Iemand dit meegemaakt of herkent iemand dit van een ander? Hoe kom je eruit? Ik zit er echt een beetje doorheen.. Ik ben echt zó koopverslaafd! Ik ben ontzettend onzeker (over alles) en wil me maar meten aan anderen en dat anderen mij leuk/aardig/gezellig vinden dat ik daardoor onszelf financieel echt tegenwerk. Ik koop alles wat maar leuk is, heb geen stop! Ikzelf, manlief en zoonlief hebben in principe niets nodig en toch blijf ik maar kopen... Ik walg gewoon van mezelf dat ik het iedere x toch weer doe! En later heb ik dan zo'n spijt!
Misschien ontzettend kinderachtig hoor, maar laat je man je zakgeld geven. Daar moet je het een week mee doen en dat is inclusief boodschappen. Pasjes innemen hoort daar dan ook bij, kan je meteen niks online bestellen. Als je dan geld tekort komt eind van de week, zal je fysiek merken dat je met lege handen staat, of nog maar een tientje hebt voor eten en dat je door je koopgedrag geen eten hebt of heel erg moet puzzelen. Door het fysiek te maken, komt de boodschap misschien harder aan. En ik zou daarna, mocht dat niet helpen, toch hulp inschakelen. Succes ermee!
naar de huisarts gaan en deze kan je doorverwijzen naar de desbetreffende hulpverlener. zal waarschijnlijk een psycholoog zijn maar weet ik niet zeker. sterkte ermee
Ik zou voor jezelf "kleedgeld" instellen; een bepaald bedrag wat je per maand krijgt en het daarmee moet doen voor jezelf. Als het op is, is het op. Voor die kleine zou ik de kinderbijslag op een aparte rekening laten zetten waar je dan voor hem van kunt kopen, zelfde verhaal; is het op, dan is het op. Bij mij werkt dit in ieder geval heel goed (qua kleedgeld) want ik heb geen gat in m'n hand, ik heb geen hand mbt spullen kopen voor mezelf. En ik hou ook nog eens van designers dus daar loop ik helemaal snel leeg op. Waarom koop je omdat je dan denkt dat anderen je daarom aardig/gezellig whatever vinden!? Mooie kleding maakt je heus niet aardiger....Je bent zoals je bent en daar verandert je kleding toch niets aan! Als mensen je niet (willen) nemen zoals je bent is het hun verlies, niet het jouwe
Geef jezelf een maandbudget en laat je niet beoordelen aan de hand van spullen. Mensen moeten jou als persoon waarderen en leuk vinden.
Zat ik ook al aan te denken om manlief mijn pasje te geven en dat hij weekgeld pint voor mij. Zo zie ik precies wat er ook uit gaat per week. Daar doe ik de boodschappen van en alles wat aan het einde vd maand overblijft is voor "extra" zoals uit eten of iets. Verder is het misschien wel verstandig te praten met een psycholoog.. Mijn koopverslaving komt namelijk uit een aantal dingen voort. Het moment dat mijn man ziek werd en erna depressief. Hier had ik geen controle over, dus ben een verslaving gaan zoeken zeg maar.. En mijn ontzettende onzekerheid. Ik ben over alles onzeker aan mezelf en dit probeer ik te verbergen achter spullen.
hmm toevallig deze week een stukje op tlc gezien dat ook over koopverslaving ging. Deze mw had dus ook het idee dat mensen haar alleen maar aardig/mooi etc vonden als ze er picobello uitzag en dan het liefst ook niet 2 x in dezelfde kleding. Daar pakten ze het probleem ook bij haar aan (zolang jij spullen moet kopen om je goed te voelen zal je de neiging houden om te kopen) Ik denk dus dat je het beste professionele hulp kunt gaan zoeken en tot die tijd je man de financiën in de handen geven, zodat de 'schade' niet nog groter wordt.
