Burn out... en nu?

Ik kan je geen advies geven maar wil je veel beterschap wensen en denk aan jezelf. Doe wat goed voelt.

 

Wat rot! Sterkte.
Hmm als werken voor jou als ontspanning voelt zou ik zeggen lekker proberen te werken. Ik vind werken ook fijn maar toen ik er een tijd geleden doorheen zat ben ik wel even gestopt, mijn moeder kwam thuis helpen met m'n dochter oa zodat ik bij kon slapen (was enormmmm moe) Voel je je na je werk niet extra opgebrand? Doordat je bijvoorbeeld nog moet koken en haasten om alles optijd gedaan te krijgen?

1 ding is zeker, het is nu tijd dat je aan jezelf moet gaan denken en aan je herstel.

 

Tja advies...
Doe waar jij je goed bij voelt.

Heb je bij de HA ook je bloed laten controleren ivm schildklier en vitB12?
Bij mensen met een burn-out/depressie zijn deze waardes vaak ook niet goed.

 

Ooh wat naar zeg....! Ik weet hier sinds begin dit jaar dat ik een burn out heb. Het gaat echt steeds beter, maar nog altijd met ups en downs. Het duurt lang, mede doordat naast de oorzaak stress, ik ook nog steeds slaaptekort heb door een dochter met een slaapprobleem.

Ik zou ook niet gaan werken. Gaan je kinderen normaal naar de opvang of oppas als je naar werk gaat? Dan zou ik dat nu ook doen. Even gas terug.

Wat naar dat je pas in november bij een psycholoog terrecht kunt. Tot die tijd zou ik je dit adviseren:
-Ontspanningsoefeningen doen dmv spieren aanspannen en ontspannen. Even googlen dan vind je vast wat.
-Je emoties aanvaarden. Ze mogen er zijn. Acceptatie.
-Praten en/of opschrijven hoe je je voelt.
-Eventueel elke dag 1, 2 of 3 positieve punten van die dag opschrijven.
Tussen de middag op bed of op de bank rusten of slapen.
-Bloedonderzoek laten doen naar b12 en schildklier. Die laatste is bij mij ook heel licht afwijkend, dit kan ook een (mede) oorzaak voor de klachten zijn.

Veel sterkte en beterschap!

 

Niet gaan werken in elk geval, je hebt een burn out toch!? Voorlopig ben je in elk geval ziek thuis. De kinderen gaan neem ik aan naar opvang (als je wel was gaan werken). Dus kun je toch echt even ontspannen en wat dingen op een rijtje zetten zonder kids.

 

Tja het ligt er aan wat voor een soort burnout. Het gaat om een disbalans in je eigen driehoek: werk, prive/thuis en je 'zelf/eigen'. En dan heb je nog de verschillende gradaties van burnout. Wat kan je nog? en wat niet meer. Heb je blackouts. Hoe voel je je, hoe moe ben je?

Ik had een werkgerelateerde burnout ooit en was echt compleet de weg kwijt. Kon niets meer lezen en in mij opnemen. Ik moest dus ook stoppen met werken. Er kwam niets meer uit. Batterij totaal op. Huilen huilen huilen, niet recht kunnen denken en niet kunnen slapen....energie below 0. Yoga was al een opgaaf.

Bij jou klinkt het als of het thuis met de kinderen niet lekker zit, dat het je te veel is?

De psycholoog zal je op weg helpen. Maar aan jou om je batterij weer op te laden. Elke dag wat leuks voor jezelf gaan doen, bij voorkeur in de natuur, veel praten met vriendinnen, je man en uitrusten. Dingen opschrijven en van je af schrijven.

Veel beterschap. Het is niet makkelijk maar je komt er wel weer bovenop.

 

Morgen zijn de kids dus ergens anders omdat je normaal gesproken zou werken?
Meld je ziek (want dat ben je met een burnout), ga in je bed liggen, trek de dekens over je kop, en ga maar eens een dag niets doen.

