Ik irriteer me al steeds aan de onderwerp regel van dit topic Hij staat er steeds als ik zp open Zo'n opmerking voelt dan alsof het mijn eigen schuld is dat ik nog niet zwanger ben omdat ik dan "teveel" mee bezig zal zijn. Het zal allemaal goed bedoelt zijn, maar zo'n opmerking komt toch voort uit onwetendheid. Gelukkig maar dat niet iedereen zo'n lange weg heeft naar een zwangerschap.
Op het moment dat je stopt met anti-conceptie ben je bezig met zwanger worden, klaar! Al moet ik zeggen, dat toen wij voor onze dochter gingen, juist de maand dat het super druk was en van alles te doen hadden ik zwanger ben geraakt, puur toeval denk ik Sommige dingen zijn makkelijker gezegd dan gedaan.. een echt killing opmerkingen.. Net als de vraag "Wanneer komt er een (tweede) kindje?" sommige mensen weten simpelweg gewoon niet wat ze zeggen
Hoe bedoel je zulke dingen posten en er niet in geloven? Ik post dit omdat dit in mijn naaste omgeving gebeurd is en geloof er ook echt in, mits er geen medische oorzaak gevonden is natuurlijk. In jouw reactie was er wel een medische oorzaak, dat is toch een heel ander verhaal?
Pff, wat een kortzichtige opmerkingen weer. Echt, als je niets zinnigs weet te zeggen hou dan gewoon je klep. Een arm om iemand heen slaan en zeggen hoe naar je het vindt dat de ander niet zwanger raakt is al voldoende, ipv die vreselijke dooddoeners. Hier gelukkig uiteindelijk een dochter gekregen, maar zij was er nooit gekomen als we in Nederland waren gebleven en ons hadden neergelegd bij het vonnis van de gynaecoloog : 'jammer joh, onbegrepen verminderd vruchtbaar, jullie zijn uitbehandeld '. Als wij hadden geluisterd naar het geblaat van mensen die die dooddoener toeterden had ik nog met lege handen gezeten. Ja, er zullen ongetwijfeld mensen spontaan zwanger raken, maar het gros raakt zonder hulp niet zwanger, maar die zullen dat niet van de daken afschreeuwen. Het is gewoon mazzel hebben, het komt echt niet door zaadjes die opeens de weg naar dat ei weten.
Natuurlijk niet. Maar het is hetzelfde als dat je van stress een maagzweer kunt krijgen. Als je "niet te veel bezig bent" met het probleem dat de stress veroorzaakt, was de maagzweer wellicht niet ontstaan. Maar dat wil niet zeggen dat het vervolgens je schuld is als je gestrest bent en dan een maagzweer krijgt. Niemand wíl een maagzweer krijgen. Er zijn allerlei andere factoren die er ook voor kunnen zorgen dat je een maagzweer krijgt, inclusief domme bouwtechnische pech in je lijf. Maar dat wil niet zeggen dat je gedrag niet (per ongeluk) eraan kan bijdragen. Stress heeft invloed op alles in je lijf, inclusief je vruchtbaarheid. Op welke manier en in welke mate, dat verschilt natuurlijk per persoon en per situatie. Maar je gaat mij niet vertellen dat het bevorderlijk is voor het zwanger worden en zwanger zijn als je er steeds enorm gespannen om bent. Dat wil echter niet zeggen dat je a) alleen zwanger kunt worden als je ontspannen bent, of b) dat je je stress rondom het zwanger worden daadwerkelijk actief kunt verminderen en daar dus zelf verantwoordelijk voor kunt zijn. Er zijn nog duizenden andere factoren die meespelen. Maar het is wel van invloed, natuurlijk, alles is van invloed...
