En ik moet altijd denken aan het liedje.. Vriendschap is een illusie.. en ik geloof dat dat wel klopt je hebt amper vriendschappen voor het leven. Mensen komen en mensen gaan en dat is prima.
Tja, ik herken het ook wel. Vertelde het heel vroeg aan een paar vriendinnen, omdat ik vaak een afspraak af moest zeggen vanwege misselijkheid e.d. Een vriendin heeft me vanaf dat moment volledig links laten liggen, maar ondertussen wel verwachten dat ik sta te jubelen om haar leuke dingen ( wat ik in het begin ook deed.... en oprecht! ). Een andere vriendin, zonder kinderwens nota bene, vraagt er regelmatig naar, smst na iedere afspraak/echo etc. Ik heb het amper over mijn zwangerschap met anderen, want ik wil niet dat dat het enige is wat mij bezighoudt , maar een felicitatie in het begin en begrip voor afwezigheid vanwege kwalen lijken me de minste dingen.
ik had in het begin moeite met 1 vriendin, dit omdat ik tijdens haar 4 zwangerschappen heel veel tijd in haar heb gestoken...terwijl dat voor ons ook heel moeilijk was omdat wij toen ook al bezig waren met zwanger worden, maar dat niet lukte. hierdoor had ik dat van haar ook verwacht...helaas is dat niet zo gegaan en nu op het eind komen we weer dichter bij elkaar. wat ik nooit verwacht had is de botte manier van mijn schoonfamilie.... toen we het vertelde kon er nog net een gefeliciteerd af bij mijn schoonouders...nu staan ze te springen tot de kleine zich meld....maar mijn zwager en schoonzus zijn nog wel het ergste...toen we na 4 jaar vertelde dat we eindelijk zwanger waren, was hun reactie eerst zien dan geloven (t was al eens mis gegaan) en vervolgens kan er nog geen belletje of berichtje af tijdens de hele zwangerschap maar wel verwachten dat wij ze op de hoogte houden van alles....en als we ze dan eens zien, doet ze alsof ze een trotse tante is...bleh echt misselijk word ik daar van..zie ook echt op tegen het kraambezoek van hun, want eigenlijk hoeven ze van mij al niet meer te komen, maar ja mijn man heeft zo iets van het is toch mijn broertje, al heeft hij wel gezegd dat ze maar een bepaalde tijd hebben om te komen en anders zijn ze niet meer welkom
Herkenbaar jammer genoeg Eigenlijk het enigste wat mij gedurende de zwangerschap echt heel erg rot laat voelen.... Mijn beste vriendin die ik kende sinds de kleuterklas heeft uit het niets mij boos opgebeld en is gaan schreeuwen over totale onzin (en natuurlijk opgehangen voordat ik er iets uit kon brengen) Maar morgen wilde ze afspreken om 'onze' ruzie te bespreken.... (?!?!?!). Ook andere vriendinnen die ik lang kende en als zussen beschouwde nemen uit zichzelf geen contact meer met me op. Als ik ze bel of e-mail reageren ze alles behalve blij of enthousiast en zeggen dat we elkaar wel weer eens zullen zien... Ik kon het wel al zien aankomen... kreeg ook al geen felicitaties van hen. Op het moment dus eigenlijk naar mijn gevoel geen vrienden en dat doet wel pijn aangezien ik er wel ten alle tijden voor hen ben. (Iemand anders hier zegt al: hoef je daar je energie niet meer in te steken, helemaal gelijk). Binnenkort eens inschrijven voor een zwangerschapscursus, hopelijk kom ik daar wel nieuwe vrienden tegen!