Ik zou echt reageren in de trant van; "Omdat ik gewoon fokking rijk ben. Verdien jij geen 52 euro per uur dan?
Maar dat maakt voor een ander toch niet uit? Heel veel mensen krijgen niks. Ook niet voor een studie of een huis. Dat wil niet zeggen dat jij dat geluk niet mag hebben uiteraard, maar dat ik wel begrijp dat mensen soms scheef kijken. Ik snap het ook als mensen soms scheef kijken als ze horen wat mijn man verdient, iedereen werkt hard, dus ja, dat iemand halverwege je leeftijd dan 2 keer zoveel krijgt, voelt vast niet altijd even goed. En daarmee wil dat helemaal niet zeggen dat je dat die ander niet gunt.
Ik snap je hoor. Bij mij gooide ongeveer de helft van de familie het in de put, de andere helft niet maar dan kun je de kraan niet zomaar dichtdraaien zonder een hok vol herrie. Degene in de familie die het slim besteed hebben zijn ook gewoon slimmer en succesvoller. Dat maakt dat het sukkel klasje zich nog zieliger en meer achtergesteld voelt. Geld hebben/ geld weggeven is eigenlijk helemaal niet zo eenvoudig. Ik heb dus juist veel respect voor mensen op eigen beentjes. Je mag er trots op zijn! En de mensen die hun familiegeld besteden aan nuttige zaken, slim! Heb ik ook gedaan.
Tja, mijn ouders hebben het lange tijd niet breed gehad. De ouders van mijn man ook niet, trouwens. Echte armoede was het niet, maar mijn man en ik weten allebei wel hoe het is om in een gezin op te groeien waarbij niet alles zomaar kan. Waar vooral kleding werd gekocht in de goedkopere winkels of kleding zelf werd gemaakt en gerepareerd. We gingen jarenlang niet op vakantie, kregen geen hele grote cadeaus. Wij kregen als kind ook wel kleding cadeau. Wij groeiden op in gezinnen waar een kapotte auto een serieus probleem was, of er zelfs een tijdlang geen auto was. Nogmaals, geen echte armoede. Er stond altijd eten op tafel. Maar er moest wel zuinig geleefd worden. Misschien is het juist wel daarom dat mijn ouders nu af en toe een schenking doen. Zodat wij het beter kunnen hebben. En dat hebben we inderdaad ook. Als ik dan vervolgens lees dat mensen het zuur vinden dat een ander ,zomaar, iets krijgt dan vind ik dat echt vreemd en zelfs een beetje naar. Je weet niks over die ander, behalve dat die persoon een gift krijgt. Dat wil niet zeggen dat die persoon met een zilveren lepel in de mond is geboren en niet weet wat het inhoudt om te werken voor z'n geld. Ik woon in een duurder en groter huis dan de meeste van mijn collega juffen. Terwijl mijn man ook "maar" een docent is op de middelbare school. Ja, dat komt voor een deel door de giften. Maar ook omdat mijn man in de zomervakantie extra werk doet waarmee hij geld verdient. En omdat ik een website onderhoud waar ik wat reclame inkomsten van heb, maar ook het nodige werk in steek! We leven redelijk zuinig en sparen flink. We lossen af om onze hypotheek om nog meer te kunnen sparen en aflossen. Ja, wij krijgen af en toe een gift en daar ben ik heel dankbaar voor. Maar het is ook een groot deel eigen verdienste! Ik hoop dat wij later hetzelfde kunnen doen voor onze kinderen. Dat ze aan de ene kant meekrijgen dat het belangrijk is om leuk werk te doen èn op eigen benen te kunnen staan. Dat goed sparen zorgt dat je op belangrijke momenten in je leven vooruit kunt. Maar dat we ze ook af en toe wat extra's kunnen toestoppen. Echt belachelijk dat een ander daarom scheef zou moeten kijken of zuur zou moeten reageren. Om over zure reacties over erfenissen nog maar te zwijgen. Een vriendin van mij heeft op haar zestiende een prachtig huis geërfd. Als begin twintiger kreeg ze vanwege dat mooie huis van haar wel eens te horen dat alles haat zo makkelijk kwam aanwaaien en ze nooit ergens serieus haar best voor heeft hoeven doen. Geloof mij maar, dat ze liever in een studentenflatje had gewoon maar wel haar vader nog in haar leven had gehad! Ik denk dat haar traject naar volwassenheid en zelfstandigheid een stuk zwaarder is geweest dan voor menig jongvolwassene die weliswaar een studieschuld heeft, maar wel beide ouders nog in hun leven hebben.
Zou het niet vd daken schreeuwen. Maar als het ter sprakrn komt gewoon iets zeggen van mn (schoon-)ouders zijn wat bijgesprongen. Dan laat je het gewoon in het midden of het gekregen of geleend geld is als je dat niet wil vertellen. Maar wat zou er slecht aan zijn geld te krijgen van familie zodat je je huis kan kopen?
Wij wonen in een buurt waar er zeker naar gekeken wordt door buren. Een van de eerste vragen is dan ook "wat voor werk doe je dan"? Sinds kort woont er een alleenstaande jongen van eind twintig tegenover ons, de buurvrouw wist te vertellen dat dat kon omdat zijn ouder garant staan. Het interesseert mij niet!! Wij hebben ons huis gekocht met een lening van mijn schoonvader. Zo geregeld dat een ieder er ook qua belasting profijt van had. Nu wordt deze lening omgezet in een schenking. Het is echt een behoorlijk bedrag. Ik ben natuurlijk blij maar echt goed voelt het ook niet. Ik ben opgevoed met de gedachte "wat je krijgt moet je ook terug geven" ongeveer van dezelfde waarde dan. Nou dit kan ik never nooit niet terug geven. ik ben het niet gewend, over dit soort bedragen konden we alleen dromen. Dus nee, ik hang deze bedragen niet aan de grote klok. In ieder geval niet voor zo maar mensen, een goede vriendin weet het wel.