Hee meiden.. ik heb ff een kwestie.. ik heb een vriendin die de laatste tijd niet echt lekker ligt in de vrienden groep. Soms lijkt het wel wat jaloezie, ze kan voor mij niet echt blij zijn met mijn zwangerschap , maar voor een ander kan ze ook niet blij reageren als iemand iets heeft bereikt met het werk of iets. Me vriend zegt dat ik haar moet laten vallen en lekker moet gaan genieten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.. daarbij spelen mijn hormonen ook vast wel een rol hierin doordat ik het mezelf te veel aantrek, voorheen deed ik dat namelijk niet. En ze is al heel lang een vriendin van me, maar ook mijn grens is bereikt. De afgelopen tijd zijn er wat dingen voorgevallen met haar. Wanneer ik een keer af heb gebeld om mee te gaan eten omdat ik me niet goed voelde kreeg ik te horen dat ik mezelf niet aan moest stellen, dat ik maar zwanger was en niet ziek.. zo zijn er wel meer van die kleine dingen voorgevallen. Daarbij vind ze dat ik meer rekening moet houden met een ander.. Maar het laatste was voor mij echt de druppel.. Ze heeft afgelopen week namelijk gezegd tegen mij dat ze zich zorgen maakt omdat ze twijfelt of ik het ouderschap straks allemaal wel aan kan.. en of ik wel aan mezelf denk( beetje tegenstrijdig met wat ze eerder aangaf?) maar ik zal vast wel een goede moeder worden.. maar dit kwam er zooo negatief uit waardoor ik echt zoiiets had van WTF?!..Wanneer ik vraag waar ze dit op baseert, dan kan ze dat niet benoemen.. Wanneer ik het over echos heb, babykamer of me nieuwe tuin, krijg ik weinig reactie van haar als ze erbij is.. ze praat er gewoon overheen. Ze toont ook helemaal geen interesse in mijn zwangerschap en geeft ook aan dat ze erg moet wennen dat ik de eerste vriendin ben uit de groep die een kleine krijgt. Naar andere kan ze ook niet enthousiast reageren wanneer iemand bv een vast contract heeft gehad, of gaat samen wonen etc. Iedereen om haar heen heeft alles beetje op orde, samenwonen, vriend, leuke baan, studie afgerond etc. Zij zelf weet niet wat ze wil in de toekomst en met het werk.. daarbij heeft ze zelf maar 10% kans op kinderen wat dus ook kan mee spelen. Praten helpt niet want ze zegt dan wel sorry, maar week erop gaat het gewoon weer door met opmerkingen en dingen doen.. Pff wat moet ik hiermee? Ik wilde dit toch ff aan jullie kwijt en misschien heeft iemand wel het soort gelijke meegemaakt tijdens de zwangerschap met een vriendin?
Wat ik er eigenlijk uit opmaak is heel veel jaloezie en misschien wel verdriet omdat ze zelf maar 10% kans heeft op een zwangerschap. Valt niet mee om dan blij te zijn voor een ander... Aan de andere kant als je zo met mensen omgaat zoals zij dat doet dan gaan er mensen in je leven wegvallen. Het heeft geen zin om tegen andere aan te schoppen als je zelf verdriet hebt. Probeer het bij haar te laten en betrek het niet op jezelf. Probeer je als vriendin in haar te verplaatsten maar ik snap dat als het kwetsend wordt dat je je eigen grenzen trekt. Geniet van je zwangerschap!
Probeer een beetje afstand te houden en verwacht niet te veel van haar, is mijn advies. Dan word je minder snel gekwetst en kun je het makkelijker hebben. Ik denk ook dat ze jaloers is. Ik zou lekker een vriendin opzoeken die wél enthousiast is over jouw zwangerschap en interesse toont.
Dankjulliewel! Vorig jaar toen ik nog niet zwanger was heeft ze ook geprobeerd onrust te stoken tussen mij en mijn vriend. ( Wat gelukkig niet gelukt is!) En ik verplaats me ook echt wel in haar.. en ik snap dat het moeilijk is als een vriendin van je zwanger is en je zelf waarschijnlijk nooit kinderen zal krijgen. Maar dan vind ik niet dat je opmerkingen kan maken van "Je bent zwanger, niet ziek " en "Stel je niet aan" en " Heel de tijd rekening houden wat irritant"etc als ik 1x laat weten dat ik liever zelf rij omdat ik die dag niet lekker was zodat ik bij het uiteten kan gaan wanneer ik wil als ik me weer niet lekker voel. Maar denk dat afstand nemen ff de beste oplossing is idd.. maar bij mij doet ze dit tijdens met zwangerschap.. bij de andere doet ze dit ook wanneer ze iets hebben bereikt in hun leven..
