Ik heb al een dochtertje van 4 jaar, en we zijn aan het klussen voor een 2e wonder. Nu zit ik me af te vragen wat beter is; Haar meteen vanaf het begin vertellen dat ik zwanger ben, of zo lang mogelijk uitstellen ivm het feit dat 9mnd voor een kind lang duurt. Ik vind dat in beide wel wat logica zit. Wat zouden jullie doen?
Haha en je loop ook de kans dat je dochter het gaat verklappen! Mijn dochtertje is nu bijna 2 en ik heb haar nu geleerd dat het kleine kamertje voor de beepie is, ook als ik op mijn buik wijs zegt ze beepie. Elke avond voor het naar bed gaan gaat ze naar het kleine kamertje en zegt ze hallo beepie. Nou ja, mijn dochter heeft vast niet in de gaten dat er ook echt een baby komt. Als ze eenmaal 4 zijn, hou je ze volgens mij echt niet meer voor de gek hoor. Succes met je keuze en groetjes van Kiki.
Volgens mij is het het verstandigst om ze een paar weken voor de bevalling te vertellen over hoe en wat. Omdat negen maanden voor zo'n kind eeneewigheid is, en de lol er na een paar weken wel vanaf is want de baby is er nog niet. Duurt voor zo'n kleintje dan zo lang. Voor oudere kinderen is het misschien wel weer leuk om ze er bij te betrekken. Moeilijk hoor
Hoi Hoi Ik heb het wel meteen verteld aan rick die is ook 4 jaar nu en kim is 2 jaar maar die snapt er helemaal niks van. Rick vindt het helemaal geweldig en vertelde het aan niemand want het was ons geheimpje en daar was hij maar wat trots op. De 9 maanden duren echt heel erg lang voor een kind want hij vraagt me elke dag als hij wakker is mama is de baby er al. Aan de andere kant is hij heel bezorgt en lief voor mij en de kleine in mijn buik en we kijken er ook samen naar uit en praten er ook geregeld over van wat hij gaat doen met de baby enz enz. Ik ben blij dat ik het meteen verteld heb zo kan ik ze ook goed voorbereiden op wat komen gaat
Ik weet het niet hor, maar misschien als je de babykamer gaat inrichten, krijgt het gelijk wat meer inhoud!Groetjes
Een vriendin van mij had al een zoontje van 4 toen ze in verwachting raakte van de tweede. Ze heeft toen een boek voor kinderen over seksuele voorlichting gekocht. Op zich was hij nog wat te klein voor zo'n boek, maar waar het haar om ging was dat er in het midden tekeningen op schaal stonden van foetussen. Elke keer als ze naar de verloskundige was geweest, wees ze in het boek aan hoe groot het kindje al was gegroeid. De laatste paar maanden van de zwangerschap concludeerde haar zoontje dat je daar toch echt een 'mama-buik' voor moest hebben, want dat dat vast niet in zijn buikje zou passen Groetjes, Wendy
De baby komt op onze kamer ivm te weinig slaapkamers (tenminste, als we niet eindelijk eens een keer in aanmerking komen voor een ander huis) Hihihi, wat lekker bijdehand
Je kunt het ook spelender wijs gaan vertellen zodra je buik begint te groeien dan ziet ze het ook of vanaf het moment dat je de baby kan voelen.
Ik zit er toch aan te denken om het al vroeg te vertellen. Ze is erg wijs en heeft het natuurlijk al snel door als familie en vrienden het er steeds over hebben. En ik wil natuurlijk dat ze het op een voor haar duidelijke manier te horen krijgt. (en ze wil ook graag een broertje/zusje )