Mijn zoontje van 20mnd is over het algemeen een vrolijk,lief ventje maar hij is nu echt in de nee-periode beland.Hij wil vaak zijn zin hebben en als dat niet gebeurd kan dat wel eens uitlopen in een driftbui waarbij ik em negeer maar kan wel een tijdje aanhouden.Ik zit dus met een gillend kind in de wagen (hij loopt nog niet los). Jeetje wat een comentaar ik soms krijg van andere mensen,niet normaal waar bemoeien ze zich mee.Soms beginnen ze tegen mijn zoon: Ach gaat het niet zo lekker ventje,wat is dat met jou en ga zo maar door,het word er alleen maar erger van. Gisteren was het toppunt,ik liep door de stad,zoontje was driftig aan het doen,huilen omdat ie de wagen uit wilde komt er een jonge gast voorbij lopen met een stel vrienden.Zit ie gewoon kijhard naar m'n zoontje SSSSSSSTTTTTTTT!!!!! SSSSSSSSSTTTTTTT!!! Dus ik zeg,doe even normaal zeg!Paar minuten later zit ie op een bankje en ik kom met zoontje aanlopen gaat ie weer zo raar doen.Dus ik loop op em af parkeer gillend zoontje voor zijn neus en zeg: Kijk dit is een klein jongetje van 20mnd die nog heel veel moet leren,ook dat ie niet altijd zijn zin krijgt,jij hebt dit vroeger ook wel eens gedaan!!!! En liep boos door,het enige wat ie met z'n stomme hoofd nog zachtjes zei....ja maar ik was geen huilbaby! Anyway zoooooooo irritant,laat mij en m'n zoontje gewoon met rust dan is het zo over. Hebben jullie dat nu ook of wonen hier nu zulke bemoeizuchtige mensen?!
nee, heel irritant. Mijn moppie is 98% van de tijd hartstikke lief als we buiten zijn, maar ook zij heeft wel eens een driftbui en dan kom ik ook altijd van die omaatjes tegen die het allemaal beter weten.
Wij gingen naar de AH en Luc mocht zn boomstronk niet meenemen :') Janken man, als een malle, hele 10 minuten lang, heb hem uitgelegd waarom het niet mocht, handje gepakt en gwoon door de AH gelopen, mensen keken wel, maar dat boeit me echt geen ene rotmoer.
Ja, hier ook veel last van Mijn zoontje is heeeeeeel ongeduldig Telkens als we bijvoorbeeld aan de kassa staan en ik wil bijv speelgoed afrekenen wat ik voor hem wil kopen zeurt hij de oren van je hoofd af " Giorgio NU hebben, NU spelen" en gaat dan krijsen en word echt boos. Ik zeg dan 100x dat we er thuis mee spelen en niet nu. Hij probeert het dan uit m'n hand te trekken en te schreeuwen en huilen en ik blijf volhouden dat we er thuis mee spelen en niet nu, en dat als hij niet ophoud ik het terug leg in de winkel en hij niks krijgt Gaan me er ff mensen mee bemoeien " ach, geef dat manneke dat nu toch" " plaag dat kind niet zo, zie je niet dat hij verdrietig word?" waardoor mijn zoontje dus nóg erger gaat reageren terwijl hij net had begrepen dat ik het echt loeiserieus meen en het geen spelletje is. Zo voelt het voor mij alsof ik totaal voor Jan lul hem iets probeer te leren omdat andere mensen het dan als het ware verpesten
Snappen die mensen nou echt niet dat dat bij opvoeden hoort.Tijd terug ook toen we broodje aten bij La Place en meneer geen zin meer had,ging een vrouw zich ermee bemoeien want hij mocht van mij niet uit de kinderwagen.Jee als je ze in het openbaar niet corrigeert of alles toestaad zodat ze niet huilen kun je er straks toch nergens mee heen,ja van die ettertjes die altijd hun zin moeten hebben en dan kunnen ze roepen dat je rotkinderen hebt! @Devilschase,kijkende mensen maakt me niet uit maar zich er echt mee bemoeien die kan ik wel wat!
VRESELIJK!! Ondanks dat ik geen kinderen heb, heb ik het laatst meegemaakt met mijn schoonzus en haar dochter in de winkelstraat. Nichtje was even heel opstandig.... Blijft er een vrouw stil staan en kijken en zegt tegen mij alsof ik ook een toeschouwer ben: "Wat kan dat meisje mooi zingen he". Ik zeg vervolgens, loop maar door hoor! Blijft ze gewoon kijken en quasi grappige opmerkingen maken.
idd echt vervelend en dan zijn er hier nog van die mensen die dan tegen mijn zoontje zeggen van" wat heb jij een stoute mama he, je mag niet dit of dat" Maar als mijn kinderen volgend jaar de etterbak uithangen dan zal het zijn van "zeg kun jij je kinderen geen manieren leren'
Verschrikkelijk zulke mensen!! Ik heb het ook wel eens mee gemaakt, wordt daar echt heel kwaad om!! Maar weet je bij dat soort mensen die zich er zo mee bemoeien kun je het toch nooit goed doen en zullen altijd commentaar geven. Als je ze hun zin geeft zijn het verwende kinderen en als je ze negeerd zijn het zielige kinderen!! Bah bah bah!!