Ik denk zelfs dat een maandbudget ietwat aan de ruime kant is, dat zou betekenen dat ze op dag 1 (weet ik veel) 500 euro te spenderen heeft en op dag 14 nog maar 20 euro... zo is er ook niet heel duidelijk overzicht. Ik zou een weekbudget voorstellen, en dan als volgt opbouwen: Totaal aantal inkomsten - vaste lasten (dit even goed op papier zetten mocht je dit nog niet hebben), dan het bedrag wat over is delen door de aantal weken (bij mij is dat altijd 5 weken) en dan heb je een x bedrag wat je per week hebt. Je zou het dan aan het begin van de week kunnen pinnen en de pinpas onder beheer van je man laten, zodat je ook niets kan pinnen. Van het weekbedrag moeten dan ook de boodschappen ed. gedaan worden.
Ik herken het van een paar jaar terug toen ik nog op school zat. Kreeg studiefinanciering en verdiende met m'n bijbaantje op zaterdag heel weinig. Al mijn geld ging naar kleding voor mezelf... Uiteindelijk heb ik mijn pinpas aan mijn man (toen nog mijn vriend) gegeven. Als ik echt iets nodig had haalde ik mijn pas bij hem op. Zo kon hij me in de gaten houden zeg maar Nu hou ik nog steeds erg van kleding kopen (ook voor mijn dochtertje) maar mijn man houd het altijd in de gaten. En het is niet zo dat ik echt verslaafd ben aan kopen maar heb wel nog steeds dat als ik in een winkelstraat loop ik me in moet houden. Ik heb ook wel eens dat als ik een meisje/vrouw zie die bijv. een erg leuk jurkje aan heeft dat ik denk "die wil ik ook!!" Al weet ik dat ik zelf genoeg leuke jurkjes heb Ik denk dat je het beste je pinpas aan je man kan geven zodat hij in de gaten kan houden hoeveel je koopt. Hij kan bepalen of je iets mag kopen of niet. Klinkt kinderachtig maar bij mij hielp het wel. (ik heb trouwens nu wel gewoon mijn eigen pinpas weer altijd bij me maar ik kan me nu beter inhouden...)
Samama, daar zat ik ook aan te denken. Mijn salaris is inprincipe voor de boodschappen en alle bijkomende dingen zoals toiletartikelen enzo.. Heb net even uitgerekend hoeveel ik ongeveer per week te besteden heb en dat ga ik dus pinnen. En dan mijn pasje inleveren.. En via een psycholoog (ben al bezig met afspraak maken) het onzekere gedeelte van mezelf aanpakken. Zodat ik ook die drang niet meer heb dat alles altijd beter moet. Maar ik leer tevreden te zijn met mezelf zoals ik ben.
Joh wat vervelend. Maar waar komt je onzekerheid vandaan? Dat is zo te lezen de grootste oorzaak van je verslaving, dus misschien goed om dat eerst aan te pakken. Wellicht een psycholoog? Is altijd makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk..
Dat werkt echt goed hoor! Doe ik zelf ook en ik kom echt nooit tekort aan het eind van de maand (even afkloppen). Alleen lever ik mijn pinpas niet in maar ik ben streng genoeg voor mezelf om me aan mijn "weekbudget" te houden. Succes met het psycholoog gedeelte, hoop dat hij je kan helpen om van de onzekerheid af te komen/aan te pakken!
Klopt heb ik ook gezien. En eerlijk...ik herkende mezelf er een beetje in. Als ik me rottig voel dan ga ik ook kopen. Gelukkig alleen 2e hands maar ook dat loopt in een maand snel op. Je krijgt een bepaalde rush...en die moet je ergens anders vandaan proberen te halen... Ik zou inderdaad eens kijken naar professionele hulp
Als het nou eens lekker weer werd.. Kon ik meer gaan skeeleren! Daar kan ik altijd lekker bij ontspannen en mijn hoofd leegmaken zodat ik ook niet zo die neiging heb te shoppen! En met warm weer is shoppen ook helemaal niet leuk haha.. Dan is in het zonnetje zitten en/of zwemmen veeeeel lekkerder.
Het wisselt nogal.. Eigenlijk vooral voor mijn zoontje (heeft genoeg, maar stel dat mensen naar hem kijken en denken dat hij er niet goed/slecht verzorgd bijloopt). Maar sinds ikzelf 45kg ben afgevallen, koop ik ook het een en ander voor mezelf. Manlief moet altijd mee als we kleding voor hem kopen, dus dat gebeurt eigenlijk alleen wanneer hijzelf zin erin heeft.