn gemakkie mijn MBO diploma had behaald, hij vond het ´nu wel genoeg geweest´ en moest maar gaan werken.. Vind ik achteraf toch best lullig.
Ik kan me voorstellen dat je het als ouder na 4 jaar wel voldoende vindt. Het maakt iemand in ieder geval nog geen slechte ouder naar mijn mening Bovendien, waar een wil is, is een weg. Mijn vader heeft 2,5 jaar van mijn studie bekostigd, toen moest ik het zelf betalen (omdat ik toen ging samenwonen met mijn man en mijn vader het idee in zijn hoofd had dat mijn man mijn studie wel kon betalen). Dat vond ik wel een beetje lullig Maar goed, dan maar een studieschuld opbouwen
Mijn opleiding duurde 3 jaar, en er speelde wel meer mee hoor, jammer genoeg. Mijn zus heeft nooit een diploma gehaald (ook niet haar middelbare) en heeft ook nooit een mbo-opleiding afgemaakt (ze is 3 keer gestart). Ik betaalde alles zelf (boeken, schoolgeld, kleding, ziekenfonds etc).. dus achteraf nogal krom. Ik had het ook eigenlijk niet verwacht, wilde heel graag verder maar moest dan uit huis en kon alles niet zo snel voor elkaar krijgen. Noem hem geen slechte ouder maar vind wel dat je het leven van je kind op deze manier redelijk 'bepaald'. Kan me niet voorstellen dat ik mijn zoon of dochter 'ontzeg' om verder te studeren.
@ umm85: ik snap je frustratie denk ik wel. Een beetje dezelfde die ik voelde denk ik toen mijn vader besloot mijn studie niet meer te bekostigen. Hij is altijd een zeurpiet geweest qua geld (ik betaalde bijv. ook al een tijdje zelf mijn schoolboeken omdat ik er niet eens zin in had hem het geld te moeten vragen... hij begon dan altijd te zeuren om het 1 of ander). Maar ja, verder is mijn paps gelukkig wel lief
hahaha, ja mijn papa is nogal van de oude stempel (ondertussen is ie al bijna 80).. Nu ik al een tijd uit huis ben en zelf moeder ben is mijn paps ook wel lief (en vind ie mij volgens mij ook weer lief )
Ik snap zeer zeker dat het frustrerend is, ik heb het gelukkig ook nooit meegemaakt.. Echter vind ik het geen voorbeeld van 'slechte ouder'. Misschien een ouder met aparte keuzes