Jaaaahaaaa En ik was stiekem nog blij ook dat ze niet naar die klote geiten wildie, die altijd zo fijn tegen je op springen
Grappig. Ik las afgelopen week in de Psychologie Quest dat complimenten geven niet altijd goed is. Althans vaak niet op de juiste manier gegeven worden. Heel vaak zegt men: ik weet zeker dat jij dat kan, wat ben je goed, wat ben je knap enz. Een kind kan hier dan dus ook heel erg faalangstig door worden want wat als het dan niet goed gaat....... Men zou het dan veel meer op het moment moeten zeggen en dan dingen als: dat heb je goed gedaan of wat zie je er leuk uit. Dingen die zeg maar al plaatsgevonden hebben en dan daar wat over zeggen. Ik kan mij hier wel in vinden. Ik gaf ook altijd op bovenstaande manier complimentjes. Nu moet ik zeggen dat mijn dochter volgens mij best aardig wat zelfvertrouwen heeft maar goed. Vanaf deze week ben ik dus ook begonnen met bovenstaande manier van complimenteren en ze glimt van trots elke keer.
Niet teveel bemoederen als ze wil ondernemen en een hoop liefde. Ook ouders die elkaar liefhebben zijn erg belangrijk. Dat is naar mijn idee de key..
Oh ja en idd niet bij elke scheet er bovenop zitten. Ze ook hun fouten laten maken dus soms betekent dat weleens dat ze idd vallen. Niet altijd bij elk ruzietje met een ander kind er tussen springen en het ze zelf op laten lossen. Als ze komen klikken bij elkaar vragen hoe ze dat nu met elkaar gaan oplossen.