Ik was die moeder die dat zei, want ik ken de andere kant namelijk ook van heel dichtbij en weet dat dat óók bestaat en óók heel pijnlijk is. Ik heb het inderdaad over 'n heel ander 'soort' moeders dus, dan waartoe jij behoort... Sorry als dat niet helder was... Ik heb het dan ook niet over van die slempers zoals ze hier nogal veel besproken worden, maar over vaders die echt wel anders willen, maar dwarsgezeten worden door 'n rancuneuze ex, die de kinderen bij de vader weghoudt of enkel en alleen maar dwarszitten over de nek van de kinderen om de vader te kwetsen. Een heel andere reden dus dan 'de kinderen/het kind beschermen', wat jij doet... Maar als ik hoor 'zulke mannen mogen doodvallen', dan steekt dat mij ook... Mijn man ziet namelijk zijn kinderen niet meer, dankzij zo'n loeder van 'n moeder (die echter beweert dat hij dus zo'n lul is, nou, als hij werkelijk zo'n zak van 'n vader was, had ik 'm al lang en breed keihard de straat op gesmeten!! Zeker gezien mijn eigen geschiedenis!!), die zo heeft lopen zieken en stoken en sarren en treiteren tot het geen houdbare situatie meer was.. De kinderen komen niet meer en hij heeft ervoor gekozen, omwille van de rust van de kinderen, die zichtbaar leden onder de toestanden, in die afgrijselijke situatie te berusten en niet meer er op uit te doen dan regelmatig kaartjes sturen en te hopen dat ze die zullen krijgen. Hij is dus ook zo'n lul die niet meer vecht voor z'n kinderen, het erbij heeft laten zitten en die dus dood mag vallen en sorry, dan denk ik dus ook 'maar ook dáár kunnen kwetsuren zitten'... Dus ik begrijp je heel goed, dat het steekt en dat is ook zeker mijn bedoeling niet geweest...... Er bestaan zowel vlerken van vaders, alsook loeders van moeders.
dat is zeker ook heftig als vader zijnde ik heb ook lang in dubio gezeten zal ik t wel of niet doen wel of niet dat heeft zolang door me hoofd gespookt ik voelde me schuldig omdat hij de zieligerd uithong noem maar op! maar ik weet dat ik de goede keuze in het voordeel van me dochter gemaakt heb! en ik heb die keuze echt niet gemaakt om hem een hak te zetten want zoveel boeit ie mij niet meer en ja als ik dan lees dat n moeder haar kinderen een goede vader die wel het beste met zn kinderen voor heeft onthoudt terwijl ze die toch echt wel nodig hebben steekt mij dat ook hoor...
ik denk dat voor de meeste alleenstaande moeders hier op het forum het allemaal graag anders hadden gezien, huisje boompje beestje. Ik denk ook dat er meerdere vrouwen heel veel erkening vinden in jullie(onze) verhalen, Althans ik wel, ik vind het nog elke dag moeilijk en het doet mij nog elke dag veel verdriet dat me kids hun beide vaders niet zien, me dochter vanwege haar zeer geweldadige en gevaarlijke papa en me zoon heeft een vader die vanaf het moment hij in me buik groeide helaas nooit niks om hem gegeven heeft..... Maar gelukkig weten en voelen mijn kids dat hun mama zielsveel van ze houd en die liefde volle knuffels die ik elke dag van ze krijg maakt het vedriet wat verdraagzamer maar zeker niet minder.... Ik denk dat je het verdriet omtrent wat je graag je kindje wilde schenken hun papa altijd wel bij je zal blijven dragen en de daarbij behorende twijfels, uit eindelijk wil (bijna) elke moeder het beste voor zijn of haar kindje
Dit bedoel ik Idd! Als een moeder haar kinderen weg houdt van de vader ivm Geweld e.d. kan ik me daar echt helemaal in vinden! dan zou mijn zoon ook niet naar zijn vader gaan als die er naar om zou zien... Maar als moeders hun kinderen bij de vaders weg houden ivm wraak dan kan ik me daar boos om maken. Dat is niet eerlijk t.o. de kinderen.