Hallo Dames, Ik ben eens benieuwd hoeveel van jullie nog altijd bij hun 1e echte liefde zijn... Ik ben zelf nog wel heel erg jong dus ben nog altijd bij mijn 1e. Toen we 12 waren hadden we kalverliefde toen was het uitgegaan en sinds mijn 15e zijn we weer samen gekomen. En dat is nog altijd zo.
Ik ben nog steeds bij mijn 1e liefde . We kwamen bij elkaar toen we 14 en 15 waren, toen even uit elkaar geweest want we waren toch wel erg jong. Toen we 18 en 19 waren weer serieus bij elkaar gekomen .
Ik ben nog steeds bij mij eerste grote liefde! Nu 6 jaar alweer.. Ik heb nadat ik verliefd werd op hem (hij niet op mij) wel 2 andere kleine relaties gehad van paar maanden.. Liefs
ik niet, dit is mijn tweede liefde, maar wel mijn grootste liefde en laatste liefde (ga ik van uit he)
Ik was 18 en hij was 23(aaaah wel schattig) en nu ben ik 26 en hij 31 We gaan op 16 juli trouwen en we zijn dan op 3 dagen na 8 jaar samen.
Ik niet meer, ben 6 jaar bij hem geweest. Hij was mijn 1e liefde maar niet mijn grootste liefde. Dat is mijn man, met hem ben ik nu 5.5 jaar samen en bijna 2 jaar getrouwd
wij zijn bij elkaar gekomen toen we 15 en 17 waren, nu nog bij elkaar en de trotse ouders van een meisje en gaan in 2011 trouwen.
Ik zit nu in mn 3e relatie...Mijn 2e grote liefde, maar wel de allergrootste. Mijn 1e grote liefde heb ik nog steeds een klik mee..Vind ik erg fijn. En dan is er nog de allerallerallergrootste crush die ik ooit heb gehad hahahaha...*Denk aan knappe papa op het schoolplein topic* Die ene man waar ik van ga stotteren en onzin van ga uitkramen.. Maar mijn allergrootste liefde, daar ga ik over 1,5 week JA tegen zeggen
ik heb maar 2 grote liefdes gehad en eentje heb ik nooit meer gezien en van de ander heb ik een kind maar ook niet meer gezien hahaha ja gaat lekker he!
Nee, mijn man is mijn 3e liefde Maar wel de grootste liefde, en vergeleken bij hem waren de vorige 2 echt niks..
hij is niet mijn 1ste liefde, maar wel mijn 1ste echte relatie, en iemand waarbij ik echt 100% mij kan zijn, en vertrouwd voelde vanaf dag 1(nu 3jr)
hahahaha sorry maar het staat er echt heel grappig Ik ben nog bij mijn 1e en grootste liefde, wel even een pauze tussen gezeten maar nu inmiddels weer 4 jaar samen over 2 weekjes!
Ik ben al meer dan de helft van mijn leven samen met mijn eerste grote liefde 8) Ik was 16 toen we verkering kregen (hij 18 ), en nu ben ik 33. We hadden al 11 jaar een relatie toen we eindelijk eens gingen samenwonen En pas na 15 jaar relatie hebben we een kind gekregen. Getrouwd zijn we ook nog steeds niet. Wij zijn laatbloeiers, maar wel langbloeiers
Het zou lullig zijn om te zeggen dat mijn eerdere relaties geen liefde was, maar toen ik eenmaal samen met mijn man was voelde ik natuurlijk wel dat het ook anders kon. Met eerdere relaties heb ik ook nooit die overtuiging gevoeld, dat ik met die persoon oud wilde worden....
Hier ook nog altijd bij mijn 1e liefde. Op de middelbare school een tijdje achter hem aan 'gehuppeld' tot ie me eindelijk eens zag 'huppelen'. En sinds dien zijn we samen, inmiddels alweer ruim 10 jaar.
Nee en dat vind ik een goed iets als mens zijnde groei je en op mijn 17e had ik andere wensen en "eisen" in een relatie als dat ik nu heb, sommige mensen kunnen met elkaar meegroeien maar dat zie ik niet zo zitten, ik wil ontdekken, rondkijken en dan als ik weet wat ik niet wil, dan bewust kiezen wat ik WEL wil, en de nodige ervaring hebben zodat ik elke dag kan zeggen dat ie het beste is wat me is overkomen (want ik weet dat uit ervaring) Ik zou anders altijd afvragen hoe het zou zijn met een ander, blijf ik blij hem uit angst voor alleen zijn, ik heb nu de wereld ontdekt en hem eruit gekozen ipv voor veilig gegaan (ik heb op mijn 18e mijn toenmalige partner eruit gezet, uit mijn huis) als ik voor veilig had willen gaan had ik bij hem gebleven. Maar ik wilde meer uit het leven halen en ja daar had ik ook spijt van kunnen krijgen maar op zijn minst kan ik wel zeggen dat ik het geprobeerd heb.. Dit is geen aanval op iemand zijn leven dit slaat op mijn leven en mijn keuzes...