Oh al een aantal keren meegemaakt. Madam moest in het winkel karretje zitten want ik ging grote boodschappen doen. Nou je had der moeten horen..... Staat er ook weer zo'n muts met 2 oudere kinderen opmerkingen te maken. Heb der aangekeken en gevraagd of ze zich niet met mijn kind wilde bemoeien. Oh en na het zwemmen in de kleedkamer. Jas had al 2 koekjes op dus ik vond het genoeg, een uur later gaan we aan de boterham. Madam schreeuwen omdat ze niets meer kreeg behalve drinken. Geeft een vrouwtje waarmee ik zwem haar gewoon een koekje want ze vond het zo zielig. Heb haar ook even flink op der donder gegeven want dat koekje kon ik niet meer afpakken natuurlijk. Ah en onder de douche van het zwembad. Madam wilde niet naar huis en stond te brullen. Komt er iemand van het personeel om het hoekje " goh heb je er geen zin in meisje, ben je zo aan het huilen" Heb der stom aan staan kijken en gezegd dat ik helemaal niemand hoorde huilen.... Vrouwtje van het zwemclubje stikte er in hahaha.
Onze dochter heeft zelden echt driftbuien, maar kan wel op haar eigen manier boos zijn. Ze gaat dan meestal ter plekke op de grond liggen en zegt hooguit 'wil ik niet' of 'doe ik niet'. Ik zeg dan dat ze altijd wel even aan de kant moet liggen, omdat anders andere mensen over haar kunnen struikelen. En dan loop ik door. Meestal kijken mensen ons dan wel wat vreemd aan.. Als ze echt aan het huilen/krijsen is, dan heb je altijd mensen die aan haar vragen 'heb je er geen zin in meisje?'. Maar meestal staat mijn gezicht dan op onweer en lopen mensen dan gewoon door.. Overigens kan ik het beter hebben van jongeren, dan van ouderen/volwassenen. Ik bedoel, wat weet een jong gastje nou van kinderen? Mensen die er zelf een aantal hebben groot gebracht, die zouden beter moeten weten..
Herkenbaar Toen zoonlief 2 jaar was mocht hij een eigen winkelwagentje maar dan moest hij wel bij mij in de buurt blijven. Maar meneer ging er gelijk van door en pakte van alles in zn wagentje. Na 2 waarschuwingen moest hij bij mij in het wagentje zitten. Daar ging heel wat gehuil en geschreeuw aan vooraf voor dat hij er eindelijk inzat. Komt er een oudere dame naar ons toe lopen en geeft hem een plaatje worst omdat hij zo moest huilen.
Weet je wat ik ook zo vervelend vind. Als je kleine net is geboren en in de kinderwagen ligt en van die oude dametjes duiken met hun hoofd in die wagen van wat een schattig babytje. Ik kan daar zo kwaad om worden.
Herkenbaar! Mijn dochter (20 maanden) wil ook niet meer in de winkelwagen zitten. Ze gaat dan gillen en staan. Net zolang tot ze er bijna uitvalt want ja, dan helpt mama wel. Ik wil haar niet laten vallen natuurlijk. Maar wanneer ik haar dan toch in de kar terug zet gaat ze gillen! Afgelopen week ook, dan lopen mensen langs met opgetrokken wenkbrauwen. O... vind jij dat niet leuk liefje?? Kind zegt dan: Nee! Zegt die vrouw tegen mij: zie je wel, je moet gewoon tegen haar praten en uitleggen dat ze moet zitten. Nou ja!
Ik ben blij om te lezen dat er een heleboel mama's zijn die hun kind gewoon opvoeden! Als ik bij ons op school zie wat voor verwende kleuters we soms binnen krijgen, die niks zelf kunnen en altijd hun zin moeten hebben, dan ga ik er soms aan twijfelen. Kinderen horen nu eenmaal te leren dat sommige dingen gewoon niet mogen of kunnen. En dat is voor de kinderen soms heel verdrietig, dus huilen ze. En ze gaan proberen grenzen op te zoeken, dus krijsen ze. Als je een dreumes of peuter hebt die zich nooit huilend op de grond laat vallen, vraag ik me om heel eerlijk te zijn af of je niet ergens een klein foutje maakt. (Hoewel ze vast wel bestaan hoor, kinderen die uit zichzelf al makkelijk het woord 'nee' accepteren. Maar ik ben bang dat ik 'nooit huilen' toch eerder koppel aan 'altijd hun zin krijgen'.) En ja, dat is vast irritant als je ergens lekke aan het winkelen bent en er loopt zo'n kind met een monsterbui rond. Maar dat je vervolgens de opvoeding van de ouders gaat ondermijnen met opmerking als "Wat heb jij een stomme mama." of een stuk worst geven. Zucht, sommige mensen snappen het echt niet. Als mensen gewoon tegen mijn zoon praten, vind ik het dan weer niet zo'n probleem. Ik kan me voorstellen dat dat lastig als als een huilbui er erger van wordt, maar mijn zoon raakt er vaak juist door afgeleid. Terwijl mama dan de kwaaie peer is en even niet tot hem doordringt, kan hij aandachtig luisteren naar een vreemde die iets tegen hem zegt. En dat is dan vaak net genoeg voor mij om hem toch in zijn wandelwagen of fietsstoel te krijgen.
