Ik ben wel eens benieuwd naar of jullie je kindje (of kinderen) wel eens alleen laten? Bij mij is de situatie zo: Mijn vriend werkt in de avond en nacht en wij hebben een hond. James moet ook uitgelaten worden en overdag neem ik Sem mee in de buikdrager of in de kinderwagen maar 's avonds is dat natuurlijk lastig omdat hij dan ligt te slapen. Ik ga als Sem ligt te slapen James uitlaten voor een kort poep en plas rondje en ben meestal niet langer dan 10 minuten weg. Ik bel altijd eerst vriendlief om te zeggen dat ik wegga en bel hem ook weer als ik thuis ben zodat hij weet dat alles goed is en dat als ik niet bel dat hij mij belt om te vragen waar ik ben. Vaak zeg ik ook even tegen de buurvrouw dat ik James ga uitlaten, zij heeft een sleutel dus mocht er wat gebeuren dan is er zo iemand thuis. Wie doet dit ook wel eens? groetjes Ilse
Hoi Ilse, Ik moet toegeven dat Daan hier in huis wel eens langer dan 10 minuten alleen is. Wij hebben nl een boerderij, en als wij dan moeten melken, ligt Daan in zijn bedje. Nu hebben we wel de babyfoon aan. En als ik in nood moet helpen om een kalfje op de wereld te zetten, laat ik Daan rustig alleen in de box zitten/liggen hoor,
Dus ik ben niet een ontaarde moeder die haar kind alleen laat Ik hoor wel veel tegenstand als ik zeg dat ik Sem wel eens alleen laat omdat onze hond ook gewoon echt even moet plassen, kan dat beest moeilijk op een kattenbak zetten... Als Sem eenmaal slaapt dan slaapt ie en tuurlijk kan ie tussendoor wakker worden maar dat is tot nu toe nog nooit voorgekomen en dan ben ik snel weer terug maar dit zijn altijd van die leuke discussies...
ik heb Helin heel vaak alleen gelaten, meestal als ik Mert naar school moest brengen 's morgens en weer moest halen. Tja ze kan toch niet uit bed en als mij wat gebeurt, het hele dorp kent me en ik blijf toch altijd in de buurt van ons huis. Ik weet dat het niet altijd slim is om je kindje alleen te laten, maar je kind wakker maken om binnen tien minuten weer terug te zijn is ook zielig.
Ik laat mijn zoontje eigenlijk nooit alleen, maar kan me voorstellen dat het voor kan komen in jouw geval, de hond moet er toch wel even uit 's avonds. Volgens mij doe je het dan prima op de manier zoals je het doet.
oh oh daar komen de discussies Hier alleen om de hond op het gras voor de deur te laten plassen. Met babyfoon dat wel. Als er iets is (nog nooit gebeurd in de bijna 2 jaar) ben ik in 2 min op dr kamer
ik ook soms ga ik ook wel eens de stad in(even iets ruilen)... haa sorry die van mij is bijna 11 erg flauw!!! ik deed dat vroeger toen mijn kids klein waren ook .... ik schreef op mijn hand mijn adres telefoonnummer.. en dat er 2 kinderen lagen te slapen......(ging savonds boodschappen doen beneden had 2 babys 16maand verschil en bovenwoning zonder lift) liet de deur open staan en belde bij de buren aan dat ik even weg was
Esmee ligt s'avonds ook wel eens alleen in bed als mijn vriend de hond uit moet laten voor de nacht.. ( als ik een slaapdienst heb) En als het regent s'middags en Esmee slaapt nog dan gaan de honden ook wel eens snel een plas doen.. Ben dan 100 m van huis en hooguit 5 minuten weg. Slecht he??
pfff blijft een lastig dilemma denk ik. Als je je er niet goed bij voelt moet je zoiets niet doen, ik zou het niet kunnen.... Ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven als er iets zou gebeuren. (bij brand kan het snel gaan...) Ze zeggen altijd dat je steeds makkelijker in zulke dingen wordt als je meer kinderen hebt, dus ben benieuwd. Heb ook vriendinnen die de hond tussendoor uitlaten en heb weleens gehoord dat meiden een kindje laten slapen en een ander kind dan van school halen. Als je buren ook de sleutel hebben en weten dat je wegbent vind ik het al anders. Stel dat je wordt aangereden en naar het ziekenhuis moet... maar dan weet in jou geval je vriend ervan dus dat heb je afgedekt. Sorry voor t onsamenhangende verhaal
Ik moet er wel bijzeggen dat we altijd even aan elkaar ( vriend) laten weten wanneer Esmee alleen in bed ligt!
Ik heb mijn zoontje ook wel eens alleen gelaten. Maar dan belde ik bij de buuf aan en gaf haar het scherm van de camera die in zijn kamer hangt. Dus kon ze hem vanaf haar eigen bank in de gaten houden.
Ja, het is inderdaad een lastig dilemma want wat als er brand uitbreekt...? Dat is altijd het eerste wat mensen dan tegen me zeggen maar hoe groot is daadwerkelijk de kans dat dat gebeurd??? Ik heb het nog nooit gehoord iedergeval dat dit voorkwam. Je moet natuurlijk niet je kaarsen aan laten staan als je weggaat maar dat lijkt me logisch Ik vind 10 min. weg toch wel de max hoor, voor mezelf dan, als ik met James loop dan weet ik ook niet hoe snel ik weer terug moet zijn, moet hem maar het commando "poepen" aanleren denk ik haha
Ja, dat doe ik dus ook, vind het wel belangrijk dat vriendlief weet dat ik James aan het uitlaten ben, tis niet niks wat je boven in het bedje hebt liggen
Als wij iets horen op de babyfoon zijn we met 5 minuten in huis. En wij hebben geen buren. En alle autos e.d. horen we wel aankomen, en wandelaars die kennen ze hier niet. Ik denk wel dat ik ook niet zo makkelijk zou zijn als wij in de bewoonde wereld zaten, maar onze eerste buren zitten ruim een kilometer bij ons weg
Nooit... de hond wacht dan maar. Ik laat ´m vaak uit voor de kids op bed gaan en daarna moet ie wachten tot mn man ook thuis is. Stel dat.... dat zou ik mezelf nooit kunnen en willen vergeven. Ookal is de kans klein.