Heb jij je eigen geluk helemaal gevonden en ben je helemaal tevreden met hoe je leven loopt? Ik ben hier heel benieuwd naar. Hoe heb je dat gedaan? Of waardoor ben je juist niet helemaal tevreden? Ik merk dat ik met fases telkens tegen dezelfde dingen aanloop. Ik baal dat ik in zo'n kleine stad woon, maar durf niet te verhuizen omdat ik niet zonder mijn ouders kan. Ik vind mijn werk okee, maar het is zeker niet mijn droombaan. Ik weet dat spijt hebben om het verleden geen zin heeft, maar als ik het vantevoren had geweten had ik toch echt iets gaan studeren waar mijn hart ligt. Ik hou van mijn man, maar af en toe gebeuren er dingen die mij soms best eens aan het twijfelen brengen.
ja ik ben tevreden met hoe me leven loopt heb moeilijke jeugd gehad en veel meegemaakt,maar altijd positief ingesteld gebleven inmiddels 6 jaar getrouwd met de liefde van me leven een ontzettend leuke baan in de zorg,bezig om ons 1 e huisje te kopen t enige dat nog ontbreekt is een kindje van ons samen. ik zou zeggen ga ervoor maak je dromen waar of probeer het.mss als je verhuisd blijkt dat t wel red zonder je ouders.ik heb dat ook altijd gedacht niet zonder bepaalde mensen te kunnen maar ik ben voor mijn man verhuisd van t zuiden van t land na t noorden en ik red me prima ik heb als motto ik probeer t altijd en anders kan t altijd weer terug gedraaid worden.ik heb in ieder geval geen spijt van dingen die ik NIET gedaan heb
Minny.. Wanneer ben je intens gelukkig? Ik denk eerlijk gezegd niet dat dat kan.. * Ik vind mijn werk leuk, maar kan ik dit nog 42jaar doen? Nee absoluut niet want het is niet mijn droombaan * Ik hou van mijn man, maar soms gebeuren er dingen en dan denk ik "is dit nu alles?" * Financieel had ik het liever wat breder gehad zodat ik aan het eind van de maand niet steeds bang zou hoeven zijn voor onverwachte tegenvallers.. Ik denk dat je beter tevreden kan zijn zolang het allemaal goed loopt dan zoeken naar "volmaakt gelukkig" want ik denk niet dat dat bestaat En als hier meiden wel echt met alles dolblij zijn dan vertel me hoe ik dat ook kan krijgen!!
Ik voel me elke dag wel compleet gelukkig. Moeilijke jeugd, maar door blijven knokken mijn ideale situatie bereikt: gelukkig getrouwd met een fantastische man en geweldige papa voor onze twee jongens, een leuke parttime baan en ik ben nog jong genoeg om als de jongste naar school is weer verder te leren of om met mijn hbo-diploma een baan met meer uitdaging aan te gaan. Iedereen in mijn directe omgeving is gezond en ik ben blij. Natuurlijk blijft er altijd wat te wensen over, maar oer het algemeen ben ik heel erg tevreden en voel ik mij dagelijks 'gelukkig' (dat gelukkig voelen zit m dan weer meer in de kleine momentjes/gedachten)
Ik denk niet dat volmaakt gelukkig bestaat. En denk dat je met bepaalde dingen genoegen moet nemen. Ik ben zeker gelukkig met mijn leven maar dat neemt niet weg dat ik bepaalde dingen graag anders had gehad.
Precies! Ik ben zeker gelukkig met mijn leven, als ik naar mijn zoontje kijk voel ik intense liefde en als mijn man spontaan met bloemen thuis komt smelt ik.. Maar sommige dingen zou ik me net iets meer of beter wensen, maar ach daar moet je inderdaad genoegen mee nemen
Ik ben helemaal happy. Heb een lieve vriend, leuk huisje, geweldig zoontje, leuk werk maar kan werken zo veel (of juist weinig) als ik zelf wil. Alles is perfect!
Op dit moment ben ik anders volmaakt gelukkig Iedereen heeft wel eens een dip hier of daar maar ik denk zeker wel dat je volmaakt gelukkig kunt zijn! Alleen niet zonder af en toe een tegenslagje.
Ik denk dat het em vooral zit in leren waarderen wat je hebt.. Mijn baan is wel mijn droombaan, mijn vriend is degene waar ik oud mee wil worden ook al heb je in elke relatie weleens een dip Mijn zoontje hebben we 5 jaar voor geknokt, daar geniet ik elke seconde intens van! Lieve familie en lieve schoonfamilie. We hebben op dit moment geen zorgen. Ik zeg alleen niet dat ik er over een jaar nog steeds zo over denk.. Er hoeft zometeen maar iets onverwachts te gebeuren als ziekte of wat dan ook en dan kan de situatie natuurlijk veranderen!
Ik ben tevreden met hoe mijn leven loopt..ik heb er lering uit getrokken en het heeft me doen relativeren,en meer te waarderen...het heeft me gevormd tot de persoon die ik nu ben. Alle opties staan nog open!
