Gedeeltelijk mee eens. Totdat je die kans zelf verpest, danwel door crimineel gedrag als kinderen vermoorden of pedofilie, danwel door je kinderwens steeds maar op te schuiven vanwege andere prioriteiten tot je op een niet vruchtbare leeftjd bent aangekomen.
Voor haar 45e een kind? Had ze beter 10 jaar geleden kunnen beginnen want kinderen komen niet altijd aanwaaien
Ohhh echt?! Dat wist ik niet. Daarom schreef ik dus ook "Ik wil niet oordelen". En over dat ze er al langer mee bezig zou zijn: dat zal best zo zijn, ik weet het niet, maar ik vroeg ook vooral naar andere meningen, niet zo zeer of het bij haar 'zus of zo' zit. Liefs,
precies nee ze willen eerst nog carriere maken etc en dan er achter komen dat het toch niet zo vanzelf gaat
Eerlijk gezegd vind ik 45 jaar ook oud. Er zit natuurlijk wel verschil in sommige situaties. Als iemand bijv. Niet zwanger kon raken en is toch zwanger geraakt of het gebeurd perongeluk dat begrijp ik wel. Maar wat ik ervan begrijp is dat ze bewust nu pas een kind wil. Dan vind eigenlijk wel beetje dom dat je zo laat pas begint. Maar ik gun het haar van harte. Mijn oma was 45 dat ze oma werd van mijn zus, nu is mijn moeder 45 en word ook oma van mijn kind. Lijkt me toch vreemd als mijn moeder nu nog zwanger zou raken... En nee, we zijn allen geen tienermoeders .
Maar hoe maken jullie dat op uit zo'n klein stukje tekst? Ik ben verder ook niet echt voor kinderen krijgen op latere leeftijd, maar stel dat ze al een tijd in dat traject zit, dan snap ik best dat je steeds je grenzen qua leeftijd verlegt in de hoop dat het je toch nog gegund is. Zo te zien heeft zij ook een grens voor zichzelf gesteld.
Je weet natuurlijk niet hoe lang ze er al mee bezig is dus daar kan je geen oordeel over vellen! Wel vind ik eerlijk gezegd 45 ook te oud maar ja wie ben ik
Daar was eens iets over op Zembla, over uitgesteld ouderschap/oudere moeders. O.a over dat veel mensen dus niet goed voorgelicht zijn hierover, de risico's van een zwagerschap op latere leeftijd en het risico dat het op latere leeftijd überhaupt niet meer goed lukt om zwanger te raken. Is wel interessant om eens (terug) te zien.
Yep ook gezien en ook in de praktijk veel gezien in onze vriendenclub. Vrouwen denken dat het allemaal wel los zal lopen. Nou niet dus
Overigens lopen wij helemaal niet in het ziekenhuis voor mijn vruchtbaarheid, maar die van mijn man en dit komt door zijn medicijngebruik. Bij mij is alles gecheckt en ik ben biologisch jonger dan 39. Dat kan dus ook
Ik hoop voor haar dat het lukt, maar ik denk van wel want het zou mij niks verbazen als ze voor een jonge eiceldonor kiezen gezien haar leeftijd. Mocht dat het geval zijn dan loopt ze amper meer risico dan een zwangere van 25. En ach, tegenwoordig is 45 het nieuwe 35, zolang ze fit en gezond is kan ze prima 90 jaar worden. Terwijl een moeder van 25 met bvb zwaar overgewicht met alle risico's van dien, vóór haar 30e al dood kan neervallen door een hartaanval oid. En ik persoonlijk zou liever een wat oudere moeder hebben die emotioneel en financieel echt toe is aan een kind en een solide liefdevolle basis kan geven met de vader, dan een hele jonge (tiener)moeder die dit niet kan en het arme kind moet opgroeien in een gebroken en kansloos gezin.
Eens. Ik vind het btw jammer dat er vaak zo negatief wordt gesproken. Niet iedere vrouw wordt opeens wakker, na jarenlang lol maken en carrière , en bedenkt: O ja, ik wil ook nog 'snel' een kind. Heb zelf mijn portie ellende qua medische molen achter m'n kiezen en kan er nog talloze opnoemen die jaren aan het strijden zijn en dus ook niet de jongsten meer zijn..de grens qua leeftijd wordt toch steeds weer verder opgeschroefd, want die kinderwens is er nu eenmaal.
Ja daar heb ik echt zo een gruwelijke hekel aan! Ben altijd bang dat mensen zo ook over mij denken maar dat is bij ons niet aan de orde. misschien dat ik daarom zo boos word als het eerst carriere is en dan kind en ik weet bij jennifer dat ze eerst geen kindjes wilde. ik wil ze al vanaf mijn 16e!! En pas vanaf mijn 25e bezig,toen andere relatie weer 3 jaar wachten voordat hij wilde.(verloofde) en toen we begonnen was ik dus helaas 33,ziekte van lyme erbij=dag baby.
Even los van dat dat voor jou heel rot is, dat moet toch niet uitmaken? Al kom je er op je 35ste achter dat je het toch wel wil, dat kan toch? Niet iedereen heeft al zo jong zo'n sterke wens en niet bij iedereen loopt het leven zo dat ze dat al op tijd kunnen plannen. Ik ben 7 jaar met mijn man en was 33 toen wij elkaar ontmoeten. Binnen 1 jaar besloten wij een kindje te willen. Maar al was ik 23 geweest, van nature was dit nooit gelukt met zijn medicijnen, wij zaten dus al binnen 6 maanden in de mmm. We zijn dus nu 6 jaar verder en 1 kind rijker. Ja ik had graag gehad dat dit anders was, maar tja zo is het nu eenmaal niet gelopen Sluit me dus aan bij Zara
Waarom zou je daar een gruwelijke hekel aan hebben? Ze vallen er toch niemand anders mee lastig? Moeten ze allemaal zelf weten. Ik vind 45 trouwens niet eens zo heel oud. Zag een tijd terug een documentaire over oudere moeders. Daar had een vrouw van in de 70 nog een kind gekregen dmv ivf. Dat vind ik wel oud, mede omdat het zo'n aanslag was op t lichaam van de moeder dat ze nauwelijks nog goed vooruit kwam.