Jep heel erg.. Was halverwege de portiek toen ik me bedacht dat me kleine schatje nog lag te slapen in de auto..oepssss heel snel terug gegaan en haar helemaal plat geknufft. Voelde me zo dom!
Hmm ik ben tijdens/na mijn vorige zwangerschap vreselijk vergeetachtig geweest.. altijd sleutels en telefoon kwijt, spullen laten liggen in de trein. Die winter heb ik er heel wat sets handschoenen doorheen gejaagd. Ik maak me wel een beetje zorgen of het tijdens deze zwangerschap ook zo erg gaat worden. Ik kan me heel goed voorstellen dat we afspreken dat ik mijn zoontje een keer op moet halen van het kdv (normaal breng ik alleen) en dat ik dat ga vergeten. Maar goed, dan is hij nog gewoon in veilige handen natuurlijk, dat is toch wat anders dan m vergeten in een winkel. Soms word ik op mijn werk ineens overvallen door de gedachte dat ik mijn zoontje vergeten ben af te zetten op het kdv. Maar dat zou echt heeeeel raar zijn want ik ga altijd met de fiets
Bijna een keer vergeten. In de winkel wisselen we wel vaak wie haar in het winkelwagentje duwt. De ene keer papa, andere keer soms oma, andere keer mama. Iedere 500m krijg ik een hartaanval omdat ik haar niet voor me zie..
@CowGirl: Dat zou wat zijn ja, als we na al die nieuwsberichten over kinderen in auto's, ineens zouden lezen over een kind dat alleen achterop een fiets in de fietsenstalling wordt aangetroffen.
nee ff serieus joh, ik heb een licht kaal bol jongetje van 6 maanden, zijn er in nl ook honderden van, maar de mijne haal ik er zo uit hoor, blind zelfs en zeker met maar 1 andere baby ernaast
Sorry maar ik vind jou ook veroordelend, een aantal dingen die je schreef vind ik dat. Het zinnetje ik denk altijd 24 uur per dag aan mijn kinderen? Vind ik veroordelend overkomen. Maar ja mijn mening
Vergeten gelukkig niet! Ik heb ooit eens een keer Beer op bed gelegd (x aantal weken oud), wasje gedraaid, beneden opgeruimd, en toen dacht ik oh, moet nog ff naar de winkel. Toen liep ik naar de gang, en dacht ineens: "Gek!! Je kind ligt te slapen boven " Ik was dat zo gewend, alles opruimen, en naar de winkel, dat t helemaal in mijn systeem zat vastgeroest. Schaamde me diep, terwijl er eigenlijk helemaal niks aan de hand was.
Dat mag. Ware het niet dat dat net zo veroordelend is. Want ik heb het dan over mijzelf,en bedoel daarmee niet te zeggen dat een ander dat niet doet. Ik wil puur begrijpen wat er in mensen omgaat als ze de kinderen vergeten,niet meer en niet minder. jammer dat er hier op elke slak zout gelegd word en meteen van het slechtste uit gegaan wordt als je een keer iets onhandiger formuleerd.
haha dat is ook het systeem waar nieuwbakken ouders even in moeten komen. De eerste keer met onze oudste in een andere stad winkelen: alles gedubbel checkt of we niks vergeten waren: reservekleding, tut, flesje, voeding, spuugdoekjes, knuffel, kinderwagen...dus ik sta met mn tas bij de deur en zeg ja kom alles bij! Zegt mijn man: hmm misschien is het ook handig dat we M. meenemen
Wat fijn dat er hier mensen zijn die er eerlijk over durven zijn! Het is mij nog nooit overkomen maar het zou best wel eens hebben kunnen gebeuren. Je bent tenslotte ook maar een mens. Kijk moedwillig nu boodschappen gaan doen terwijl de baby lekker slaapt vind ik echt niet oké!! Begrijp me niet verkeerd! Ik werkte op een KDV en als er een kind om half tien nog niet was terwijl die wel verwacht werd gingen wij bellen om te vragen of Pietje nog zou komen. Dit om te voorkomen dat kindje nog in de auto ligt op een parkeerplaats
Ik ben mijn kids gelukkig ook nog nooit vergeten. Vriendlief vertelde me een tijd geleden dat zijn vader hem bijna wekelijks vergat op te halen bij de voetbal. Dat zijn moeder bij het avondeten vroeg 'waar is D eigenlijk' en dat zijn vader dan hard de deur uit liep... Toen kreeg hij wel als allereerste een mobieltje, kon hij zijn vader bellen al het weer zo ver was. Hij kan er zelf gelukkig hard om lachen en ik hoop stiekem toch maar dat hij niet erfelijk belast is
o wacht .... ik ben wel een keer een kind vergeten haha... Zoontje was twee weken en ik ging voor t eerst boodschapoen doen met twee kids en oma. Op een gegeven ogenblik ben ik zo druk boodschappen in mijn dochter haar kleine karretje asn het inladen en ga richting kassa waarop ik mijn moeder hoor roepen of ik niks vergeet. Stond zoon in kinderwagen dus nog midden in de winkel... oeps
Het is mij gelukkig nog nooit gebeurd dat ik belde en er lag nog een kind in de auto. Maar stel je voor dat het gebeurd...bah moet er niet aan denken. Maar goed dit was dus om het te voorkomen...
