Heb toch wel even getwijfeld of ik dit zou posten, maar doe het toch maar. Ik wil er niet een te lang verhaal van maken. Maar hoop dat het toch een beetje duidelijk wordt. Ik durf het nauwelijks hardop te zeggen, maar ik begin echt genoeg te krijgen van het zwanger zijn.... Het kost me zoooooveel energie. Ik wil mijn lijf van voor de zwangerschap weer terug. Naast de standaard kwaaltjes, misselijk t/m 20e week, veel maagzuur, moe enz enz ook veel klachten die ik bij mijn vorige zwangerschap niet heb gehad. Zoonlief is nu trouwens bijna 2,5. Het begon al heel erg snel, met 6-7 weken kreeg ik last van bekkenpijn waardoor ik me vanaf de 7 weken al volledig ziek had gemeld! Ik kon echt helemaal niks meer. Had zoveel pijn, wist niet waar ik het zoeken moest. Verschillende soorten therapie geprobeerd en uiteindelijk bij een bekken fysiotherapeut terecht gekomen. Ook bij haar had ik wel erg het gevoel dat ik me moest verantwoorden waarom ik zo weinig kon. Maar omdat ik met haar therapie/adviezen wel goed vooruit kwam probeerde ik dit toch maar langs me neer te leggen. Op een bepaald moment ging het zo goed dat ik na 4 uur activiteit (zitten, staan, lopen) een half uur moest liggen, maar omdat ik in het begin zo weinig kon was ik hier al erg tevreden mee. Ondertussen liep hele gedoe met UWV, wel/niet ziek zijn door zwangerschapsgerelateerde klachten. Ook de arbo arts vond dat ik zowiezo 4u moest werken. Toen ik net daar terecht kwam kon ik niks vol houden. Uiteindelijk ben ik met de 21 weken therapeutisch begonnen met werken voor 2uurtjes per dag. Gelukkig heeft mijn directe leidinggevende me wel al die tijd gesteund. Hij weet dat als het wel had gekund ik zeker was komen werken. Dat ik me niet aanstelde of slechter voordeed dan in werkelijkheid was. Daar was ik wel erg blij mee! Die 2uurtjes (stelt in mijn ogen weinig voor, maar was wel echt de max toen) heb ik poosje vol gehouden. Vond het ook fijn om weer ff op een andere manier bezig te zijn. Op het moment dat ik dit wou uitbreiden begon ik erg veel last te krijgen van harde buiken. Om een lang verhaal kort te maken ben ik nu tot aan het eind die 2 uurtjes blijven werken, heb niks meer uitgebreid. Ging niet. Ook vk vond dat ik rustiger aan moest doen. Heb me denk ik 2 weken iets beter gevoeld. Bekkenpijn wel aanwezig, maar acceptabel. En harde buiken redelijk onder controle als ik het maar echt rustig aan doe. Echter sinds een poosje voel ik me weer zooo beroerd. Mijn buik lijkt wel de hele dag door pijn te doen. Alsof ik continu een harde buik heb. Bekkenpijn weer volop aanwezig. Ook vaak een gevoel van menstruatiepijn. En soms bij een harde buik speelt dit nog erger op. Ik ben het gewoon echt moe aan het worden... in huis kan ik weinig. Mijn zoontje heeft het zo lang, zo goed vol gehouden. Maar ook bij hem merk ik langzaam aan een verandering. Mijn eigen geduld raakt hierdoor ook wat op. Maar dan voel ik me ook wel weer schuldig. Tja zeg een kind van 2,5 maar ens 10x dat hij voorzichtig moet zijn met mama, dat gaat gelukkig heel vaak goed, maar als het eens fout gaat, kan ik hem dat toch niet kwalijk nemen. Daarnaast zit ik erg met het feit dat ik me afvraag hoe deze bevalling zal gaan. Vorige x is een ks geworden waar ik nog steeds veel moeite mee heb. Aankomende week voor het eerst naar de gyn toe. Ik hoop gewoon heel erg dat mijn lijf nu eindelijk wel mee wil werken Pff... ik kan wel uren door gaan. maar zal het jullie besparen! Dit is al meer dan genoeg...
meissie, ik snap je hoor... was zo bij mijn tweede zwangerschap ook... houd je goed meissie, tijd zal nu wel vliegen! xxx
Jij had het ook bij je 2e? Bij mijn eerste zat ik echt van begin tot eind op een wolk te genieten. Ondanks de nodige kwaaltjes. Maar nu..ik geniet er helemaal niet van. Vind dat ook weer zo jammer omdat dit waarschijnlijk wel de laatste x zal zijn dat ik zwanger ben. De tijd gaat nu na de 30 weken gelukkig wel wat sneller...
