Ik ben overtuigd atheïst maar ik vind religie erg interessant. Hier komt altijd dezelfde man aan de deur en hij weet wat ik er van 'denk'. Toch vind ik het altijd wel gezellig, we praten dan over hoe hij tegen sommige zaken aankijkt en ik vertel mijn idee. Tijdens mijn zwangerschap was hij erg geïnteresseerd en ook na de operatie van mijn man kwam hij beterschap wensen met een fruitschaal.
Het klinkt zo wel erg makkelijk, dat is het niet, ook niet voor de ouders lijkt mij. Maar het is gebaseerd op dat ze naar het wereldse trekt, dat het daar gevaarlijk is en de angst om meegetrokken te worden, het slechte (de duivelse wereld), zodat ze niet meer samen kunnen zijn met Jehova.... Je moet het natuurlijk wel in goed perspectief zien..... Vind dat er heel wat geroepen wordt, terwijl je de juiste achtergronden niet kent. Overigens ben ik het er zelf niet mee eens hoor, maar ik begrijp wel waarom het gebeurd, met welke achtergrond dus, dat maakt al een wereld van verschil.
Ze bellen hier weleens aan. Ik zeg altijd dat ik geen interesse heb en eigenlijk vinden ze dat altijd goed. Pas Had ik er eentje die ging nog even (op een gezellige manier) met mijn zoontje babbelen. Gelukkig niet opdringerig.
Hier komen ze ook aan de deur. Ik heb er echt geen moeite mee. Ze weten dat ik gereformeerd ben en we anders over dingen denken. Maar we hebben vaak een goed gesprek.
Hier stond een jaar geleden een stel Jehova getuigen aan de deur, of eigenlijk voor de voortuin, want ze hadden twee kinderen van zo'n 5 jaar naar de deur gestuurd om aan te bellen!!! En stonden zelf voor de tuin te wachten. :x Ik heb ze wel even mijn mening daarover duidelijk gemaakt, wat denken ze wel niet! Ik ben speciaal naar ze toegelopen om te zorgen dat die kinderen er niet teveel van mee zouden krijgen. Ik heb ze ook duidelijk gemaakt dat ze hier absoluut niet meer welkom zijn en dat ze ons adres meteen op de zwarte lijst moeten zetten. Ze zijn niet meer geweest.
Meestal zijn ze hier heel netjes. Een stuk netter dan de deurverkopers die hier regelmatig komen. Ik snap waarom ze het doen, maar kan het absoluut niet eens zijn met hun levensvisie, dus zeg gewoon direct dat wij geen interesse hebben. Ooit wel eens een discussie gehad, hij zei iets waar ik op reageerde en we het geheel met elkaar eens waren, maar ik gaf aan toch echt atheïst te blijven. Hij wenste me god's liefde (ofzo) en ging weer weg. Waar ik zenuwachtiger van werd is toen ik in het centrum werd gevraagd of ze even iets mocht vragen. Ik dacht dat ze de weg ging vragen, dus stopte even om haar te helpen. De oudste zat op mijn heup (was een maand of 5) en zij heel lief tegen hem, wat prachtig toch zo'n kleintje! En toen draaide ze zich naar mij en zei, nogal hard en dreigend: Zou je hem niet willen redden van de hel! Die vond ik wat onaangenaam en ook nogal onverwacht. Daar werd ik wel boos om en ben snel weggelopen.
Toen we er net woonde , vond ik het prima, geluisterd , praatje gemaakt en aangegeven dat ik geen interesse had. Toen de vriendelijke man vervolgens dagelijks (!!) voor de deur stond omdat hij me toch wou overtuigen en ik wel ontzettend slecht was dat ik me niet wou aansluiten heb ik hem nog meerdere maals vriendelijk verzocht niet meer aan te bellen, na een maand dagelijks bezoek eens met buren gepraat of ze ook overlast er van hadden en uiteindelijk de wijkagent ingeschakeld. Toen hebben we hem ook een tijdje genegeerd , je kan van onze keuken zo bij de voordeur kijken en terug en als hij aanbelde negeerde we hem echt. Na ruim 2 maanden dagelijkse bezoekjes hield het op. Denk dat de wijkagent hier een grote rol in heeft gespeeld. Ik vind het prima als mensen hun geloof willen verkondigingen, zal ook vriendelijk blijven. Maar respecteer mijn nee ook.. en ga dan niet 2 maanden lang elke dag aanbellen en mij uitkafferen/bedreigen uit naam van het geloof. Het is best moeilijk voor mij om dan nog respect op te brengen voor die man en zijn geloof helaas... Dus om eerlijk te zijn, heb ik ondertussen een vrij negatief beeld van jg. gelukkig heb ik een collega gekregen die het is en is het een hele normale man Haha.
