Hier beide. Een derde past niet in het financiële plaatje, we hebben het nu al krap. Ook hebben we geen slaapkamers meer haha. Bovendien moet ik echt niet aan een derde denken. We zijn helemaal compleet!
ik wil dolgraag nog 1 of 2 kindjes. mijn man ook, maar we hebben geen plek. ook financieel is het nu niet mogelijk. ook heeft onze jongste een zware hartafwijking, en weten we niet wat voor zorg en kosten dat met zich meebrengt in de toekomst. hier dus nu de beslissing compleet te zijn,, misschien over een paar jaar nog 1 of 2 kindjes.
wij gaan voor ons gevoel. we hebben er lang over nagedacht, de jongste is eind van de zomer 4 geworden, ik denk dat we er wel 1,5 tot 2 jaar over gedacht hebben. alle voors en tegens zoals gezellig voor later, 2(nu dus) is prachtisch, geen oppas voor werk meer nodig want nu zitten ze beide op school, idd de kosten, er moet veel nieuw gekocht worden. maar mijn man zegt, de kinderwens van een vrouw is zo sterk, daar kan je niet tegenin! pff, ik wil nog niet aan de dikke buik denken, maar zeker wel aan zo,n lief klein kindje die ons leven nog meer gaat verrijken! na de kerst gestopt met cerazette, gisteren de menstuatie begonnen, dus we gaan ervoor!!!
Ik blijf maar twijfelen. Ik wil heeeeeeeel graag maar ben bang, maar goed daar ga ik hulp voor zoeken. Dus misschien is de keuze straks niet moeilijk meer. Bij ons is het wel zo, dat we de 2 oudsten op een kamer hebben, en de jongste alleen. Mocht er een 4e komen dan zal die met de tijd als ik de kleine er oud genoeg voor vind, bij de jongste op de kamer komen. Dan zitten ze dus per 2 op 1 kamer. Vind dat nu nog niet zo ramp, alleen hoop binnen een paar jaar dan wel een ander huis te hebben, waar we ze een eigen kamer allemaal kunnen geven...
De oudste is net 5 en de jongsten zijn bijna 4 en ik ben nu zwanger van de vierde. Sinds de geboorte van de jongsten had ik al het gevoel dat we nog niet compleet waren, maar door omstandigheden (nieuwe baan, man in ziektewet voor 2 jaar) konden/wilden we er niks mee doen. Vorige zomer ging het weer de goede kant uit, maar hebben we lang getwijfeld vanwege het leeftijdsverschil, in onze ogen is max 2 jaar toch wel optimaal. Uiteindelijk hebben we toch de knoop doorgehakt en zijn we ervoor gegaan. Of we hierna compleet zijn dat kan ik nog niet zeggen
Weet ik niet, dat we teveel vragen na 3 gezonde kinderen? Klink misschien belachelijk, maar ik hoor en maak zoveel mee om me heen op t moment dat ik er gewoon bang van word. Aan de andere kant de garantie dat de kinderen die ik al heb vooraltijd gezond blijven heb ik ook niet. Ik moet het echt even uit me hoofd krijgen!
Hier is de jongste ook alweer 4 jaar. Tussen de kids zitten allemaal nog net geen 2 jaar. En als er een 4e zou komen zou daar dus wel 5 jaar tussen zitten. Eerst wou ik dat absoluut niet, 2/3 vond ik perfect. Maar nu zie ik er ook alleen maar weer voordelen van in. Dus mocht het hier gebeuren dan maak ik me er ook niet zo druk meer om.
Ook ik lees even mee hier,ik heb hetzelfde gevoel! Troost me dat ik niet de enige ben haha Zoals jullie mijn onderschrift kunnen lezen heb ik nu 3 zonen waarvan de oudste helaas is overleden... Daarna wel 2 gezonde mannetjes gekregen en nu gaat het toch weer erg kriebelen voor nog een kindje... Mijn gevoel en verlangen is zo sterk,dat ik er bijna de hele dag aan moet denken... Ook hier erge twijfels dus... Soms zijn die 2 mannetjes zo vervelend de hele dag dat ik echt er géén meer wil,maar als ze dan zo lief naar je glimlachen ben je de koning te rijk!! Mijn oudste gaat in september naar school en dan word mijn jongste dus 2 jaar... Tussen de 2 jongens zit nu dus 2jaar en 2 maanden,vind ik een heel mooi leeftijdsverschil.... Wikken en wegen dus nog ff...............