Ik denk wel dat het helpt als je inziet dat mensen het goed bedoelen maar dat ze gewoon niet realiseren dat zo een opmerking zeer doet. Dat betekent niet dat je het dan hoeft weg te wuiven van; ach het is goed bedoelt... maar als ik mensen hier zie reageren dan denk ik aan de andere kant; wat kan je nog wel zeggen dan... eigenlijk gewoon maar je mond dicht houden want o wee als je iemand voor het verkeerde been stoot.. (niet alleen met dit maar met heel veel onderwerpen) Dan wordt het ook geen gezellige sociale samenleving. En mensen weten niet wat ze zeggen is ook niet altijd waar maar sommige denken dat alleen mensen het zeggen die het 'gegeven' is. Mijn tante zei het ook tegen mij; lies ben er niet zo mee bezig, hou het leuk en dan komt het vanzelf wel.. Onwetend... zeker niet want ze heeft zelf 12 jaar bij een kliniek gelopen voor haar 1ste dochter geboren werd en 8 jaar voor de tweede. Er was zelfs al spraken dat mijn moeder draagmoeder voor haar zou worden. Ze is zeker niet ontwetend en toch heeft ze mij het advies gegeven er niet teveel mee bezig te zijn. Goed bedoelt ga ik vanuit, misschien juist wel omdat ze weet hoe een verdriet het je doet en hoe oneerlijk de wereld kan zijn.
Wat is er mis met mensen voor het verkeerde been stoten? De beste gesprekken die ik heb gehad zijn met mensen die onbedoeld een vervelende opmerking maakten, ik daar wat van zei en dat zij vervolgens toegaven dat het niet handig was en ze het misschien inderdaad onhandig formuleren. Dat niet alleen de onvruchtbare, maar ook de andere openstaat voor een gesprek. Van die mensen hoor ik namelijk later dat ze beter begrijpen hoe het voor mij is. Iemand zei bijvoorbeeld eens tegen mij dat als ik het echt graag wilde het wel kwam. Ik in tranen, want wil ik het dan niet graag genoeg? Zij geschokt en toen gaf ze eerlijk toe dat ze maar wat zei om wat te zeggen en dat ze vanuit haar perspectief praatte. Daarna gaf ze me een knuffel en was het klaar. Dit zijn de waardevolle mensen voor mij, en niet de mensen die maar wat roepen en dan niet openstaan voor een tegengeluid. Ik ben het ergens ook wel eens dat je te druk maken geen zin heeft, absoluut niet dat je dan niet zwanger wordt, maar het is gewoon niet leuk. Je hebt alleen jezelf er mee en je leven wordt er niet leuker van, als je dan de pech hebt dat het lang duurt dan kun je maar beter die tijd een beetje oke doorkomen, je leeft immers maar 1 keer. Maar ik heb er zelf helemaal geen moeite mee om af en toe stress te hebben. De eerste keer dat ik zwanger raakte was ik superrelaxed, bleek een lege vruchtzak met 7 weken. De tweede keer vond ik de hele behandeling verschrikkelijk en toen het raak was verloor ik veel bloed met 5 weken en stond ik stijf van de stress, maar met 9 weken, na 2 goede echo's werden we rustiger. En toen, met de termijnecho, kindje dood. Moet ik dan de volgende keer maar 9 maanden stijf van de stress rond gaan lopen? En dat iedereen maar adviseren? Nee, ik ken mezelf, mocht ik ooit weer zwanger raken dan zal ik het lang erg spannend vinden, en ik ga me daar niet schuldig over voelen want dan voel ik me alleen maar rotter. Ik neem nu de dag zoals het komt en als ik een rotdag heb dan is dat maar zo, dan accepteer ik dat ik stress heb en ga ik iets voor mezelf doen om ondanks de stress toch wat te ontspannen als dat lukt. En ik laat me niemand meer aanpraten dat dat slecht is voor mijn kind, want dan voel ik me alleen maar rotter. En als ik daar geen weerwoord tegen mag hebben dan ga je maar lekker weg want ik heb naast al de stress over dit traject geen zin in extra stress van mensen die niet ondersteunend kunnen zijn.