Ai, dit zijn lastige situaties. En inderdaad, wat hierboven al gezegd is, jouw vriendin is hard bezig om haar vriendinnen te verliezen op deze manier. Er klinkt veel jaloezie doorheen. Het is ook nogal wat om (vermoed ik) ook graag gesetteld te willen zijn, een leuke vaste baan te hebben en (makkelijk?) zwanger te kunnen worden, maar dat alles niet te hebben. Ik denk dat zij zich daarin heel erg eenzaam voelt, maar dat op een verkeerde manier toont. Ik denk dat zij geen prater is, misschien een echt binnenvetter. Ik zou als ik jou was toch nog eens met haar in gesprek gaan, maar inzetten op volledig begrip tonen voor haar situatie en erkennen dat je je kunt voorstellen dat het moeilijk voor haar moet zijn (heb je waarschijnlijk al gedaan, maar ik zou er nadruk op leggen). En van daaruit een brug maken naar hoe haar gemis van dat alles zich vertaalt in het gedrag dat je ziet. Dat dat een wig drijft etc. Ik ben hartstikke aan het invullen voor jouw vriendin hoor, maar dit is het beeld dat ik kreeg van jouw verhaal dus daar heb ik mijn adviesje op gebaseerd Veel succes en geniet van je zwangerschap!
Bedankt voor de tip! Maar ik zelf en andere hebben al met haar een gesprek gehad erover en en begrip getoond en daarin zegt ze zelf dat ze er echt wel komt en juist een hekel heeft aan de kinderen en geen kinderwens heeft. ( kan ook zijn om zichzelf te beschermen dat ze dit zegt) Vervolgens gaat ze dan ook aangeven dat wij haar verkeerd begrijpen en wij het verkeerd zien maar ze zegt van zichzelf dat ze nou eenmaal hoogbegaafd is.. en wij onder haar niveau zitten waardoor wij haar niet zouden begrijpen. Dat ze hoogbegaafd is, is ze nooit op getest maar ze denkt dat ze dat is. Een prater is ze opzich wel, want ze is iemand die snel praat over haar gevoel maar ze is ook iemand die te veel praat zonder eerst even na te denken wat ze zegt. Mja alles wat je zegt wanneer je met haar in gesprek gaat wordt afgekapt dat het zo niet is.
Echte vrienden herken je niet aan medelijden, maar aan oprechte vreugde om jouw geluk. Deze uitspraak is voor mij in het verleden zo waar gebleken.
Lastig inderdaad... losstaand van je zwangerschap (want ook voor andere dingen kan ze niet echt blij zijn) ware vriendschap hoort niet gebaseerd te zijn op afgunst of kattige opmerkingen... jij wordt vast een fantastische moeder en een "vriendin" is wel de laatste die jou daaraan zou moeten laten twijfelen. Sterker nog ik denk dat je op dit vlak nu tijdens de zwangerschap juist alle positieve energie en aanmoedigingen kan gebruiken... als op een rustige manier confronteren/het gesprek hierover aangaan niet werkt, en je vooral een slecht gevoel hebt over deze vriendschap, zou ik er denk ik een einde aan maken.. straks is je baby er eenmaal en wie weet hoe (negatief) ze daar dan op gaat reageren of geen interesse erin toont..? Sterkte!!
Ik zou het een laatste kans geven met een gesprek. En wel wat doen de dingen met jou. Hoe ervaar jij wat ze doet. Niet verwijtend maar aangeven wat het met jou doet. En waarschijnlijk komt zij dan ook met dingen die het met haar doen. Ik heb destijds een probleem zo kunnen oplossen en uitspreken. Invullen voor een ander is zo makkelijk, maar dat hoeft helemaal niet.
Sorry hoor, ik vind dit echt niet kunnen. Het is treurig te noemen dat je uit angst, jaloezie of verdriet om je heen gaat slaan. Hoewel het begrijpelijk is betekent dit niet dat je alles dan maar mag doen met de mensen om je heen. Als praten geen zin meer heeft en dan niks aan de situatie verandert dan vraag ik me af, wil ze geen aandacht? Op dit moment wil je vooral genieten, van het leven dat in je groeit. Vanzelfsprekend wil je dit delen met de mensen om je heen. Dat het bij sommige mensen niet kan is vervelend. Toch vind ik dat je grenzen mag stellen hoe mensen met je om mogen gaan. Dat betekent dat je dit niet hoef te accepteren. Als ik jou was zou ik jezelf beschermen. Omdat zij een probleem heeft en hier niet aan wil werken, wil niet zeggen dat jouw probleem moet worden. Soms kun je anderen niet helpen en moet je aan jezelf denken. Heel veel sterkte en geniet vooral van je kindje.
