Hallo allemaal. Ik ben zwanger maar toch is mijn verhaal een beetje vreemd wat me ook onzeker maakt. 15 november had ik mijn NOD. Twee dagen er voor getest, was licht positief. De dag erna begon in te bloeden dus ik dacht dat mijn menstruatie op gang was gekomen. Nu komt het gekke. Ik bleef Bloeden. Niet ernstig maar toch. Ik dacht dat mijn lijf van slag was door de stress van de laatste tijd. Dus dokter gebeld. Ik bloedde inmiddels al twaalf dagen. Ik kon terecht en omdat ik toch licht positief getest had moest ik op de praktijk ook een test doen. Deze was negatief. Ik mocht een hormoon innemen om de menstruatie te stoppen maar dit wilde ik niet. Ik bleef liever langer bloeden en dat mijn lichaam het zelf allemaal zou doen dan dat ik hormonen moest gaan slikken. Een paar dagen stopte het bloeden. Tot afgelopen maandag. Weer bloed. Niet heftig maar toch. Ik kreeg een ingeving dat ik toch maar eens moest gaan testen om zeker te zijn dat er echt niets was. En je raad het al, test is hartstikke positief. Volgende dag weer naar de huisarts. Ook daar positief getest. Ik moest contact opnemen met de vk, gelijk gedaan. Volgende dag kon ik meteen komen om een vroege echo te maken om er zeker van ze zijn of er wel wat zit. En inderdaad. Er was een vruchtzak te zien. Dit zegt natuurlijk nog helemaal niks en de verloskundige is heel positief. Ik niet. Ik ben nog steeds bang dat er iets niet goed is. Vandaag heb ik weer licht roze bloed bij het afvegen en dat maakt me onzeker. Ik kan ook niet echt zeggen dat ik kwaaltjes heb. Wel droom ik heel helder en veel en ben ik ondanks de goede nachtrust toch echt wel moe overdag. Net als nu. We krijgen zo nog visite maar zou toch echt liever naar bed gaan. Is er rede tot paniek? Of maak ik mezelf juist bang? Ik kan ergens niet wachten tot a.s dinsdag. Als de vruchtzak dan verdubbelt is betekend dat dat alles goed is. Maar ik ben zo vreselijk bang dat dit niet het geval gaat zijn :/ Sorry, moest even mijn ei kwijt.
Jeetje wat een verhaal meid! Ik heb meerdere verhalen voorbij zien komen waar het ondanks bloedverlies toch goed ging... Dus ik hoop voor je dat dat bij jou ook zo is! Succes, probeer afleiding te zoeken (makkelijk gezegd) en ik duim voor je dinsdag!
Een vriendin mij had ook veel bloedverlies op het begin. Na 3 miskramen kon ook zij niet geloven dat het goed zou gaan verlopen. Maar inmiddels is ze 36 weken en alles gaat goed, het kan dus wel!
Deze zwangerschap ook een fikse bloeding gehad, ruim een week lang met helderrood en stolsels en al. Toch gaat het goed. En soms is er helemaal geen bloed en gaat het mis... Er is helaas geen pijl op te trekken de eerste weken. De hoeveelheid bloed in je lichaam neemt tijdens een zwangerschap toe, en ook is de baarmoedermond extra doorbloed. Hierdoor kunnen wat vaatjes op spanning komen te staan en bloed je sneller. Ook al is het bij jou wel in een extremere mate. Er zou iets anders aan de hand kunnen zijn. Misschien is er iets met de stolling van je bloed? Al zou ik denken dat, als dat vermoed wordt, je wel onderzocht zou worden daarop. Het feit dat er een vruchtzak te zien was is in ieder geval al een goed teken. En niets is reden tot paniek, want die stress is echt niet goed voor je. Verder kunnen we er niet zoveel over zeggen, ben ik bang. Er is zeker een goeie kans dat er niks ernstigs aan de hand is, maar je zult het later pas zeker weten. Veel sterkte en rustig aan.
Mijn schoonzus ook heel veel gebloed, maar ze kreeg geen miskraam hoor. Dus denk gewoon positief! Ik weet wel dat het moeilijk is maar niet gaan stressen. Is heel slecht voor je! Het komt wel goed als de vk positief is... Heb vertrouwen in je lichaam... Ga lekker rusten mits je dat kan en niet de hele tijd gaan denken. Xxxxx
Ha meid. Poging 2. Net hele bericht getypt maar helaas weg. Ik herken en voel je verhaal heel erg dus weet precies welke onzekerheid er nu door je heen gaat. In 2011 zwanger geraakt van onze dochter. Vanaf week 4 t/m week 11 dagelijks bloedingen soms een beetje soms veel. Ik maakte me enorm zorgen vooral ivm het feit dat de komst van deze zwangerschap ruim 1, 5jr duurde. Maar het zag er keer op keer weer prima uit. Uiteindelijk bleek het de enorm doorbloedde bmmmond te zijn doe bij elke druk of inspanning een bloedvaatje deed knappen... Hopelijk geeft je dit verhaal wat positieve energie. Sterkte en dikke knuffel Liefs Chelleke
Begrijp je helemaal! Ik ging er deze maand vanuit dat ik niet zwanger was omdat ik gewoon ongesteld was geweest (wel bijna alleen bruin bloed) en nu blijk ik toch zwanger te zijn. Moet mijn eerste echo nog krijgen maar ben ook zenuwachtig. Ik heb het aan de VK gevraagd en volgens haar hoeft het niets te betekenen maar ja ik snap dat je er niet gerust op bent. Sterkte!