Ik benader mijn geluk door mijn zegeningen te tellen. Gezond, een leuke vent, lieve familie die ervoor me is (en dat was 10jaar geleden niet zo) een fijn huis en dan ook nog een voorjaarsbaby onderweg. Dat ik werkloos ben is iets met een K. Maar dat maakt mij nu nog niet minder gelukkig (over een jaar vast wel). Maar ik vind de dingen die wel goed gaan in m'n leven waardevoller.
Ik ben wel gelukkig ja. Hou van mijn vriend, hou van mn kind, heerlijk werk wat ik zeker nog 40 jaar kan doen bij wijze van.
Ik zal niet voor iedereen praten want dat kan niet, maar ik vind elke dag super-duper gelukkig zijn een illusie. Ik kan mij dat ook niet voor stellen. Niet dat ik geen goed leven heb, want ik heb een prima leven maar echt niet dat ik elk ochtend opsta met het gevoel '' jonge jonge, wat ben ik toch gelukkig''. Zo werkt het imo niet. Ik ga mee met de stroom van het leven en meest van de tijd ben ik er happy mee maar zo nu en dan ook niet hoor. Grotendeels is het leven toch aanpassen en concessies doen. Er zijn momenten dat ik baal van hoe mijn leven is maar gelukkig ook genoeg momenten dat ik denk '' het is goed zo''. Gelukkig voel ik ook niet de behoefte om te zoeken naar intiem geluk, dat zou imo betekenen dat ik heel vaak ongelukkig ben. Je moet zeker je best doen om je leven zo goed en optimaal mogelijk te benutten maar niet oneindig streven naar meer. Want dan s het nooit goed genoeg. Maar goed wellicht is mijn visie voor andere een verkronkelde visie maar voor mij werkt dit het best om ook om te kunnen gaan met de mindere kanten van het leven.
Hmm nu ik jullie verhalen zo lees besef ik dat ik ook heel veel geluk heb. Ik heb geen droombaan, maar ga er zeker niet weg. Het is veel te veel risico om nu wat anders te zoeken en ik heb het allemaal prima voor elkaar daar. Maar ik denk dat ik iets erbij mis. Vroeger had ik het idee om actrice te worden of om echt een bijzonder beroep te gaan uitoefenen. In dat opzicht ben ik een beetje gefaald en ik mis echt iets waar ik zelf helemaal in op kan gaan.
Ik ben voor 90% gelukkig en dat is voor mij genoeg. Die 10% zijn zulke kleine puntjes dat ik daar mijn geluk niet door laat verknallen. Ik ben blij met mijn gezin en ons leven. Dat is wat telt voor mij, wat de rest vindt of denkt zal mij een worst zijn.
ik zit een beetje in een twijfel situatie nu dus kan niet echt zeggen dat ik geheel gelukkig ben, maar ook niet ongelukkig kheb veel mee gemaakt in mijn leven, maar probeer altijd positief te blijven maar nu gaat het tussen manlief en mij al een tijd niet lekker en weet ik maar steeds niet wat ik er mee aan moet en dan blijft er zon twijfel gevoel zitten van doe ik hier goed aan ja of nee en op werk opzich wel prima, maar ook weer twijfel want ik ga weer terug 1 dag werken en dan is het weer ik hoop maar dat het op een donderdag kan want anders zit ik dalijk met opvang voor de woensdag of vrijdag wat hier niet kan en dan mijn familie wat niet echt familie is en waar ik ook aan twijfel van moet ik hier nog energie in blijven steken als hun mij zulke streken leveren en er dus geen officiele bloedband is, een deel wel maar ook een deel niet, en het deel wat wel is daar voor wonen we te ver uit elkaar en zien/spreken we elkaar te weinig maarja daar in tegen hem ik 2 schatten van kindjes waar ik alles voor over heb en die ik het allerbeste gun en we nu net nog geen jaartje in een heerlijk huis wonen met heerlijke tuin & buurt. Dus daar word je natuurlijk zowiso ontzettend gelukkig van en mijn schoonfam is ook heel erg lief en aardig en heb ik een goede band mee dus dat is ook wel heel fijn en heb een hele lieve superfijne beste vriendin maar wat ik zeg, misschien te veel twijfels hier nu om echt gelukkig te kunnen zijn?