Moeilijk hoor. Ik kan mij voorstellen dat het voor haar moeilijk is blij voor je te zijn gezien haar eigen situatie, al vind ik dat je als echte vrienden blij voor elkaar zou moeten kunnen zijn ondanks je eigen problemen. Maar goed ik zou haar ongemakkelijke houding rondom jou zwangerschap dus niet proberen aan te trekken. Wat ik echter niet vind kunnen zijn haar negatieve opmerkingen enz. Ze heeftniet het recht je naar beneden te praten vanwege haar problemen. Ik zou dit toch eens aankaarten als ik jou was. Zwanger zijn is heel mooi en wonderlijk, maar ook niet altijd makkelijk. Er veranderd erg veel op lichamelijk, geestelijk en sociaal gebied en je kunt je soms wel degelijk goed ziek voelen. Zelf zou ik geen behoefte hebben aan extra negativiteit van een vriendin die zich zo gedraagt. Het klinkt alsof je al eerder met haar gedrag te maken hebt gehad en hier tot nu toe begrip voor hebt gehad/ haar bent blijven steunen. Bepaal voor jezelf waar de grens ligt, zeker nu. Succes met de hele situatie!
Echt waar joh? Dan lijkt het mij eerder een gevalletje persoonlijkheidsproblemen.. Als dat het geval is zul je niet veel kunnen beginnen, dan is afstand nemen de enige manier van communiceren naar haar dat haar gedrag niet acceptabel is. Maar de kans is dan wel groot dat ze dat buiten zichzelf legt en jou verwijten maakt in plaats van naar de reden te kijken waarom je afstand neemt... Maar bescherm vooral jezelf en inderdaad, zoek het bij vriendinnen die je positieve energie geven, niet die energie wegzuigen!
Wel kort door de bocht... maar ok. Wat ik zou doen: bekijk voor jezelf waarom jullue vruendinnen zijn geworden destijds. Wat je prettig vond aan de vriendschap. Bekijk of dat er nog is of inzit... en kijk aan de andere kant ook wat het je 'kost'..
Hier ook zo'n vriendin alleen waren we gwn met zijn tweeën en ik heb het verteld met 5 wk dat ik zwanger was en met 11 weken had ik haar verder nog niet gezien en heb 1e zwangerschap 9 maanden gespuugd en HG gehad en nu met 8 wk kwam ik weer in het ziekenhuis maar zij was erg druk in huis dus vandaar niet even geweest Dat was voor mij de druppel...ja ik had gezegd dat ik nog langs zou komen de week dat ik het bekend maakte maar dit had ik niet gedaan ivm moe en misselijkheid en dus kwam zij ook maar niet.. Heb de vriendschap nu verbroken..wT niet meer werkt werkt dan ook echt niet meer alleen meer irritatie & idd je praat komt sorry maar week later gaat het zo weer verder. Voor mij was het idd echt genoeg en de vriendschap netjes verbroken
Ze is waarschijnlijk inderdaad "jaloers" op jou omdat jij een kindje krijgt en zij niet en ze weet niet hoe ze daar mee om moet gaan. Persoonlijk denk ik dat de gemene opmerkingen en desinteresse een houding zijn om haar verdriet hierom te verbergen. Alleen dit vind ik niet echt passen bij een goede vriendschap want daar zou alles open en bespreekbaar moeten zijn Als je hier op t forum zegt dat je snel zwanger wordt oid, duiken er ook meteen jaloerse vrouwen op je die zich gekwetst voelen dus heel raar vind ik t zelf niet zo. Wel lastig voor jou TS wat je ermee aanmoet. Erover praten denk ik?
Zet voor jezelf op rijtje wat de vriendschap wel leuk maakt tussen jullie . Je vriendin heeft het er vast moeilijk mee , ze weet dat kleine invloed zou hebben op jullie vriendschap (spontaan ff weg, kan niet , voortaan kleine altijd mee, dan niet fit waardoor jij ook niet weg kan , activiteiten waarbij kleine erbij ook niet handig is) en misschien is het ook wel confronterend om te zien dat iemand anders van dichtbij wel kinderen krijgt . Kortom voor haar is het misschien helemaal niet positief dat je een kindje krijgt . Maar hey jouw leven en jouw toekomst , trek je eigen plan . Deel je zwangerschap en kwalen gewoon niet /minder met haar en bewaar dat voor andere vriendinnen die dit wel leuk vinden om te horen. Zo ontvang je ook geen negatief bericht. Zo doe ik het ook met vriendin die er meer moeite mee heeft. verschillende vrienden verschillende interesses Misselijk/ziek en niet uiteten , ik was niet super beroerd maar bestelde dan alleen een soepje als hoofdgerecht met wat brood. Had ik afleiding, gezelligheid en liet me niet kennen En als er niks meer te delen valt, tja soms groei je uit elkaar en loopt vriendschap helaas ten einde . Meestal bloeit er dan ondertussen wel nieuwe op.