Bij ons weet alleen een bevriend stel het en mijn stiefzus die een dochtertje van een half jaar heeft. Mijn moeder weet dat ik gestopt ben met de pil om te ontpillen en dat we nu een condoom gebruiken lol ze moest eens weten. Wij hebben ook afgesproken om het aan niemand te vertellen tot ik zwanger ben. Soms vind ik het wel erg moeilijk om het niet aan mijn moeder te vertellen aangezien ik normaal alles met haar bespreek.. Maar afspraak is afspraak. Denk wel dat sommige mensen in onze omgeving vermoedens hebben, bv omdat ik sinds 5 weken helemaal geen alcohol meer drink, en mijn vriend met regelmaat een frisje pakt, wanneer hij eerder een biertje zou nemen haha. Maar nog geen vragen gehad gelukkig. Zou het erg moeilijk vinden om dan glashard te moeten liegen...
Ik heb er nooit zo'n moeite mee gehad om het niet te vertellen. Totdat ik bij de gyn terrecht kwam. Ik heb het toen wel aan vriendinnen verteld. Mn broer zal het inmiddels ook wel weten want die is met mn beste vriendin getrouwd
Wij hebben eerst niets verteld, pas toen ik in juni bij de gyn terecht kwam, hebben we het wel aan onze ouders verteld, omdat het me echt heel dwars zat, en ik er gigantisch emotioneel van werd. Verder houden we het voorlopig nog stil omdat ik eerst ga afvallen tot een BMI van 30, dan mag ik met behandeling beginnen. Vind het wel moeilijker worden, om niets te zeggen, ik wíl het helemaal niet, het is echt iets van onszelf, maar aan de andere kant heb ik echt heel, heel, heel erg veel moeite met glashard liegen... Heb een aantal weken geleden van een vriendin een babybedje overgenomen, omdat hij goedkoop was, voor de 'toekomst', en dat deed pijn, veel pijn, om dan niet te zeggen dat je nu een jaar bezig bent zonder resultaat... (vandaag exact een jaar geleden met de pil gestopt) Liefs,
Nou het is je gegund hoor! Je bent al goed bezig met je gezondheid zag ik. Ik denk dat ik het ook wel zou vertellen als we een traject in zouden moeten. Maar het eerste jaar proberen we het eerst maar eens zelf...
Ja vreselijk moeilijk is dat soms, hier om mij heen word iedereen maar zwanger! Een collega van me is ook bezig en die praat er echt heel veel over, soms wil ik dan haast zeggen, ja dat heb ik ook! Echt moeilijk! Maar ik vind het veel leuker om straks de verbaasde gezichten te zien als je kan vertellen dat je zwanger bent! Wij zijn nu trouwens pas bij ronde 2, als het niet zou lukken en we uiteindelijk naar het ziekenhuisenzo moeten zou ik het denk ik wel vertellen. Afzien voorlopig nog
Ik wil het liefst ook van de daken schreeuwen dat wij proberen zwanger te worden. Tot nu toe heb ik niemand iets verteld maar het kost moeite
Ik vond het ook lastig. Dus heb ik toen gelijk met manlief afgesproke dat we allebei één iemand in vertrouwen mochten nemen. Uiteraard had hij daar als echte kerel geen enkele behoefte aan maar hij vond het wel goed, dus ik kon gelukkig toch met mijn beste vriendin erover praten.
bij ons weet iedereen het, in mijn directe omgeving zijn nog 3 andere stellen bezig voor een kindje, en 3 vrouwen zwanger. en omdat dit voor mij de eerste geplande zwangerschap gaat worden kon ik het wel van de daken schreeuwen, en heb dit dan ook zo'n beetje gedaan