Bluh bleh bah! Ik doe nu 2,5 jaar de pabo (zit in de eerste helft van het 3e jaar), maar sinds vorig jaar staat het me al zó tegen.. Ik heb nu ook echt momenten dat ik denk: als ik nu mocht stoppen, doe ik het meteen. Maar waarom doe ik het dan niet? Iemand ervaring mee? Niet persé met een studie, maar misschien met een andere situatie? Heb je wijze tips voor me? Ik vind het zo'n enorm verstikkend idee dat ik nog 2 jaar met die pabo bezig moet zijn. Het is gewoon mijn ding niet..te oppervlakkig en ik wil die kant niet op weet ik sinds een jaar. Iemand tips..? Voel me een beetje hopeloos nu haha
Als je er niet gelukkig van word waarom stop je er idd niet mee en ga je iets doen wat je wél graag zou willen? Je bent nog zo jong (ruilen? ). Weet je ook wat je precies tegen houd dan?
Haha je zegt: ruilen? Zit je er zelf ook mee dan? Ja waarom ik niet iets anders ga doen..omdat dit al de 2e studie is die ik dan ga afbreken en ik wel een studieschuld heb opgebouwd. Op zich, als ik straks iets zou doen wat ik wél leuk vind en daar gewoon geld mee zou verdienen is dat probleem ook weg, want afbetalen moet ik toch. Maar ja.. wat moet ik gaan doen dan...echt moeilijk hoor.
ik zou pers niet meer stoppen je bent al 2,5bezig, en laatste jaar is alles vaak veel leuker. ik zou diploma halen en dan verder kijken, de stof is misschien oppervlakkig maar de praktijk niet, ik vond groep 3 geweldig om les te geven
Ik ben ook met mijn studie gestopt, tijdens het eerste jaar van de drie die ik moest volgen. Het stak mij compleet tegen, was steeds ziek want had totaal geen weerstand meer... Ben toen met een kantooropleiding begonnen en ben bijna onmiddellijk op mijn huidige werk kunnen beginnen (werk er sinds januari 5 jaar). Ik weet wel nog steeds niet of dit is wat ik wil, maar ik doe mijn job heel graag. Ik heb er nog geen minuut spijt van dat ik gestopt ben! Soms moet je gewoon je eigen hart volgen, tegen de adviezen van je omgeving in. Als je echt niet gelukkig bent in je opleiding en je weet op voorhand dat je er niets mee gaat doen (was bij mij het geval), is het het echt niet waard om er je tijd in te steken.
Ja dat vind ik dus totaal niet . Als ik de stages nog leuk vond, oké. Maar dat vind ik dus ook echt niet..
Nee is het ook niet. Het is ontzettend vermoeiend en uitputtend om met iets bezig te zijn wat gewoon niet leuk is. Maar om de knoop door te hakken vind ik zo moeilijk. Ik weet ook dat ik niet voor de klas wil straks, maar ja wat ik dan wel wil?
Ik zou ook zeggen :volg je hart,maar ook goed afwegen wat wel/niet. Met een Pabo hoef je toch niet perse het onderwijs in? Ik had t zelfde met de koksopleiding;vind koken hartstikke leuk maar professioneel is toch anders.Heb de afgelopen 3 jaar in de horeca gewerkt maar ging me steeds meer tegenstaan. Niet echt het werk maar meer hoe mensen je behandelen. Heb de opleiding toch afgemaakt om te kunnen emigreren maar ben nu van plan om de zorg in te gaan(in Australie),het koksdiploma hou ik maar als achterdeur. Je hebt op internet wel tests om erachter te komen wat bij jou past,misschien is dat wat?
Ik ben ook met 2 hbo-studies gestopt. Ben toen een 1 jarige mbo opleiding gaan volgen. Dat werk doe ik nu een jaar of 3. Vind het wel leuk, maar zou toch wel weer meer willen, maar om eenmaal weer terug aan de studie te gaan is ook best heftig vind ik. Helemaal met straks 2 kleintjes. Ik heb dus nu ook een studieschuld en dat betaal ik maandelijks af met 45 euro. Best zonde van het geld dus.
Nou ja, ruilen qua leeftijd Maar ook ik ben op mijn 21e gestopt met mijn opleiding. Zat toen op t MDGO uiterlijk verzorging maar meteen na het eerste jaar had ik zoiets van: wat doe ik hier? Ben er nog tot het laatste jaar mee door gegaan (duurt 3 jaar) maar vrolijker werd ik er niet van. Ben er halverwege het 3e jaar mee gestopt om te gaan werken voor een kantoor. Had er geen opleiding voor gedaan, dus ik begon heel simpel maar heb me na een jaar zo weten op te werken in dat bedrijf d.m.v. interne opleidingen e.d. dat ik tot op de dag van vandaag er nog best wel een beetje spijt van heb dat ik niet eerder met die opleiding was gestopt. Had mn ouders iig een hoop centjes bespaard
Gewoon stoppen! ik ben zelf ook twee keer met mijn studie gestopt. De eerste keer na drie maanden en de tweede keer na een jaar (wel de propedeuse gehaald). Ik baalde ook als een stekker, maar wist bij de tweede studie al heel snel dat het gewoon niks voor mij was. Ik deed CMV en moest ook stagelopen. Nou, dat vond ik echt verschrikkelijk en dan zegt het al genoeg. Want dat is wel het werk dat je uiteindelijk gaat doen. Omdat ik helemaal in de war was (ik dacht twee keer echt dat ik de goede keus had gemaakt) wat ik dan moest doen, heb ik een beroepskeuzetest gedaan. Die hebben mijn ouders toen betaald gelukkig, want het was best prijzig (1000 gulden toen). Maar het was het geld dubbel en dwars waard. Ik heb toen de studie gedaan die eruit kwam. Wel iets breder, want er kwam een specialisatie uit en ik heb toen een opleiding gekozen waarmee ik ook nog een beetje een andere kant op kon. Uiteindelijk een hele goede keus - ik ben wel inderdaad een andere kant opgegaan - want ik heb de studie afgemaakt en ben nu aan het promoveren. Het bleek echt mijn ding. Oja, de test heb ik gedaan bij Octant in Alkmaar. Ik weet niet waar je woont, maar misschien is zoiets ook een idee voor jou?
