Ik ben nu 14 weken zwanger en heb precies hetzelfde als jou. OOk omdat ik nu helemaal weinig last heb van kwaaltjes merk ik nu helemaal niet dat er iets in mij groeit. Ik denk dat je het letterlijk gaat beseffen als je het kindje gaat voelen.
Ik had dat in het begin ook niet, besefte het niet en was best onverschillig soms. Veel ellende gehad in het begin waardoor ik soms geestelijk al afscheid van mn meisje had genomen maar gelukkig lijkt ze nu gezond dus ik begin steeds meer te groeien in het idee dat ik toch echt mama word!naarmate de weken vorderden begon het besef meer te groeien en sinds ik haar voel heb ik soms een niet te verklaren verliefd gevoel in mijn buik want ik niet kan omschrijven. Komt goed!
ik voel me ook zo goed(vergeleken met de 1e 3 maand), dat ik het soms ook vergeet. Tot ik dus ook dingen doe die ik beter niet meer kan doen(harde buiken!!!). Of geestelijk te veel willen wat lichamelijk gewoon ff niet haalbaar is in een zwangere "toestand"
Ik kan het soms ook niet beseffen, al ben ik al over de helft Ik voel ons kindje heel erg veel en zie zelfs mijn buik al meebewegen(echt fun!!). Ook hebben we de 20 weken echo al gehad waarvan 1 foto recht van voren is gemaakt en je het gezichtje ziet. Maar toch blijft het onwerkelijk. Als ik dan naar die kleertjes sta te kijken die ik allemaal al heb gewassen en in de kast heb gelegd, lijkt het net of het daar maar voor de show ligt ofzo. Of nog erger, dat hele babykamertje van iemand anders lijkt Het is onze 1e, dus misschien komt het daar ook wel door. We weten helemaal niet wat ons te wachten staat en zijn zo gewend aan het leven met zn 2en dat het moeilijk voor te stellen is hoe het straks gaat als we met zn 3en zijn. Hoewel ik me daar wel erg op verheug hoor, een echt gezinnetje zijn, niet meer alleen op elkaar gefocust, maar iets delen wat van ons samen is. Ik kan dus ook niet wachten tot alles achter de rug is en we aan het leven beginnen samen met onze ukkepuk.
Ps: wat misschien leuk is voor jou(en de andere meiden!) is "berichtje uit je buik" van moeders voor moeders. Als je naar die website gaat kun je e gratis inschrijven voor een mailtje die je elke week ontvangt en waarin een filmpje staat met een stukje erbij over hoe het met je kindje gaat, hoe groot ie al is, wat ie al kan, etc. HOME
Ik geloof het af en toe nog niet. ook al is het nu wel tastbaar omdat je het voelg.. als ik nu in de (nog lege) kinderwagen kijk denk kk: ligg daar straks zon klein hummeltje van ons? heel apart
Ik ben nu 18 weken, en voel me net zoals een niet zwangere, alleen met een buik die in de weg zit.. soms wel irritant dat ik verder geen klachten heb (ook niet gehad), tis nu weer 2 weken geleden dat ik de laatste echo had en je vraagt je toch af of het allemaal wel goed gaat daar Had laatst wel bandenpijn, vreselijk maar toch fijn dat ik een symptoom had haha.. af en toe zit ik even en dan denk ik.. ik ben gewoon zwanger.. wij worden ouders, ik word mama, we krijgen een dochter, onze ouders worden opa en oma, onze zussen worden tantes en hun mannen worden ooms, wij zijn deze kerst gewoon met zijn 3en, wauw.. even een besef momentje heerlijk <3 Als ik baby's zie fantaseer ik dat ik daar straks loop, dat wij de ouders zijn van dat meisje en dat wat mijn ouders voor mij waren, ik nu straks voor haar ben.. haha ik denk dat ik het pas echt kan geloven als ik haar er uit heb geperst
Ook ik heb er last van, zal blij zijn als het 17 mei is dan kan ik de kleine weer bewonderen. Het liefst heb ik ook zo vaak mogelijk een echo alleen maar om naar de kleine te kijken!
Hier hetzelfde... Vind het ook erg moeilijk, ik word niet ongesteld en heb lichte krampjes maar verder voel ik mij normaal. Soms vergeet ik het bijna en sta in de winkelnte kijken naar filet of een biertje -_- dan denk ik ojaa! Da mag nie! Ik ben daarin tegen medisch en krijg iedere 3 weken echo's En als ik weer zo een buik als mijn dochter krijg zie je pas wat na 5 maanden hihi dus dan moeten ik, mijn vriend en dochter nog echt een tijdje wachten
Ow wat leuk , vind het iedere keer weer spannend. Net als iedere maand alleen al naar het hartje te luisteren, dan lig ik echt te genieten op de tafel
Ik heb zelfs gedroomd dat ik een heerlijk koud biertje dronk, gelukkig is het alleen een droom want zou het dus echt niet doen nu
Ik heb het ook, alleen ben ik er zo ziek van dat ik weet dat er veel gaande is daar binnen en me buik begint langzaam te groeien anders had ik dat ook niet gehad hoor.. Maar voornamelijk van vk afspraak naar afspraak..
Ik herken het wel.. En heb ukkie nog niet eens op de echo gezien. Moet het nu nog hebben van twee streepjes op de test. Af en toe wat klachten maar mmm.. Ik heb er nog geen beeld bij.. Lijkt allemaal alsof het niet zo is.
Ondanks dat dit mijn tweede is en ik dus weet hoe het allemaal in zijn werk gaat, dat er straks ook echt een klein wondertje uit mn buik zal komen, heb ik opnieuw moeite om het goed en wel te beseffen. Bij de eerste groeide het wel langzaam aan, wanneer je weet als het een jongen of een meid is, als je een naam hebt, als je de eerste schopjes voelt, als je buik echt mooi rond is... Maar toen ik het goed en wel begon te beseffen was mn mannetje daar en kon ik helemaal niet geloven dat die uit mijn buik kwam! Nu lijk ik het opnieuw niet helemaal te beseffen maar ik probeer er wel bewuster mee om te gaan aangezien het nu echt de laatste keer is dat ik zwanger zal zijn. Ik wil er zoveel mogelijk van genieten. Hopelijk voel ik snel de schopjes en krijg ik snel een mooi bol buikje!
hier ook last van zie me buik groeien maar verder nog niet echt beseffen dat t echt zo is kan niet wachten tot weer een echo en ik ben alweer 24 weken
Ik ben bijna 30 weken, maar nog besef ik het vaak niet. Het is ons derde, maar het is zo bijzonder allemaal.