Jeetje wat een heftig zeg! Ik denk echt dat het per persoon is hoe ze zulke opmerkingen incasseren, ik heb 10 jaar geleden een depressie gehad, en helaas heb ik een nieuwe depressie net aan kunnen ontduiken een paar maanden geleden, al ben ik daar nog steeds van aan het opkrabbelen. Momenten dat ik door wat dan ook jankend op mijn werk stond, om niks achteraf gezien. Sinds dec 2015 proberen we weer zwanger te worden, sept 2016 een miskraam gehad, en vanaf okt/nov. ging het echt bergafwaarts ik moet zelfs zeggen dat ik me van de kerst periode weinig kan herinneren omdat ik zo met mezelf in gevecht zat. En als er dan mensen vragen, en dan echt wie dan ook, van de juf van mijn dochter, tot een collega of een oud klasgenoot o.i.d. die dan vragen wanneer er een 2e komt omdat E. in 2017 ook al 4 jaar word. Dan zijn zulke vragen echt niet te handelen, een tante die dan zegt je moet er niet te veel mee bezig zijn, valt op een moment als toen ook echt verkeerd. Zeker als je net een miskraam hebt gehad en je lichaam (en geest) echt totaal van het pad af is. Nu gaat het wat beter met me, en als er nu iemand naar vraagt, of zegt dat ik er niet te veel mee bezig moet zijn kan ik daar heel eerlijk antwoord op geven. Dat de wens er wel zo is, en dat we moeten afwachten tot het ons gegund is. En dat er niet mee bezig zijn wel makkelijk gezegd is maar dat dat na een tijdje echt niet zo makkelijk meer gedaan is.
Die goedbedoelde opmerking "je moet er niet teveel mee bezig zijn" komt in verreweg de meeste gevallen trouwens ook van mensen die zelf vaak in een poep en een scheet zwanger zijn geraakt of van mensen die al langer bezig waren, maar toevallig net in een vakantie oid zwanger zijn geraakt. Ze waren er dan zogenaamd niet mee bezig (dus waarschijnlijk dan totaal geen onbeschermde sex gehad!!!! ).
TS ik ben eigenlijk wel heel benieuwd wat je vind van alle reacties die je hebt gekregen ? Het is echt een verschrikkelijke dooddoener die zin, ik heb hem ook vaak te horen gekregen. Deze zwangerschap heeft bijna twee jaar geduurd en heb een BBZ gehad ruim een jaar geleden. Toch nam ik niet heel erg veel aanstoot aan als mensen dit zeiden. Ze bedoelen het goed en weten vaak niet wat de impact is van wat ze zeggen. Ik legde vaak uit wat het met me deed als ze dit zeiden en dan kwam er een fijn gesprek van en dit zorgde ook voor meer begrip. Ik denk zelf niet dat je niet zwanger wordt door er te veel mee bezig te zijn, zeker niet als er een medische oorzaak is. Maar the power of the mind is wel heel krachtig. Denk bijvoorbeeld aan schijnzwangerschappen... Dus ik denk wel dat het zaak is, voor jezelf en voor niemand anders!, dat met name als het allemaal wat langer duurt dat je er voor waakt dat je niet op een ongezonde of obsessieve manier bezig bent met het zwanger worden. Ik denk namelijk dat dat niet bevordelijk is voor een zwangerschap. Ik merkte zelf op een gegeven moment dat het echt mijn dagelijkse leven begon te beheersen op negatieve wijze en dat vond ik uitermate vervelend. Ik ben gaan praten met een psycholoog en het bleek dat ik mijn BBZ absoluut nog niet goed had verwerkt. Uiteindelijk ben ik zwanger geworden in de maand dat we intake hadden bij het ziekenhuis. Echo's om de cyclus te volgen, bloedprikken etc. Dus ben er absoluut veel mee bezig geweest maar wel met een heel andere mindset dan een half jaar eerder en ik denk dat het mij geholpen heeft. TS hebben jullie eigenlijk al stappen gezet richting HA of het ziekenhuis?
