Kindje met lichamelijke afwijkingen

Hoewel ik 2 gezonde kinderen heb en hier zooo dankbaar voor ben, hebben we ook de andere kant moeten ervaren, als het in de aanleg wat verkeerd gaat met de ontwikkeling. De eerste keer was een tweede zwangerschap die niet vlot liep, veel pijn, en bij een controle een week voor de 20 weken echo bleek er geen hartactiviteit meer te zien zijn. Die momenten blijven je altijd bij, de kamer en echo's zijn sindsdien een nachtmerrie en geen momenten van genieten. Ik denk dat dit herkenbaar is als je eenmaal zoiets meemaakt.
Ergens had ik een voorgevoel, maar neemt niet weg die onderdruk je dan.
Dezelfde dag nog in het ziekenhuis, samen met mijn man en schoonmoeder werden we apart gehouden in de wachtkamer. Toen naar binnen voor een tweede echo ter bevestiging. De gyn die we hadden zei: mevrouw u moet zich voorstellen, u kind is een michelinmannetje." Zo tactloos en iedereen in de kamer was boos, mijn man was in alle staten, verpleegkundige boos op gyn maar die ging maar door. Ik vroeg nog, wanneer komt nu de miskraam? Had geen idee wat me te wachten stond. Hij zei, u moet bevallen. Ik werd panisch, wist me geen raad. De betreffende gyn is op het matje geroepen, hij ging te ver.
Dag erna uitleg en voorbereiding. Twee dagen later de inleiding, was zeer angstig, maar de begeleiding die je krijgt is werkelijk ongelooflijk goed. Ik was aan de morfinepomp gelegd en was zo high als wat, tot de geboorte.
Ze wilde me mijn kindje laten zien, maar ik was meteen uit mijn roes, en flipte. Voor mij was het geen iets voor de verwerking, maar voor iedere vrouw is het allicht een persoonlijk iets. Mijn man heeft nog een tijd bij hem gezeten en afscheid genomen. Pas bij mijn huisarts kreeg ik te horen wat er met hem was. In zijn geval had hij down met meerdere afwijkingen die er ook gepaard mee gaan en niet levensvatbaar was.
Sindsdien ben ik een wat overbezorgde moeder, maarja beter dat dan andersom.