mijn peuter laat zich nooit blerend op de grond vallen. Maar ze kan wel gillen en schreeuwen... Ik krijg meestal juist positieve dingen... zoals: hou vol meid! of "pfoe opvoeding is niet makkelijk" of "als ik dat zo zie ben ik blij dat ik niet meer in die fase zit" ofzo... Laatst wel een vrouw die echt op een halve meter afstand van mijn meisje met dr hoofd ging hangen (ik stond er nog half voor) en dr indringend aankeek... toen vroeg ik of ik even opzij moest gaan of dat ze het zo ook zag... toen ging ze gauw weg... Laatst wel met mijn zoontje van een jaar... man man wat kan die krijzen... hij wou niet in de kinderwagen maar het moest, we gingen met de tram... Zegt iemand "hij huilt hoor!" toen keek ik diegene aan en zei "o bedankt!, had ik nog niet gehoord!" haha moet meestal lachen om reakties van mensen. Maar ik moet zeggen dat ik mazzel heb. Ja mijn meisje kan bleren dat ze niet in de kinderwagen wil. Maar ze is bijna 3 dus dan vind ik ook dat ze de leeftijd heeft om te kunnen lopen mits ze bij me blijft. Ze weet dat als ze wegloopt ze in de kinderwagen moet.
Bij de Lidl. Mijn dochter is al bijna 9 en die zit graag in het winkelwagentje om mijn tas te bewaken hahaha. Ging ik betalen en zij was uit de winkelwagen en wilde er weer inklimmen terwijl ik bezig was met inlaaien en afrekenen. Mamaaaaa mag ik erin? nee Maar mamamaaaaaaa ik wil erin!!! NEE! Zeggen 2 van die oude mensen: oh dat is een strenge moeder! Ik dacht dat ze het leuk bedoelden maar aan hun gezicht te lezen meende ze dit heeel serieus. Toen zei de kassajuf: ach soms moeten we even strenge moeders zijn! Dat vond ik dan wel weer leuk
Dat lijkt me fijner dan dat gebemoei! Had het vroeger veel toen D. klein was. Omdat ik nog zo jong was vonden mensen geloof ik dat ze zich overal mee kmochten bemoeien.. Ik heb het eigenlijk altijd genegeerd en zo af en toe flink van me af gebeten maar ik vond het wel heel erg vervelend. Ben benieuwd hoe dat straks met R gaat, die zet het nu al op een krijsen als hij niet krijgt wat hij wil
Niet in het openbaar, maar hier thuis. Junior doet iets dat niet mag, rent daarna snel naar oma. Ik loop naar hem toe en vraag of hij me aan kan kijken en zeg dat wat hij deed niet lief is en dat het niet mag. Klaar zul je denken? Hoor ik mijn schoonvader tegen zoontje zeggen: Mama is dom he, zeg maar dat mama de boom in kan, jij hoeft niet te luisteren hoor naar mama. Dat plus een paar andere pokkeopmerkingen richting mij zorgde ervoor dat ik ze deur heb uitgekeken. En daar zijn ze vast boos over, want we hebben al twee weken niks van ze gehoord... jammer dan.
Wow, dat is wel heel erg Ik zou hier wel een goed gesprek over gaan hebben met ze, want dat moet echt niet kunnen, zo negatief over jou praten tegen je kind.
Nee hoor ze bestaan echt wel. Hier een dochter die ooit 1x een driftbui heeft gehad op straat en verder nooit. En dat is niet omdat ik niet streng ben en haar haar zin geef. Overigens maakt broerlief het gemiddelde qua aantal driftbuien wel goed hoor, want hij heeft wat meer last van zullen we maar zeggen . Driftkikker 1ste klas. Dus het gemiddelde halen we wel in huize Yolanthe. Qua commentaar valt het hier reuze mee, maar ik let er ook niet heel erg op. Kan me weinig schelen nml opvoeden vind ik op dat moment belangrijker. Ik wil geen gillende en krijsende ettertjes. Ooit 1x mee gemaakt in een gezin dat kind een koekje stal, zijn moeder schopte en sloeg en gewoon door ging (en mocht gaan want het enige dat ze deed was het proberen te negeren).