 

Wat rot voor je. Een burn out is echt heel erg vervelend. Heb het zelf ander half haar geleden gehad. Werk gerelateerd . Reorganisatie hing in de lucht eb stress op het werk was voor mij te hoog hierdoor. Er was ook drukte thuis en slaap tekort vanwege slecht slapende baby was de druppel. Heb mij zo rot gevoeld. Zo verdrietig. Zo in de war. Huilen huilen huilen. En schuldig voelen naar werk. Want ik stopte wel even met werken. Niet voor lang. Moest onder druk van leidinggevende en bedrjjfs arts weer snel therapeutisch aan het werk . Wat mij geholpen heeft is praten met een psycholoog. En ben echt lief voor mijzelf geweest. . Echt geprobeerd naar mijn grenzen te luisteren. Wat is overgebleven is dat ik nog steeds slecht tegen lawaai en te veel druk kan. Hoop dat dat ooit nog weg gaat. Herkent iemand dat ?

 

Ik ben ook burn-out geweest. In mijn geval kon ik echt niet werken. Maar als jouw burn-out niet in je werk zit en je kunt wel werken, doe dat dan vooral.

 

Gelukkig ben ik eruit, jaren geleden ook een burn out, van de 1 op de andere dag was het over met de vrolijkheid.
Ik had ook geen hekel aan mijn werk, had toen geen kids, er waren andere redenen voor, maar ben toch thuis gebleven.

Op het moment dat ik thuis zat leek er een last van me af te vallen, ondanks dat mijn werk leuk was, en was ik echt in 1 keer hondsmoe, had de puf om een lepel op te tillen niet meer.

Het lijkt mij dus wel verstandig om even thuis te blijven, kids naar de opvang, en te ontspannen. Kijk dan even, zonder kids, hoe je je voelt. Voel je je rusteloos en wil je werken, dan weet je dat ook weer, heb je hetzelfde als dat ik had, dan zou ik echt even die tijd nemen.

Heeft jouw huisarts hier geen advies over gegeven? Die van mij zei meteen werk bellen, naar huis, en "uitzieken".

 

De grote vraag is denk ik vooral waarom wil je gaan werken? Is het echt de afleiding of iets anders? Het gevoel van moeten, schuldgevoel, niet meer kunnen stoppen met bezig zijn? Een kenmerk van een burnout is dat het heel moeilijk kan zijn om de rust te pakken en 'nee' te zeggen tegen bijv. je werk. Hier was de oorzaak niet mijn werk, maar tijdelijk stoppen met werken heeft wel geholpen om te kunnen herstellen.

Ik had exact hetzelfde. Ik bleef maar werken, af en toe een dagje ziek en daarna weer doorgaan. Pas toen mijn leidinggevende mij nog verbood om te werken en ik daardoor een complete paniekaanval kreeg besefte ik pas dat werken helemaal niet goed voor me was. Vanaf toen kon ik pas langzaam herstellen. Verder heb ik veel gehad aan een individuele training mindfulness gericht op stresshantering. Ik beoefen dit nog steeds 3x per week en in drukke periode vaker. Ik word er ontzettend rustig van en het helpt me om de drukke gedachtes in mijn hoofd stop te zetten.

 

Dan lijkt het me voor jou beter om een dagje ergens anders door te brengen. Misschien bij je ouders ofzo. Of je man gaat een (half) dagje met de kids op pad.
Succes met alles!

 

Misschien kunnen een van je vriendinnen of familie zo nu en dan de kinderen even het huis uit nemen. Zodat jij even kan bijtanken.

Mijn man heeft een burnout gehad en hij zit nog steeds aan de medicijnen.. Maar het gaat prima.. Soms merk ik het nog aan hem.. Vooral aan zijn ademhaling..

Hij is een regelaar zowel thuis als op zijn werk.. Dat icm lange dagen, lange reistijd, ergeren aan luie collega's en hoop stress over mijn gezondheid.. Maakte dat hij een burn out kreeg.. Pff.. Dat viel als partner niet mee.. Hij wilde enkel maar slapen.. Een gezellig weekendje weg in hotel.. Hij sliep zo 18 uur per dag..

Een keerpunt was dat hij door de bedrijfsarts naar Winnock werd gestuurd in Breda.. Dat wordt deels vergoed door je zorgverzekering en deels door de werkgever.. Door veel te sporten, te prate. Met lotgenoten, met een psycholoog.. Knapte hij snel weer op..

Je moet een balans gaan vinden tussen werk en je gezin. Je moet dingen gaan doen, waar je energie van krijgt. Minder een controlefreak worden (laat het los) en niet alles hoeft perfect te zijn..

Vergaat de wereld als je dit .. Niet doet.. Nee, laat het los.

Sterkte!