Ik ben intens tevreden met mijn leven en dat beloont zich in prachtige geluksmomenten/-dagen die het plaatje compleet maken. Thuis is heerlijk, met een man (die ik soms totaal niet begrijp maar van wie ik ontzettend veel houd en niet meer zou willen missen) en een zoon (die me vaak aan het lachen maakt waardoor ik de frustratie-momenten snel weer vergeet) die zorgen voor gezelligheid en leven in de brouwerij. Werk... Mwah... het kan beter en dat zal ook vast nog wel eens komen, maar voor nu ben ik blij dat ik werk heb en op de korte termijn niet hoef te vrezen voor ontslag. Familie/vrienden: top! Is wel eens anders geweest, maar ik heb me erbij neergelegd dat dingen soms niet lopen zoals je hoopt, dus ik maak het beste van hoe het is. Echt geluk wisselt zich af met verdriet en nare dingen. Logisch, want anders zou je het geluk ook niet meer herkennen. Ik zit in een periode met veel stress van mijn werk, maar door stabiliteit thuis, hou ik het best vol en voel ik me allesbehalve ongelukkig. Tevredenheid is het geheim, denk ik
Geluk heb je volgens mij voor in groot deel zelf in de hand. In dit land kan je bijna alles doen wat je wilt doen, al moet je daar soms veel voor doen. Dus ja: -ik heb mijn droombaan; afwisselend werk, korte reistijd, riant salaris, veel voldoening. -ik heb gekozen voor een man die qua ambities, persoonlijkheid en manier van in het leven staan bij me past. Ik ben na 8 jaar nog steeds heel gek op hem (en gelukkig heeft hij ook zn knappe hoofd en wasbordje nog na al die jaren haha) -we laten momenteel ons eigen droomhuis bouwen wat geweldig is om mee te maken -we hebben een prachtig meisje en een 2e wondertje onderweg -mn familie is geweldig, staan altijd onvoorwaardelijk voor ons klaar -leuke vriendinnen/collega's Natuurlijk heb ik ook wel eens een mindere dag (vooral nu ik elke dag loop te kotsen) Maar als ik dit zo op een rijtje zet denk ik wel: ja ik heb alles wat ik wil hebben, maar daar heb ik de afgelopen 10 jaar wel heel hard aan gewerkt. Dus Ts, als er echt iets is wat je nog wil, ga er dan voor! nu kan het nog!
Volmaakt geluk zit 'm volgens mij in momenten, niet in hele levensfases. En volmaakt geluk zit 'm in hoe je naar dingen kijkt, in plaats van de perfecte omstandigheden. Wij hebben een paar hele zware jaren achter de rug: de zwangerschap van mijn oudste dochter was heftig door zware misselijkheid en bekkenklachten, toen bleek onze dochter een huilbabytje en hebben we 2 jaar lang gebroken nachten gehad door de klachten die ze had, (gemiddeld zo'n 5 keer per nacht eruit). Toen dat over was en ik weer zwanger raakte, dachten we dat nu de goede tijden aan gingen breken, maar bleek bij de eerste echo dat het mis was. Mijn man kreeg vervolgens te horen dat hij een andere baan moest gaan zoeken omdat het bedrijf waarvoor hij werkte, in moest krimpen. En toen de miskraam op gang kwam, na 2,5 week wachten, bloedde ik bijna leeg en moest met ambulance afgevoerd worden naar het ziekenhuis. Vervolgens bleek er nog restweefsel te zitten en volgde ook nog een curettage. Toen ik een half jaar later opnieuw zwanger werd, bleek ook dat weer mis, nadat we deze keer al wel een kloppend hartje gezien hadden. Ook deze keer weer restweefsel en een nacurettage. Na de miskraam bleek ik verklevingen in m'n baarmoeder te hebben. En nadat dat verholpen was en ik opnieuw zwanger raakte, ging dat heel snel alweer mis. In januari ben ik dan opnieuw zwanger geraakt en deze keer ging het goed. Afgelopen juni stuurde mijn werkgever echter wel aan op ontslag met wederzijds goedvinden en ben ik mijn baan kwijtgeraakt. De start met onze dochter leek ook even heel goed te gaan, maar de afgelopen weken is duidelijk geworden dat zij een lichte hartafwijking heeft, waardoor we in 2,5 week tijd 5 keer op de spoedeisende hulp hebben gestaan en inmiddels 4 ziekenhuisopnames achter de rug hebben. Ons dochtertje moet ik nu weer veel bij me dragen, omdat door bijwerkingen van de medicatie ze een heftige reflux heeft en liggend slapen haast niet gaat. Zware jaren dus en we zijn fysiek dus ook behoorlijk moe. Er zijn regelmatig momenten dat alle moed me even totaal in de schoenen zakt, maar ik kan niet zeggen dat ik ongelukkig ben. Sterker nog: ik ben wel gelukkig. Ik kan genieten van wat er wel is en heb naast een lieve man twee geweldige dochters, twee leuke stiefkids en een fijne familie en vriendenkring om me heen. Daar zit 'm volgens mij geluk in
Ik merk dat ik een 'gelukkiger' gevoel heb sinds ik veel meer stil sta bij kleine dingen. Ik was bijvoorbeeld altijd best gehaast, en kon me irriteren aan druk verkeer oid. Nu denk ik bijv als het zonnetje schijnt en ik sta in de file, wat een lekker zonnetje. Ook heeft iemand een keer gezegd dat het haar opviel dat zoveel memsen in de toekomst leven. Dus altijd denken aan zometeen, straks en later. Door stil te staan bij wat je nu, dus echt op dit moment hebt, ben je veel rustiger. Woe weet heb je hier wat aan, het helpt mij iig!