Ik wilde je gewoon ff een knuffel geven. Met zo'n verhaal lijkt het me niet meer dan logisch dat je het gehad hebt en dat je niet goed kunt genieten. Ik hoop dat je de laatste weekjes een beetje rust kan krijgen en dat het gauw wat beter met je gaat!! Zet hem op met de laatste loodjes! *knuffel*
Ook vanaf hier gewoon even een knuffel.. Kan me er best wel wat bij voorstellen dat je zo'n last hebt van je lichaam dat je het zat begint te worden. Heel veel succes met deze laatste loodjes! xx
meid, ik kan je helemaal volgen, hier ook de tweede en een kleine van 13 mnd rondlopen. Al heb ik dan geen ernstige klachten dat ik me heel erg moet beperken, wek voor een gedeelte ivm harde buiken en bekken pijn, ook ik begin langzaamaan echt af te takelen. Sinds gister zat ik nog te denken, ik ga nu gewoon samen et lisa de slaapjes doen en plak een briefje op de deur niet storen..... (ivm eigen bedrijf) pfff het vooruitzicht lijkt nog zo lang, tegen de bevalling kan ik niet echt opkijken, maar dit is ieder zijn eerste ervaring uiteraard, sta er niet op te springen maar zou fijn vinden als het al gedaan was. sterkte
Hoi hoi, Vervelend dat je je zo voelt. Ik moet zeggen voel me soms ook wel zo. Deze zwangerschap is een stuk zwaarder dan de 1ste. Heb weer andere klachten, hierdoor kan ik veel minder. Ik merk ook dat mijn geduld sneller op is. En dat met een kleintje van 3 die rond loopt is dat wel eens jammer. Ik probeer wel te genieten al is het van de kleine dingetjes, zoals de kleine voelen, kleertjes kopen en hoe mijn zoontje kan reageren is echt geweldig. Heel veel sterkte de komende tijd en voor je het weet heb je de kleine in je handen en is alles weer vergeten Groetjesss Jetje
Hoi Meid, het geeft helemaal niks dat je je zo voelt. Ik voel me net zo. Mijn zoontje is net 2 geworden en ik ben nu 37 weken zwanger. Heb veel last van voorweeën nu en kan niet even gaan liggen wanneer ik wil, en dat kon bij de eerste zwangerschap wel. Als je zwangerschap niet van een leien dakje gaat is het logisch dat je je zo voelt. Van mij mag de kleine nu wel komen, maar dan zul je zien dat ik moet wachten tot 42 weken. Aan de andere kant probeer ik er nog wel een beetje van te genieten aangezien dit waarschijnlijk ook mijn laatste zwangerschap is. Ik hoop dat jij ondanks alles er ook nog een beetje van kan genieten want als het straks voorbij is, denk je er met weemoed aan terug
wat een lieve berichtjes allemaal! Bedankt daar voor! Doet goed om te lezen dat er meerdere meiden zijn die hier tegen aan lopen. Als mijn zoontje tussen de middag naar bed gaat, ga ik ook altijd even liggen. Dat scheelt wel al. En ik probeer idd toch van de kleine dingen te genieten. Juist omdat het waarschijnlijk de laatste x zal zijn. Alleen gaat dat op sommige momenten beter dan op de anderen.
idd niet leuk als jij je zo voelt, Maar kan me er wel iets van voorstellen. Ik zelf ben echt dood en dood moe, het voelt net of ik wel leef maar dan in een andere wereld (weet niet hoe ik het anders zeg) Het meeste energie kost me ook wel me zoontje van 5 jaar 4 keer per dag op en neer naar school brengen in dit weer. Ben zo blij dat die vanaf straks lekker kerst vakantie heeft,zodat ik ook lekker in me pyjama kan zitten ooh lijkt me heerlijk haha. Huishouden, heb ik ook al geen fut voor moet me echt dwingen ervoor, maar helaas het zal wel moeten geburen. Ach het komt allemaal goed toch hihi