Nou... Dit is nu precies de vraag die mij de laatste weken bezig houdt.... Mijn man zou zowiezo nog een derde willen.. Maar op een of andere manier had ik na de geboorte "besloten" dat ons gezin compleet was.. Denk ook vanwege de praktische redenen.. Nu begin ik daar dus aan te twijfelen.. Mijn gevoel zegt nu dat er zeker nog een kindje welkom is.. En zeker omdat m'n man er een paar keer over begonnen is, krijg ik de kriebels.. Maar dan ga ik weer liggen denken of het wel verstandig is.. Dus begin terug te komen van m'n beslissing toen..
Voor mij kwam het gevoel van een voltooid gezin zo'n 1,5 jaar nadat de jongste was geboren...Vond het echt mooi zo en vond het zo heerlijk dat er gewoon weer rust was in het gezin en we weer echt wat meer bewegingsvrijheid hadden met het gezin, zonder slaapjes, voedingen luers etc. Ik ben er echter een week geleden achter gekomen dat er nog eentje komt. Moest wel echt schakelen maar we zijn nu wel erg happy!
En bij mij is het weer anders. Ik zou graag nog een tweede kindje willen. Gezien mijn leeftijd en de leeftijd tussen de kindjes zou ik daar nu geen jaren meer over willen doen. Maar mijn man heeft het er zwaar mee. Geen kindjes meer is zijn mening. En dat vind ik nou dus lastig. Iemand in dezelfde situatie of dezelfde situatie meegemaakt?
Ja ik hoop voor mijn gevoel echt klaar te zijn na de "hopelijke" derde.... Lijkt me erg moeilijk om die wens wel te hebben maar het niet te kunnen. Ook vindt ik zeker dat het ook een beslissing is ... Als je de financieen niet hebt om meer kindjes te onderhouden dan moet je ook stoppen...vindt ik.
Nou, ja....alleen dan wat betreft het derde kindje. Ik wil heel graag (nu nog niet meteen maar wel binnen een jaar of 3) en mijn man vindt het wel goed zo en heeft niet echt zin in weer het hele gebeuren met mmm en de slapeloze nachten en alles. Hij vindt het druk genoeg zo. Ik hoop dat hij door de tijd wat gaat bijdraaien en dat we uiteindelijk toch samen voor een derde kindje kunnen gaan. Maarja...het blijft onzeker. Het is erg moeilijk als je hierin niet op 1 lijn ligt. Het maakt je af en toe radeloos, verdrietig en boos...
Ik vindt het moeilijk, praktisch gezien is het goed zo. De jongens hebben nu allebei een eigen slaapkamer, in onze auto past het nog en financieel gezien redden we het prima. Maar "stiekem" is ergens het verlangen na een derde er nog wel. Ik zeg stiekem omdat mijn vriend niet weet dat ik hier wel eens aan denk, ook omdat we het voorheen altijd met elkaar eens waren dat met elkaar 2 kinderen ons gezin compleet is en ik het eigenlijk nooit aan hem heb verteld dat ik hier nu wel eens over twijfel. Hij zegt wel is voor de grap als mensen vragen of we niet ooit nog een derde willen dat we dan eerst een mooi geldbedrag moeten winnen. Ik denk dat hij het ook wel leuk vindt maar hij is vooral van de praktische kant zeg maar. Ergens weet ik dus gewoon dat het niet meer gaat gebeuren, en hopelijk zegt mijn gevoel ook snel dat het echt goed is zo. Moeilijk nog dus.
Voor de meiden van wie de mannen niet meer willen. Geef niet op, mijn man is ook overstag gegaan. Het is hier 4 jaar welles nietes spelletje geweest. Ik heb nu serieus met me man gepraat en gevraagd waarom hij geen 4e meer wil, wat het complete gevoel dan is (omdat ik die niet heb) enz enz. EN ik heb verteld wat ik allemaal denk en voel. EN we zijn er samen uitgekomen dat we toch nog wel heel graag samen een 4e willen. Ik hoop dat het ons gegeven word, en dat ik daarna echt het complete gevoel krijg, anders heb ik een probleem haha.....Nee maar ik hoop wel dat me gevoel dan zegt het is goed zo, want meer komen er hier echt niet hoe graag ik ook zou willen! Eerst nog wat kilo's afvallen en dan er lekker voor gaan! Succes meiden!