Ik ben het juist met je eens. Ik denk dat er niks mis is met mensen voor het verkeerde been stoten als dit per ongeluk gebeurd. Wat ik bedoel is dat je alleen op ten duur niet meer durft of kan zeggen omdat je meteen een lading over je heen krijgt dat je onwetend bent of je klep moet houden, of nog niet jarig bent (is hier allemaal voorbij gekomen als antwoord). Je durft op ten duur niet meer. Jouw instelling vind ik juist prettig zolang je niet meteen een dikke uitbrander krijgt en er een goed gesprek volgt. Ik denk juist dat onze samenleving er van zou profiteren als je dingen bespreekbaar maakt, daar leert iedereen van.
Ik denk net al de meesten in dit topic, dat mensen geen idee hebben als ze dit tegen je zeggen. Gelukkig laten mensen bij ons het wel uit hun hoofd om dit tegen ons te zeggen. Wel andere opmerkingen zoals, dan doe je toch gewoon even ivf...tuurlijk doen we even joh...
Mee eens. Ik zou zelf nooit zo'n opmerking maken omdat het een vreselijke dooddoener is, en ik ook geen bakerpraatjes uitsla tegen iemand die net bevallen is. Maar op den duur wordt het wel heel beladen allemaal, als je iets troostends wil zeggen maar niet goed weet wat. Denk dat zulke opmerkingen er ook uitgeflapt kunnen worden door zenuwen.
Oh ja....fijn die opmerking. Vandaag voor het eerst iets tegen mijn beste vriendinnetje gezegd over het hele 'zwanger worden'...zij heeft al een kindje.... haar reactie: "Je er vooral niet zo'n groot ding van maken, gewoon niet bij nadenken. Het komt vanzelf goed, jullie zijn allebei nog jong." yup.....auw.
Vreselijk he, die opmerking. Wij zijn zelf 2 jaar bezig met zwanger worden, tussendoor een miskraam gehad. Ook ik krijg regelmatig te horen: ''laat het los, dan komt het vanzelf'', en ''misschien ben je er teveel mee bezig, denk er niet meer over''. Ja, lekker makkelijk na 2 jaar!! En ook dat van jullie zijn nog jong. Ik ben 27, mijn vriend 30, we hebben een dochtertje van 4. Ja dat zal dat we nog jong zijn, maar dat neemt de wens voor een 2e niet weg en maakt dat het niet lukt er niet minder erg om! Als je een vruchtbaarheidsprobleem hebt, heb je die of je nou 22 of 39 bent. Is even erg. Maarja, ik doe altijd maar net of ik die opmerkingen niet hoor, maar van binnen kwetst het me heel erg.
Hmm ik ben al erg lang niet meer bezig met zwanger worden. Tel m'n cyclussen ook niet eens. Maar zwanger ben ik dus nog niet geworden. Ik heb dan ook Lyme maar probeer mensen maar es wijs te maken dat het daarom niet lukt. Pfff
Ene oor in andere uit.... Mensen weten van onzin of ongemak vaak niks beters te zeggen, heb ook de nodige k*t opmerkingen gehad Na mijn miskraam: Ach kinderen kosten toch veel geld, Neem je toch een hond erbij, tis maar beter want het zou ziek zijn, kinderen kosten geld en janken veel geniet van de rust.... Na mijn bevalling van mijn tweeling: Waar is je man? ben je lesbisch? (ben een BAM) Nu ben je wel in 1 keer klaar hé? Was het medisch? Hoezo ''er niet mee bezig'' zijn? je moet toch weten wanneer je eisprong komt etc etc je leest ook vaak ''oh na zooitje keer proberen nooit gelukt toen op vakantie..poof was het gelukt'' heeft niks met ''niet mee bezig'' zijn te maken maar geluk! Zou mooi wezen zeg: lekker op vakantie en terug zwanger komen dat hadden ongewilde kinderloze mensen een heleboel leed bespaard...vaak zijn het ook mensen die dat zeggen die in en poep en een scheet zwanger zijn geworden of ''perongeluk'' waar ik ook een hekel aan heb trouwens.