Ik weet niet of die moeder in Sappemeer haar baby is vergeten. Ze ging gewoon boodschappen doen met het idee: ik ben zo terug. Maar dan nog, je kind is volledig op jou aangewezen. Als jij als moeder geen veiligheid bied, wie doet het dan....
Nee nog nooit gebeurd ( alsof me dat gaat lukken met die 2 druktemakers ) maar ik had het er met een vriendin van me over en zij zei dat het haar ook weleens gebeurd was. Druk druk druk, ze parkeert bij haar werk, wilt tasje van de achterbank pakken en... ' oh shit, kind moet nog naar het kdv'
Als ik sommige reacties lees dan ben ik dus de slechte moeder op aarde omdat ik mijn jongste dus wel bijna vergeten was. Maar besef je wel dat het ook jou kan gebeuren, want ook ik dacht dat het mij heus niet zou overkomen. Ik let immers altijd goed op, maar toch overkwam het mij ook. Over dat het onveilig is om je kind te vergeten, tja in de meeste gevallen zullen anderen zich ook echt wel over je kind ontfermen en zorgen dat ouder en kind weer herenigt worden. Meestal gebeuren dit soort dingen juist niet wanneer er gevaar dreigt, want dan ben je juist als ouder erg alert. Hoe het komt dat ouders hun kind vergeten in de auto, ja dat zullen ook alleen die ouders kunnen vertellen die het overkomt, maar ik denk dat het vaak komt door vermoeidheid en stress. Dat maakt dat je soms dingen vergeet of er gewoon domweg niet bij stil staat. Is dat goed? nee zeker niet, maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Ik lees hier namelijk wel dat sommigen lachen over een kind vergeten op te halen bij het kinderdagverblijf, maar dat is toch eigenlijk ook een soort van vergeten. Het overkomt iedereen wel eens, alleen zijn de gevolgen meestal niet ernstig. Het is aan de ouder om te zorgen dat je je kind zo veilig mogelijk opvoed, maar geen enkele ouder is perfect en soms maak je foutjes. In sommige gevallen kan het gebeuren dat zo'n fout een kindje fataal wordt en zo'n ouder gaat echt niet lachend verder in het leven. Dit blijft ze altijd achtervolgen, het verlies van een kind is ondragelijk en al helemaal als je het zelf had kunnen voorkomen. Dat is ook de reden dat ik dus eerlijk vertel in dit topic dat het mij dus wel overkomen is, zodat anderen zich ook bewust worden dat het dus echt wel vaker voor komt. Ik schaamde mij eerst enorm daarvoor, maar nu kom ik er gewoon voor uit. Ik ben mijn kind eens vergeten JA, maakt mij dat een slechte moeder NEE. Ik heb alleen even een momentje gehad dat ik niet aan mijn kind dacht omdat ik met mijn andere kind bezig was, het kind stond verder veilig en er kon verder niks gebeuren. Natuurlijk voelde ik mij schuldig achteraf, maar zelfs als ik erop terug kijk, dan had ik nog niet veel kunnen doen om het te voorkomen. Ik ben 24 uur per dag bij mijn kinderen en let vrijwel altijd op, maar ik durf er wel eerlijk voor uit te komen dat ik heel soms niet de perfecte moeder ben en fouten maak. Tja, ik ben ook maar een mens en geen robot.
Vind je stoer dat je het verteld! Kan je ook zeggen wat er gebeurd is? Ben er erg benieuwd naar. De manier waarop je het verteld dus combi van moeheid en stress.. Kan ik het me al iets meer voorstellen!