Het is inderdaad zonde van het geld, maar die studieschuld heb ik nu al opgebouwd helaas . Ik had geen vader en moeder die mij financieel wilden ondersteunen al die jaren, dus moest wel lenen helaas. Maar aan de andere kant heb ik ook zoiets van: ja als je er niet gelukkiger van wordt... Ik heb mijn propedeuse wel, dus ik weet niet of dat nog ergens een opstapje voor kan zijn. Lindaangel: Een beroepskeuzetest lijkt me inderdaad wel handig, maar 1000 gulden? Dan was die wel héél uitgebreid denk ik? En wat is CMV, culturele maatschappelijke vorming toevallig? Wat heb je daarna gekozen voor studie? Toen ik met mijn 1e opleiding stopte, voelde het als falen. En nu heb ik dat gevoel ook wel een beetje, waarom kan ik niet gewoon weten waar mijn hart ligt? Het is zo moeilijk :S
ik ben 3 keer gestopt met een hbo studie. Ik vond het studeren gewoon verschrikkelijk, en werd er alleen maar ongelukkig van. Ik ben wel blij dat ik daarna nooit meer een studie boek heb moeten lezen, maar vind het wel jammer dat ik nu geen hbo papiertje heb. Je moet de voor en nadelen tegen elkaar afwegen.
nou dan is het een teken dat je moet stoppen, ga anders gewoon een jaar ergens werken, en kijk dan rustig verder ik benn afgestudeerd als spwèr, maar ben nu hondentrimster
Ik deed ook een lerarenopleiding... Ik ben naar mijn huisarts gegaan en hij heeft mij toen 2 weken ziekte voorgeschreven, zodat ik in orde was voor school. Tijdens die 2 weken moest ik mij bezinnen wat ik wilde doen: of ermee doorgaan of ermee stoppen. Ik zag mij die job echt niet doen! Uiteindelijk ben ik gestopt en heb ik een klopje gekregen. Wat moet ik nu met mijn leven? En toen ben ik die kantooropleiding gaan volgen. Eerst was er een simulatie-kantoor en dat viel mij toen zo mee dat ik er besloot voor te gaan. Mijn vriendin snapte niet dat ik ging stoppen. Een paar maanden later stond ze aan mijn deur: ik stop er ook mee... Zij heeft uiteindelijk een tijdje in een supermarkt gewerkt en werkt nu als kok (heeft ze tijdens haar middelbare studies gestudeerd). Ik vind voor de klas staan een gave. Als je die gave niet hebt, of je vindt ze niet tijdens de opleiding, of je hebt ze maar vindt het maar niks: tijd om iets anders te zoeken. Het leven is aan de durvers!
ik heb het ook gehad.. studie gevolgd en na 1 jaar wist ik dat dit niet was wat ik wilde.. toch de studie maar afgemaakt.. nu werk ik momenteel als gastouder, en ga als het goed is in September beginnen om naar HBO te gaan, en me erin te verdiepen waar mijn interesses liggen
Ja daar heb je helemaal gelijk in! Weet je wat zo gek is, toen ik eraan begon, was ik er echt van overtuigd dat ik dit wilde. Het eerste jaar ging me ook zo makkelijk af. Ik vond het echt heel leuk. Maar door omstandigheden ben ik veranderd, en wel ten positieve hoor, maar nu ineens past die opleiding ook gewoon helemaal niet meer bij mij. Zo stom hoe een mens kan veranderen in een paar jaar. Als iemand me nu het voorstel zou bieden om met alles te kappen, zou ik hem meteen de hand schudden. Maar goed, dan heb ik dus alleen mijn pabo propedeuse. En wat voor werk zou je dan moeten doen? Dan kom je uit op bijbaantjes, waar ik onderhand ook schoon genoeg van heb haha! Werken in de kinderopvang lijkt me voor tijdelijk dan wel leuk, maar of je dat met alleen een pabo propedeuse kan doen..?
dit soort gevoelens hoor je op zich best vaak bij 3e jaars studenten. Het schijnt het meest voor te komen bij HBO studenten... Het 4e jaar wordt alweer leuker, dan mag je het zelf gaan doen!