Die echtscheiding kwam voort omdat haar man haar zusje misbruikte. En nog werd de scheiding niet goedgekeurd. Echt. Hoe kun je dit, in de 21e eeuw notabene, goedpraten met: het zijn nou eenmaal regels die zijn voorgeschreven door de bijbel.
Tja, of het iets normaals is.....? Geen idee. Zij vinden van wel. overigens is dit binnen meer geloofs stromingen zo, daar hoor je ook weinig mensen over. Ik vind het zelf geen reden om boos over te worden, nogmaals: als volwassenen kiezen zij voor het doopsel, ( er is dus geen babydoop) ,daarna worden ze pas als volwaardig lid gezien. Wanneer je hiervoor kiest, weet je dus ook welke consequenties je aan gaat lijkt me. Zoiets als een contract waar je je aan moet houden..... dus nee, ik wordt er niet boos over. Het is een vrije keuze die ieder voor zich heeft gemaakt.
Nogmaals: het is niet MIJN geloof. Het is een keuze die deze mensen als volwassenen maken. Zij kiezen er voor, en weten de consequenties. Wij zijn katholiek en wij mogen niet scheiden voor de kerk. Ook dat is een keuze. Mochten mijn man en ik dus ooit willen scheiden, kan dat dus alleen voor de wet. In onze kerk worden wij tot onze dood als echtpaar gezien. Dat betekend in de praktijk zoveel als: dat wij niet met een ander wat mogen hebben dan, omdat wij in dat geval uit de kerk gezet worden. Ook mogen wij, bij echtscheiding ons leven lang niet ter communie gaan, omdat je in onmin leeft....een flinke consequentie, die alleen een oprecht katholiek zal begrijpen. dat is een keuze die wij als volwassenen hebben gemaakt, en daar kunnen dus consequenties aan zitten.
Ik luister vriendelijk, stel vragen en neem de folder aan. Maar ik heb mijn eigen geloof, dus doe er verder niks mee. Vorige keer stonden we met ons jas aan en kwam het echt niet uit, maar zelfs dan ben ik niet onbeleefd of grof. Dat zijn zij ook niet.
Ik vind het asociaal en opdringerig om mensen lastig te vallen met het geloof. Ik ga dus absoluut geen gesprek aan. Normaal zeg ik netjes 'geen interesse' en doe de deur meteen weer dicht. Maar vorige week kwamen ze voor de 3e keer in twee weken tijd. Ik lag net op de bank te dummelen, 40+ weken zwanger, en was zó boos dat ze me wakker belden, dat ik zonder een woord te zeggen de deur echt meteen weer dicht gesmeten heb. Hopelijk sta ik nu op hun zwarte lijst.
omdat er volgens jehova's getuigen maar 144.000 plekjes in de hemel zijn. ze staan op een soort ladder, en hoe hoger je op de ladder staat hoe meer kans jij hebt op een plekje in de hemel. daar moeten ze wel heel wat voor doen, ze moeten dat plekje wel verdienen en zoveel mogelijk mensen bekeren hoort daar ook bij. de bijbel die zij hebben is hier en daar wat aangepast zodat het bij de regels van jehova's getuigen past. het is iig niet hetzelfde als de bijbel die je zelf in een boekhandel zou kopen.
Ik (geloof in Jezus) en heb niks met de 'stroming' Jehovah. Maar het zijn mensen zoals jij en ik. Om die reden wil ik ze wel leren kennen, met ze praten, eten etc. Ik ga alleen geen gesprekken aan over het geloof omdat we - zij zowel als ik- anders denken. Vragen ze iets, geef ik antwoord, maar ik vraag zelf niks over hun geloof. Dat wordt een welles/ nietes verhaal. Ik denk dat het fijn is om elkaar te respecteren en iemand die anders denkt daar sta ik vaak ook open voor. Alleen mijn geloof, is persoonlijk.
Toevallig kwamen hier gisteren twee Getuigen aan de deur. Oudere dames van rond de 60, 65. Lief en beleefd, overhandigden me een foldertje in het Frans en gingen weer verder.