In een berichtje schrijf je ook dat je weekend of vakantie pleegzorg wel ziet zitten> Kan je hierover geen afspraken maken met de vader van de kinderen ?Dat hij dan de zorg overneemt zodat jij bij kan tanken? Wij kennen niet het hele verhaal, maar ik zie hier geen echt gegronde redenen om een kindje in een pleeggezin te laten plaatsen? En wat zou je dan willen, tijdelijk met als doel om het kind weer thuis te laten wonen? Of echt opgeven?
Het gaat er bij mij inderdaad om dat ik het liefste gebruik maak van alle praktiesche hulp die er bestaat van eventuele instanties, mijn moeder/schoonfamilie en mijn vriend. Met die hulp zou ik het zeker redden. Ik denk dat als ik alleen zou zijn het gewoon niet zou redden en dan echt even mijn momenten moet hebben dat ik bij kan tanken. Niet alleen voor mij maar ook voor mijn kids. Als dat niet kan denk ik toch dat het te zwaar voor mij zal zijn. Mijn onderwerp is wel meteen het anderste uiterste maar eigelijk ben ik momenteel druk bezig met het uitzoeken waar ik praktiesche hulp vandaan kan halen en wat voor praktiesche hulp er in mijn omgeving word aangeboden.
Maar hoeveel hulp heb je dan nodig? Waar moeten we dan aan denken? Wat denk je zelf dat je nodig hebt?
Nou sorry zal wel weer aan mij liggen. Maar jij en je vriend hebben voor een tweede gekozen. JIJ bent zwanger niet jou familie niet zijn familie. Het is Jou taak om voor je kindjes te zorgen. Had dat dan van tevoren bedacht. Ik heb nog maar 1 kindje en ja ook ik moet af en toe bij tanken. En dat doe ik als mijn meisje slaapt. Jij kan dus ook bij tanken als je baby slaapt en je ander kindje bij de opvang is. En natuurlijk kan je genoeg liefde geven aan je nieuwe baby. Je bent niet de enigste die twijfelt daaraan. Dat doet elke moeder wel. Zelfs ik twijfel soms of ik het wel allemaal goed doe. Dat hoort erbij daar leer je van en dan ga je weer door. Dat mensen tegen jou zeggen dat je het waarschijnlijk niet aan kunt. Word je daar niet boos om? Dat betekent gewoon dat ze je een zwak persoon vinden en zegt meer over hun dan over jou. En je vriend neemt nu af en toe al zijn verantwoordelijkheid zal hij zo ook vast en zeker doen. Zo niet. Je bent niet de enige alleenstaande moeder met 2 kids. Sommige hebben er 6 en redden het makkelijk. Je zegt je bent perfectionistisch? Waar was je anticonceptie toen je het nodig had?
Dat bedoel ik en nu overweeg je om het weg te doen? Snap je je eigen logica nog waar is je verantwoordelijkheid gebleven
Wij kunnen helaas geen kinderen krijgen, dus ik ga maar niet inhoudelijk reageren. Enige wat ik wil zeggen is dat wij ons graag aan zouden bieden als pleeggezin, maar het schijnt nogal ingewikkeld te zijn om een pleeggezin te worden. (te ingewikkeld)
Oh dus je mag wel zo reageren als je het hele verhaal niet eens weet? Nee ben ik niet met je eens......dat jij een eigen mening hebt prima maar om iemand dan zo te veroordelen vindt ik erg laag. Wat de keuze van TS is is niet jouw`n probleem toch? Moet zij toch zelf weten hoe en waarom ze dit doet allemaal.... En of we in de zeik worden genomen...geen idee, ik hoop het niet maar dan weet ik tenminste wel van mezelf dat ik met respect haar heb behandeld. En ik hoop dat ze eerlijk is gewest....maar ja dat weet je hier nooit van iemand of diegene eerlijk is toch?
Wat jij doet is zeker verre van ver geen verantwoordelijkheid nemen. Je wil hulp van anderen voor iets waar jij en je vriend voor hebben gekozen? Je kunt als volwassen vrouw en als moeder er niet vanuit gaan dat andere hulp bieden. En voor dat je bedenkt om voor een tweede te gaan sta je er toch vol in. Je besluit zoiets niet zomaar. Wat als het een tweeling of zelfs een drieling was geweest? Idd marnatman. Het verdriet wat jullie voelen voor 1 zo'n wondertje is immens groot. Om verdere stappen te nemen is zo eenvoudig nog niet. Wat is het toch oneerlijk allemaal. *geef je een knuffel aan marnat*
@Kim11 nogmaals Wie ben jij om te oordelen of ze wel of geen kind aankan? Of ze wel of niet genoeg steun krijgt...enz enz...doe nu niet alsof jij haar situatie precies kent...laat iedereen in zijn eigen waarde en doe nu niet alsof jij alles altidj perfect doet? Want zo kom je nu over...alsof TS een slecht mens is en alles verkeerd doet en jij het allemaal beter weet.....snap dat niet zo....
Hmmm ja dat is wel een beetje vreemd...dat ben ik met je eens... Maar wie ben ik om daar over te oordelen he
Maar heeft je vriend jullie kindje nog niet erkent overigens? Gezien het feit dat hij er niks over in te brengen heeft? Kan me er niks bij voorstellen dat jij het kind weg zou doen en hij er niks over mag zeggen..
Ik denk dat de meeste mensen het er wel over eens zijn: Onverstandig bewust zwanger geworden, maar nu is het niet anders meer.
Ja dan heb je iets gemist of niet goed gelezen, Ze is BEWUST deze zwangerschap aangegaan met haar vriend.....
@Lov23, inmiddels begrepen dat je het gemist had van de bewuste keuze.. Neem stiekem aan dat je nu iets beter mijn reactie begrijpt. Natuurlijk ben ik ook niet perfect, dat is niet wat ik wilde schetsen. Maar de normale dingen, zoals zorgen voor je kinderen, je huishouding doen, werken/studeren zijn wel dingen die je gewoon moet kunnen doen zonder hulp. En het heeft niets met respect te maken hoor,. Zij plaatst dit op een openbaar forum. Het enige wat ik probeer is haar wakker schudden. Neem je verantwoordelijkheid, en wees sterker dan je denkt te zijn, want dat ben je, en dat weet je.